Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W dalszej kolejności Sąd I instancji dokonał analizy łączącego strony stosunku obligacyjnego i uznał, iż wiąże je umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zobowiązanie kredytobiorców, wyrażane są we franku szwajcarskim. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.

W uzasadnieniu pozwu podano, że w dniu 11 sierpnia 2008 r. w Ł. strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (zwaną dalej: umową o kredyt lub umową). (...)Pozwany podniósł także, że zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego objęte było wolą obu stron stosunku obligacyjnego, w szczególności powodów, jako kredytobiorców. (...)Postanowienia umowy wskazują na przeliczanie zobowiązania powodów przy spłacie kredytu według kursu franka szwajcarskiego ustalonego przez stronę pozwaną -(...)uprzednim przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, stosowanego przez Bank. (...)Nie są bowiem abuzywne te postanowienia, które wskazują na mechanizm polegający na przeliczeniu kwoty kredytu w złotych na franki szwajcarskie, a potem poszczególnych rat wyrażonych we frankach na złote.

Teza orzeczenia: W wyniku braku związania konsumenta (kredytobiorcy) uregulowaniami związanymi z ustalaniem wysokości oprocentowania kredytu i braku możliwości odwołania się od zasad obowiązujących w prawie krajowym, w oparciu o które ewentualnie można by odpowiednio ustalać zasady, według których taki kredyt miałby zostać oprocentowany, może dojść w praktyce (...)

Do dnia 20 kwietnia 2015 r. powódki dokonały wpłat tytułem spłaty kredytu w łącznej kwocie 45 043,26 zł oraz 28 560,15 franków szwajcarskich. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.

(...)powód zobowiązał się spłacić kwotę kredytu w walucie, do której kredyt był indeksowany lub denominowany, podobnie w przypadku przedterminowej całkowitej lub częściowej spłaty kredytu, spłata nastąpić miała w walucie, do której kredyt był indeksowany lub denominowany. (...)Brak umownego ustalenia stopy referencyjnej stanowiącej podstawę ustalenia oprocentowania kredytu prowadziłby zatem do nieważności umowy o kredyt hipoteczny nr (...) . (...)Jeśli chodzi o orzecznictwo sądów powszechnych w sprawach związanych z kredytami indeksowanymi do waluty obcej, to można wskazać stanowiska odwołujące się do obu opisanych koncepcji. (...)Sąd Okręgowy stwierdzając nieważność umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego oddalił jednocześnie powództwo o zapłatę(...)i nie stanowią nienależnego świadczenia do momentu, w którym nie przekroczyłyby swoją wysokością kwot, które powodowie otrzymali od pozwanego.

O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do pozostawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia”) choćby przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powódki. (...)O ile bowiem nie budzi wątpliwości sposób przeliczenia, to nie jest umówiony między stronami jego punkt kluczowy – ustalenie kursu kupna franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 lub dowolnie innym.

Teza orzeczenia: za wyjątkiem jednoznacznie sformułowanych postanowień określających główne świadczenia stron, w tym rentę lub wynagrodzenie, pozostałe postanowienia umowy zawierane z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszającymi jego interesy ( (...)

Do dnia 29 grudnia 2016 r.(...)wpłat na kwotę 251.304,12 PLN. Do dnia 29 grudnia 2016 r.(...)o braku przeliczeń na walutę szwajcarską i przy przyjętym oprocentowaniu wyliczonym(...)przy braku przeliczeń na walutę szwajcarską i przy przyjętym oprocentowaniu wyliczonym(...)(...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)W ocenie Sądu dopuszczalne jest odpowiednie zastosowanie powyższego orzeczenia, odnoszącego się do kredytu denominowanego, do kredytu indeksowanego, z jakim mamy do czynienia w sprawie niniejszej. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka kursowego.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że zawarli z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny denominowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Po wykonaniu kalkulacji okazało się, że nie mają zdolności kredytowej aby zaciągnąć kredyt złotówkowy, ale ich zdolność kredytowa była wystarczająca na zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)Przenosząc powyższe rozważania na niniejszą sprawę należy opowiedzieć się za możliwością wyeliminowania z umowy kredytu zawartej przez strony w dniu(...)części umowy jako ważnej umowy kredytu bankowego, udzielonego w złotych polskich denominowanych do franka szwajcarskiego.

(...)CHF [pięć tysięcy trzysta siedemdziesiąt franków szwajcarskich 99/100], przy czym obie kwoty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 04 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty; II oddalił powództwo(...)(...)Poinformowano ją, że mogą być jakieś wahania do 20% w relacji CHF do PLN. Jednocześnie wskazano, że frank szwajcarski to bardzo stabilna waluta. (...)Poinformowano ją jak przedstawiała się relacja CHF do PLN za okres dwóch lat wstecz, czyli w okresie kiedy polski złoty umacniał się w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Innymi słowy, nie ma znaczenia czy kredyt indeksowany [lub denominowany] był, czy też nie był dopuszczalny [dozwolony] w polskim porządku prawnym.