Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt jest denominowany (waloryzowany) w walucie CHF (§ 2 ust. 1). Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Ustalono kwotę kredytu na poziomie 330 000 zł., walutę waloryzacji CHF. Kredyt został udzielony do 5-09-2036. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)dotyczące braku możliwości kontynuowania umowy kredytu (wbrew woli konsumenta) przy stwierdzonych klauzulach abuzywnych, jeżeli mamy do czynienia z umową kredytu przeliczanego, waloryzowanego do franka szwajcarskiego. (...)Pozwanej nie zaprezentowano szczegółowej symulacji, która wskazywałaby, jakie kwoty kredytu będzie musiała uiszczać w przypadku istotnego wzrostu kursu CHF. Konstrukcja samej umowy kredytu jest natomiast taka, że w przypadku wzrostu kursu franków to saldo może rosnąć nadal(...)

Nadto wskazał, że ceny kursy franka szwajcarskiego zdrożały kilkukrotnie. (...)W niniejszej sprawie będące przedmiotem sporu postanowienia umowy przewidywały, że kwota kredytu udostępniona będzie kredytobiorcy we frankach szwajcarskich oraz wprost określały wysokość udostępnianej kwoty. (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej tabeli banku. (...)W latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Teza orzeczenia: a. Oświadczenie konsumenta o braku zgody na utrzymywanie w treści zawartej uprzednio umowy postanowień niedozwolonych w rozumieniu art. 3851 k.c., skutkujące finalnie uznaniem umowy za nieważną i nieistnieniem stosunku prawnego, jaki miała kreować, jest zdarzeniem prawnym, które prowadzi tylko do powstania roszczeń kondykcyjnych stron umowy, (...)

(...)1 pr. bank. (w odniesieniu do kredytów denominowanych bezpośrednią płaszczyzną kontroli jest ustalenie,(...)- przedmiot umowy – wysokość kredytu udzielanego kredytobiorcy, w kontekście art.(...)się banków przed zmianami kursu franka szwajcarskiego poprzez operacje na rynku międzybankowym,(...)(...)(...)się waluta CHF, że raty kredytu mogą drastycznie wzrosnąć w sytuacji znaczącej zmiany kursu i aprecjacji franka szwajcarskiego, która była możliwa, jak w(...)w przypadkach – odpowiednio – kredytu w PLN i CHF. Jak(...)(...)Powyższe należy odnieść również do kredytu denominowanego, gdzie w umowie stron również powinien być określony jasny, podlegający weryfikacji przez kredytobiorcę przelicznik walutowy. (...)(...)krajach, w których zaczęto udzielać kredytów walutowych (Włochy, Australia, Austria, Wielka(...)stałej (od kilkudziesięciu lat) aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych i związanych(...)

Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Jednocześnie jednak powód nadal domagał się zasądzenia od pozwanych kwoty 30.008,04 CHF (franków szwajcarskich). (...)Żądanie wyrażone we frankach szwajcarskich podlegało oddaleniu. (...)Umowa pożyczki hipotecznej z 22 lipca 2004 r. reprezentuje typ umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, spłacanego w walucie polskiej. (...)Wbrew literalnemu brzmieniu zapisu w załączniku, że pożyczkobiorcy jest znane i wyjaśnione ryzyko zmiany kursu waluty, w której zaciągnął zobowiązanie, pożyczkobiorcy nie byli świadomi, że całe odium ewentualnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego spadnie wyłącznie na nich.

Na wypadek, gdyby Sąd nie podzielił argumentacji o nieważności umowy, powodowie wskazali, że zakwestionowane klauzule, związane z denominacją pożyczki we frankach szwajcarskich przy jednoczesnym dokonywaniu przeliczeń z zastosowaniem kursów kupna i sprzedaży, są abuzywne i nie wiążą powodów. (...)(...)udostępnianej kwoty, wyrażonej pierwotnie we frankach szwajcarskich (CHF), zasad dokonywania przeliczeń z franków szwajcarskich CHF na PLN przy określeniu kwoty do spłaty dla każdej raty, wprowadzenia mechanizmu denominacji pożyczki do kursu franka szwajcarskiego. (...)W dniu 25 maja 2005 r. kurs sprzedaży waluty szwajcarskiej wynosił 2,7508 zł. (...)Sąd wskazał, że kredyty indeksowane oraz denominowane do walut obcych były udzielane w Polsce osobom nie osiągającym dochodów w walucie obcej w okresie od 2000 r. do 2013 r.

W dniu 30 września 2011 r. został zawarty kolejny aneks do umowy kredytu, na mocy którego uzyskali możliwość spłacania go bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Powód skontaktował się i podjął rozmowy z D. Z. na temat kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli przeliczeniowej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia ostatniej transzy kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka przez cały okres spłaty kredytu.