Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: przesłanki do podwyższenia alimentów

I. M. i I. K. jeszcze w trakcie postępowania rozwodowego podzielili się spłatą wcześniej zaciągniętych kredytów. (...)I. M. wraz z mężem i dwójką dzieci zamieszkują razem w domu na który mąż matki powódki zaciągnął kredyt denominowany we frankach szwajcarskich. Miesięczna rata kredytu wynosi ok. 1500 złotych. (...)Do spłaty pozostała kwota ok. 86 tysięcy złotych.

Przed zawarciem umowy powód porównywał oferty różnych banków, został również poinformowany przez pracownika strony pozwanej o możliwości zaciągnięcia kredytu w złotówkach lub kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, w tym spłacanego bądź w ratach malejących bądź annuitetowych. (...)W okresie tym kurs franka szwajcarskiego wzrósł jedynie o ok. 13,68 %. (...)Zważyć należy, że nawet sięgający 70% wzrost kursu franka szwajcarskiego stanowi sytuację objętą zwykłym ryzykiem umownym w przypadku zawierania kredytów denominowanych w walucie obcej. (...)Tak sformułowane roszczenie zmierza do przewalutowania kredytu wg jednego z najniższych kursów franka szwajcarskiego, nie uwzględniając przy tym w żaden sposób interesów strony pozwanej.

Powód dokonywał comiesięcznych spłat kredytu według ustalonego harmonogramu w walucie polskiej która była przeliczana po określonym w umowie kredytowej kursie zmiennym na walutę franka szwajcarskiego. (...)Powód jest osobą fizyczną która nie posiada wykształcenia ekonomicznego czy prawniczego , a kredyt hipoteczny zawierany w walucie obcej indeksowany do franka szwajcarskiego jest skomplikowanym i ryzykownym instrumentem finansowym. (...)Powód dokonywał comiesięcznych spłat kredytu według ustalonego harmonogramu w walucie polskiej która była przeliczana po określonym w umowie kredytowej kursie zmiennym na walutę franka szwajcarskiego. (...)Kolejny aneks do umowy kredytu ( nr 2) powód zawarł w dniu 20 października 2011 r., na mocy którego umożliwiono powodowi spłatę kredytu bezpośrednio w walucie, do której kredyt był denominowany (waloryzowany).

Kwota udzielonego kredytu wyniosła 2.896.800 zł i była denominowana w frankach szwajcarskich. (...)Warunkiem udzielenia kredytu w kwocie 1.989.285,70 zł denominowanego w USD był udział własny powoda w kwocie 1.100.000,00 zł. (...)Według kart 492 i 493 i § 3 i 4 umowy kredytowej kwota wykorzystanego kredytu przez powoda wyniosła 1.539.785,70 zł(...)uzyskał w (...) Bank SA kredyt w kwocie 5.757.500 zł denominowany w frankach szwajcarskich. (...)Jeżeli biegły nie miał dokumentów potwierdzających wysokość kursu stosowanego przez bank przy kredycie denominowanym, przyjmowano średni kurs NBP z danego okresu.

Bank udzielający kredytu nie kupił franków szwajcarskich, by następnie je zwracać. (...)Pozwana zastrzegła sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczenie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Kredyt jest denominowany we frankach szwajcarskich (dalej: CHF). (...)Powód świadomie zdecydował się na kredyt denominowany we frankach szwajcarskich, ponieważ kredyt w złotówkach był oprocentowany wyżej (k. 596).

W uzasadnieniu wskazali, że w 17 października 2007 r. zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego (...) Bank S.A. w W. – Oddział (...) umowę kredytu hipotecznego nr (...) na łączną kwotę 450 000 zł indeksowaną kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)I tak: „ Uruchomienie kredytu (lub jego transzy) denominowanego do waluty obcej następuje w PLN(...)na walutę wskazaną w Umowie Kredytu (Umowie P. ) wg kursu(...)(...)W kredycie indeksowanym kredyt zostaje udzielony w złotówkach, ale jest on waloryzowany według waluty obcej – tu franka szwajcarskiego (kwota kredytu ulega przeliczeniu na walutę obcą dopiero w momencie wypłaty kredytu). Przy spłacie każdej kolejnej raty kredytu kwota wyrażona we franku szwajcarskim zostaje przeliczona na złote polskie według określonego kursu sprzedaży waluty obcej, stanowiącej podstawę waloryzacji.

Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 26 stycznia 2006 r. powód M. C. (1) zawarł z pozwanym (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W dniu 24 stycznia 2006 r. powódka M. R. (1) zawarła z pozwanym (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W dniu 20 stycznia 2006 r. powód A. B. oraz W. B. (1) i W. B. (2) zawarli z pozwanym (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W dniu 31 marca 2006 r. powódka E. i R. W. zawarli z pozwanym (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego.

(...)Cps 43/13 z dnia 16.05.2013r., do których Sąd w ogóle się(...)dowodowego z ograniczeniem się wyłącznie do dowodu z przesłuchania stron i(...)skutków §10 ust. 2 umowy kredytu, pozycja kredytobiorcy w relacji z(...)odwołania się w tym zakresie do wiedzy specjalnej, całkowite pominięcie i(...)(...)(...)wysokości pozwany Bank zmieniał oprocentowanie kredytu powodów i co było przyczyną(...)istotnych dla oceny czy doszło do sformułowania praw i obowiązków powodów(...)w tej konkretnej sprawie doszło do rażącego interesu powodów jako kredytobiorców,(...)(...)(...)banku jest określanie wysokości oprocentowania kredytu w czasie trwania umowy kredytowej, przy dostosowaniu jego wysokości do aktualnych warunków gospodarowania pieniądzem, warunków(...)(co wynika z charakteru umowy kredytu zwłaszcza wieloletniego kredytu hipotecznego), jednakże decyzja w tym(...)(...)Nie ulega również wątpliwości, iż w czasie kiedy powodowie zawierali umowę z pozwanym, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle korzystny dla klientów z uwagi na korzystne kursy walut, przez co był popularny.