Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt był indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu).

(...)o zapłatę solidarnie kwoty 160.244,79 franków szwajcarskich z odsetkami liczonymi od kwoty 140.568,05 franków szwajcarskich od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty. (...)Przedmiotem umowy był kredyt denominowany w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 176.044,35 franków szwajcarskich. (...)Nie wykazała też, aby możliwość spłaty udzielonego kredytu we frankach szwajcarskich była przedmiotem uzgodnień między stronami. (...)Z kolei, w § 2 wskazano całkowitą kwotę pozostałą do zapłaty przez pozwanych, którą również określono we frankach szwajcarskich (k. 271).

Pozwany ustalał kurs franka szwajcarskiego na podstawie „Tabeli kursów:, które to pojęcie, dotyczące instrumentu, na mocy którego Bank określał zadłużenie powodów, nie zostało objaśnione. (...)Podnieśli także, iż przewidywana przez strony wartości franka szwajcarskiego nie miała znacznie przekroczyć wartości z chwili zawierania umowy. (...)Pozwany podniósł, że powodowie wybrali ofertę kredytu denominowanego w CHF. Motywem dokonanego przez(...)LIBOR, a nie WIBOR. Wybierając kredyt denominowany w CHF powodowie L. S. i B. S. złożyli oświadczenie o świadomości ryzyka kredytowego (§ 30 ust. 1 umowy kredytu). (...)(...)wpłaconych przez powodów z rozliczeniem kredytu udzielonego powodom przy założeniu, że jest to kredyt udzielony w złotych polskich oprocentowany(...)przy założeniu wyeliminowania z umowy kredytu indeksacji kwoty kredytu do franka szwajcarskiego oraz pozostawieniu w mocy innych zapisów umowy.

W uzasadnieniu żądania powód podał, że M. M. (1) i V. F. A. oraz (...) z siedzibą w K. łączyła umowa kredytu hipotecznego nr (...) , na podstawie której Bank udzielił pozwanym kredytu w kwocie 473.422 zł, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy Bank udzielił pozwanej i jej mężowi kredytu w kwocie 473.422 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) (frank szwajcarski) na okres 336 miesięcy. (...)W § 9 ust. 2 umowy kredytu przewidziano, że w dniu wypłaty kredytu lub każdej transzy kredytu kwota wypłaconych środków będzie przeliczana do (...) według kursu kupna walut określonego w Tabeli Kursów – obowiązującego w dniu uruchomienia środków. (...)Wartość franka szwajcarskiego, według kursu sprzedaży (...) obowiązującego w dniu spłaty, została też przyjęta jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat, podlegających spłacie w złotych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: Wnioskiem z dnia 9 czerwca 2006 roku powodowie zwrócili się do (...) Banku S.A. o udzielenie kredytu w kwocie 400.000 zł, którego walutą waloryzacji byłby frank szwajcarski, na okres 360 miesięcy, z przeznaczeniem kredytu na budowę i zakup domu(...)(...)Zgodnie z ust. 3 tego paragrafu walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)C-312/14 (Legalis), który potwierdził, że kredyty denominowane w obcej wobec waluty państwa członkowskiego walucie, nie podlegają ww. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

W czynnościach związanych z zawarciem umowy kredytu uczestniczył ze strony banku M.(...)rekomendował powodom zawarcie umowy o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF) z uwagi na stabilność waluty oraz mniejsze koszty obsługi takiego kredytu w stosunku do kredytu w złotych polskich (PLN). (...)Umowa zawierała jednak klauzule indeksacyjne, na mocy których po uruchomieniu kredytu następowało przeliczenie kwoty określonej w złotych polskich na walutę franka szwajcarskiego. Powodowie zostali zatem zobowiązani do zapłaty sumy pieniężnej, której wartość po upływie okresu umowy odpowiadać miała wartości ustalonej kwoty franków szwajcarskich z dnia uruchomienia środków. (...)W przypadku zawarcia kredytu w walucie polskiej, ale nie indeksowanego do CHF sytuacja strony powodowej nie byłaby zależna od kursu franka szwajcarskiego, a poniesiony koszt obsługi kredytu byłby podobny.

Interesował go kredyt walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich. (...)LIBOR 3M (...) jest stosowany przy oprocentowaniu kredytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)W okresie od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich.

Co do niedopuszczalności stosowania waloryzacji umownej, pełnomocnik strony powodowej podniósł, iż nawet gdyby uznać że waloryzacja jest dopuszczalna to nie mogła ona się odbywać na podstawie arbitralnie ustalanego kursu franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z ust. 3 tego paragrafu walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Jednocześnie twierdzenia powodów, iż bank musiał przewidywać wzrost kursu franka i wynikający stąd wzrost rat kredytowych oraz kapitału pozostałego do spłaty, zdaniem sądu są gołosłowne i nie poparte żadnymi dowodami. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.