Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Tam doradczyni klienta poinformowała ich, że na potrzebną im kwotę mają zdolność kredytową tylko w przypadku kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Uzasadniając żądanie pozwu powodowie podali, iż łączy ich ze stroną pozwaną umowa kredytu hipotecznego, denominowanego do waluty (...) . (...)Doradca poinformował powodów, iż ryzyko związane z kursem waluty jest niewielkie, gdyż frank szwajcarski to stabilna waluta. (...)Powodowie byli zapewniani o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Jako, że mamy do czynienia z kredytem denominowanym nie ma możliwości dokonania eliminacji niektórych z postanowień umowy.

Przy składaniu wniosku kredytowego w mBanku ( (...) Bank S.A. ) przedstawiciel banku przedstawił powodom do podpisania oświadczenie, że zostali poinformowani o ryzyku kursowym, ale wyjaśnił, że nie należy się tym przejmować, ponieważ frank jest bardzo stabilną walutą. (...)Najistotniejsze znaczenie na tle umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do kursu waluty obcej ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 3 października 2019 r. w sprawie K. D. , J. D. przeciwko Raiffeisen Bank (...) , sygn. akt C-260/18, publ. http://curia.europa.eu . (...)Wybór kredytu denominowanego w (...) był podyktowany niższą ratą i oprocentowaniem oraz walutą reklamowaną jako bezpieczna. (...)Sprawa, której przedmiotem jest ważność kredytu indeksowanego czy denominowanego walutą obcą jest standardowym rodzajem postępowania, który aktualnie dominuje w sądach powszechnych.

Umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)Podkreślenia wymaga przy tym, że ustawodawca już po zawarciu przez strony spornej umowy kredytu wprowadził do ustawy Prawo bankowe przepisy odnoszące się do kredytów indeksowanych do waluty obcej i kredytów denominowanych w walucie obcej. (...)dniu 26 sierpnia 2011 r., do art. 69 ustawy dodano: ust.(...)zgodnie z którym umowa o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)(...)Zdecydowali się na kredyt indeksowany do waluty (...) ponieważ poinformowano ich, że kredyt indeksowany do waluty obcej jest dla nich korzystniejszy.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, że kredyt denominowany jest typem kredytu zgodnym z prawem bankowym . (...)Pozwany podniósł, że w przypadku kredytu denominowanego do waloryzacji świadczenia w ogóle nie dochodzi. (...)Małżonkowie M. zgłosili się do doradcy kredytowego, a następnie do pozwanego Banku, gdzie poinformowano ich, że najtańszy i dostępny dla nich kredyt to kredyt denominowany w walucie (...) . (...)Kwota kredytu została określona w umowie na 187.175,15 franków szwajcarskich.

Zwrócił się do kilku Banków o przedstawienie oferty kredytu. (...)Powód zdecydował się na ofertę (...) Banku S.A. Przedstawiciel Banku w rozmowie z powodem przedstawił mu franka szwajcarskiego jako stabilną walutę, o niewielkich wahaniach kursu. (...)Dodać jedynie wypada na marginesie, że zgodnie z zasługującym na aprobatę poglądem Sądu Najwyższego, sama konstrukcja umowy kredytu denominowanego w (...) , bądź indeksowanego, nie jest sprzeczna z przepisem art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (...)(...)kursu waluty obcej może prowadzić do stanu, w którym wysokość zobowiązania (saldo kapitału do spłaty wyrażone w PLN), po wielu latach spłaty kredytu – może wzrosnąć do wysokości znacznie przekraczającej wysokość udzielonego kredytu, pomimo dokonywanych spłat.

Tam zaproponowano im, jako najkorzystniejszy, kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego oferowany przez (...) Bank SA . (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)(...)Kurs franka, w oparciu o który obliczono podlegający wypłacie na rzecz kredytobiorców kredyt, wynosił ok. 2,09 zł za jednego franka szwajcarskiego. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu kredytobiorcom.