Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)strona pozwana podniosła, że port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody zgodnie z art. 435 k.c. , a ponadto ustawodawca w art. 129-136 ustawy Prawo ochrony środowiska uregulował samodzielne podstawy(...)(...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Prawo ochrony środowiska, jest terminem zawitym, a nie terminem przedawnienia”. (...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem” (OSNC nr 4/2014, poz.47).

Decyzję w przedmiocie ustalenia obszaru ograniczonego utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego (...) w W. wydał w formie Rozporządzenia nr 50 dnia 7 sierpnia 2007r r Wojewoda (...) . (...)O dalszym obowiązywaniu dotychczasowych rozporządzeń wojewodów rozstrzygał art. 47 ust. 2 ustawy zmieniającej, stanowiąc o utrzymaniu ich w mocy do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje. (...)W jej następstwie nie doszło do zmiany zakresu spraw przekazanych tym przepisem do uregulowania w akcie prawa miejscowego ani nie uległy zmianie(...)(...)Mimo nowelizacji Prawa o ochronie środowiska w opisanym zakresie, rozporządzenie Wojewody (...) nr 50 z dnia 7 sierpnia 2007 r. nie utraciło więc mocy obowiązującej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2009 r., IV SA/Wa 2569/07, niepubl.).

Dlatego też powódka uprawniona jest do żądania odszkodowania bowiem zarówno przepisy prawa, jak i państwo ingeruje w sferą podstawowych praw człowieka do nieskrępowanego korzystania z własności, ochrony zdrowia, czy też do wypoczynku. (...)W odpowiedzi na powyższe pismo strona pozwana podniosła, że port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody zgodnie z art. 435 k.c. , a ponadto ustawodawca w art. 129-136 ustawy Prawo ochrony środowiska uregulował samodzielne podstawy(...)(...)Prawo ochrony środowiska, jest terminem zawitym, a nie terminem przedawnienia”. (...)Jednakże wskazać należy, że prawo do wystąpienia z roszczeniem z art. 129 p.o.ś. jest prawem związanym z nieruchomością, a precyzyjniej z własnością, prawem użytkowania wieczystego, czy prawem rzeczowym na nieruchomości, której dotyczą ograniczenia wymienione w art. 129 ust. 1 p.o.ś.

Sytuacja ta niekorzystnie wpływa na ceny znajdujących się na tym terenie nieruchomości, a ich właściciele nie mogą z nich korzystać w pełnym zakresie oraz zmuszeni są do znoszenia immisji powodowanych przez ruch lotniczy. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Zgodnie z art. 47 ust. 2 tej ustawy, akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów(...)do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje (k. 29-32 - uzasadnienie). (...)(...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem”.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż z roszczeniami o jakich mowa w art. 129 ust. 2 ustawy prawo ochrony środowiska można wystąpić w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)(...)poddana oddziaływaniu hałasu drogowego niż lotniczego (k.49-70). (...)Rozporządzenie to zostało wydane w oparciu o art. 135 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 roku prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2006 r., nr 129, poz. 902 ze zm.). (...)(...)zmianie, zgodnie z którym akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów zmienianych tą ustawą zachowują moc do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż w realiach przedmiotowej sprawy powódka wniosła powództwo po upływie dwuletniego terminu zawitego przewidzianego w art. 129 ust. 4 ustawy prawo ochrony środowiska . (...)Wskazał, iż istniejący klimat akustyczny w budynku powinien uwzględniać położenie budynku w obszarze ograniczonego użytkowania z 2007 r. i istniejące wówczas natężenia hałasu lotniczego oraz mieć zapewniony w związku(...)(...)Rozporządzenie to zostało wydane w oparciu o art. 135 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 roku prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2006 r., nr 129, poz. 902 ze zm.). (...)(...)zmianie, zgodnie z którym akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów zmienianych tą ustawą zachowują moc do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje.

Jako podstawę roszczeń pełnomocnik wskazał art. 129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 i ar. 174 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska . (...)Wskazał, iż działalność pozwanego generuje spadek wartości nieruchomości położonych w obszarze narażonym na działanie hałasu lotniczego, co rodzi odpowiedzialność po stronie(...)(...)Rozporządzenie to zostało wydane w oparciu o art. 135 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 roku prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2006 r., nr 129, poz. 902 ze zm.). (...)Jako niezasadny należało uznać również podniesiony przez pełnomocnika zarzut naruszenia przez pozwanego art. 2 Konstytucji , jak również zarzut nadużycia praw podmiotowych.

W ocenie pozwanego, hałas lotniczy w żadnym stopniu nie wpływa na wartość nieruchomości powodów. Jest ona bowiem w większym stopniu poddana oddziaływaniu hałasu drogowego niż lotniczego. (...)Małżonkowie wskazywali, że powodem wystąpienia na drogę postępowania sądowego było uchwalenie przez Sejmik Województwa (...) w dniu 20 czerwca 2011 roku uchwały nr 76/11 w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla portu Lotniczego im. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego.