Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie zakwestionowali postanowienia umowy a także Regulaminu stanowiącego załącznik do tejże umowy dotyczące waloryzacji kwoty udzielonego kredytu kursem franka szwajcarskiego według kursu kupna oraz dotyczące(...)(...)Na etapie wnioskowania o kredyt pracownik Banku sam zaproponował im kredyt we frankach, jako opcję najbardziej korzystną. (...)Nie poinformowano ich, jak zmiana kursu franka może wpłynąć na spłatę kredytu i wysokość rat. (...)Powodowie zatem świadomie wybrali wariant kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, w związku z czym zdawali sobie sprawę z faktu dokonywania przeliczeń zarówno kwoty kredytu, jak również rat kredytu na walutę obcą CHF. Na taki właśnie sposób spłaty swojego zobowiązania się zgodzili.

Według stanu na dzień 1 listopada 2019 r. kwota kapitału pozostałego powodom do spłaty, licząc we frankach szwajcarskich, wynosi 118.347,86 zł. (...)Doradca kredytowy zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ekonomii na okoliczności związane z poprawnością konstrukcji oferowanego przez pozwanego kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, z uwagi na nieprzydatność tego dowodu dla rozstrzygnięcia sprawy. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Przy przewidywanym możliwym wzroście kursu franka do 2,88 zł korzyść w porównaniu z jednym kredytem byłaby możliwa jedynie po osiągnieciu wzrostu aktywów ponad 35 %. (...)Sąd zwrócił uwagę stron, że w roku 2007 r. instytucje finansowe musiały mieć pełną świadomość niebezpieczeństw związanych z kredytami powiązanymi z kursem waluty, jak również że jeszcze w 2004 r. kurs średni franka szwajcarskiego w NBP wynosił 3,11 zł.

Jako walutę kredytu we wniosku oznaczono franki szwajcarskie. (...)Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło. (...)Bank z tytułu zmiany wartości ekonomicznej franka szwajcarskiego, poprzez sposób zabezpieczania akcji kredytowej, nie czerpie dodatkowych zysków z tytułu wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

W toku procedury wnioskowania o kredyt był informowany zarówno o warunkach kredytu złotowego oraz kredytu denominowanego udzielanego we frankach szwajcarskich. (...)Powód w chwili zawierania umowy kredytu miał świadomość istnienia ryzyka kursowego oraz zmienności kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt dokonał wyboru najkorzystniejszej dla siebie(...)ryzyka związanego z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i na tejże podstawie uznał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich za całościowo korzystniejszy. (...)(...)obecnie znalazł się powód spłacający kredyt denominowany frankiem szwajcarskim, nie jest następstwem stosowania przez(...)szczególności wynika ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego do waluty krajowej. ( tak Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie I A Ca 681/18).

W banku doradzono jej kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich jako spełniający jej oczekiwania. (...)Kredyt miał być indeksowany we frankach szwajcarskich. (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują, zdaniem Sądu Okręgowego jednoznacznie, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i denominowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W umowie została wyraźnie wskazana kwota kredytu – 662 428 złotych, jednocześnie zawarto tzw. klauzulę indeksacji do franka szwajcarskiego.

Przy czym tutaj rzeczywiście w tej umowie bank nie określa wysokości tej, ile to będzie we frankach szwajcarskich. (...)To zgodnie z tym aneksem już mógł kupować sobie te franku w kantorach i mógł prowadzić ten rachunek w walucie obcej, w tym wypadku we frankach szwajcarskich. (...)Przy czym bank zażądał natychmiastowej spłaty 223.544,90 franka szwajcarskiego. (...)(...)się powiada, bo dopóki kurs franka szwajcarskiego nie przekraczał grubo 4 złotych, to sytuacja finansowa osób wpłacających kredyt we frankach szwajcarskich wcale nie jest dużo gorsza niż osób spłacających kredyt w złotówkach.

Powód nie zwracał się nigdy do (...) o zmianę rachunku przeznaczonego do spłaty pożyczki ze Złotowego na walutowy prowadzony we frankach szwajcarskich. R. K. (1) regularnie spłaca raty pożyczki, których wysokość była ustalana przez (...) według kursu franka szwajcarskiego publikowanego przez bank. Kurs franka szwajcarskiego stosowany przez (...) do przeliczania raty spłaty pożyczki był nieznacznie -o kilka groszy- wyższy od średniego kursu Narodowego Banku Polskiego. (...)Już samo ustalenie przez strony zobowiązania w walucie innej niż polska, mianowicie we franku szwajcarskim, powodowało bowiem, iż do łączącego ich stosunku prawnego znajdowała pełne zastosowanie zasada swobody dewizowej, gwarantowana ustawą prawo dewizowe .