Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zupełnie nieprzydatne była także złożona przez powodów historia zmian kursu franka szwajcarskiego w stosunku do innych walut w tym złotego. (...)Strony określiły również sposób określania salda zadłużenia oraz spłaty kredytu poprzez odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego. (...)Powodowie przyznali także, że przed podpisaniem umowy pytali o istotę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego oraz, że zasadniczo mieli świadomość tego, że wysokość rat będzie się wahać. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Na mocy zawartego w 2018 roku Aneksu do Umowy, pozwana umożliwiła powodowi spłatę kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich (CHF). (...)Nie zdawał sobie sprawy, co oznacza, że kredyt jest indeksowany do franka szwajcarskiego, jednak zdecydował się na niego z uwagi na to, że był mu rekomendowany przez pracownika banku. (...)(...)(...)Kredyt został zatem udzielony w walucie polskiej, przy zastosowaniu mechanizmu waloryzacji do waluty franka szwajcarskiego.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Jako walutę kredytu oznaczono franki szwajcarskie (d: kopia wniosku – k. 324-327v). (...)(...)kursów wymiany walut obcych w kredytach indeksowanych i denominowanych do franka szwajcarskiego, uszczegółowiając te zasady (d: kopie zarządzeń organów Banku wraz ze zmianą treści Regulaminu oraz potwierdzeniami nadania przesyłek pocztowych do Kredytobiorcy – k. 348-377). (...)Kwota środków pieniężnych oddanych do dyspozycji Kredytobiorcy miała zostać określona dopiero przy uruchomieniu kredytu, stanowiąc iloczyn kwoty 196 504,72 CHF oraz kursu kupna franka szwajcarskiego obowiązującego w dniu wypłaty środków. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

W dniu zawarcia umowy powód znał kwotę kredytu denominowanego w CHF, która wynosiła 181.975,74 CHF. Bank umożliwił powodowi wybór waluty, w jakie będzie chciał spłacać kredyt – w złotych polskich lub we frankach szwajcarskich. (...)Powodowi przedstawiono kredyt powiązany z kursem franka szwajcarskiego jako tańszy niż kredyt złotowy oraz bezpieczny ze względu na stabilność waluty frank szwajcarski. (...)Mimo odwołania się w umowie do waluty frank szwajcarski umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)W ocenie Sądu, strony nie zawarłyby przedmiotowej umowy kredytu bez powyższych postanowień przewidujących przeliczanie świadczeń stron w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego.

Należy ponadto wskazać, iż powodowie, decydując się na kredyt walutowy denominowany do CHF, korzystali z oprocentowania stanowiącego stawkę LIBOR 3M- w umowie wyraźnie wskazano przy tym, że jest on powiązany z walutą frank szwajcarski (§ 1 pkt 7). (...)Możliwość posiadania rachunku do spłaty w walucie frank szwajcarski potwierdza również pośrednio dyspozycja §22 ust. 2 umowy kredytu. (...)(...)w walutę obcą i wpłacać franki na rachunek walutowy, a tym samym zagwarantować sobie stałą wiedzę na temat wysokości kursu waluty, który ma zastosowanie do nabycia przez nich franka szwajcarskiego na cele spłaty kredytu. (...)W takiej sytuacji powodowie od początku kredyt musieliby bowiem spłacać w walucie w jakiej wyrażone były raty to jest we franku szwajcarskim.

W żadnej zaś mierze umowa kredytu nie jest kredytem złotowym, niezależnym od kursu CHF i niezawierającym klauzuli waloryzacyjnej, a jednocześnie oprocentowanym na podstawie franka szwajcarskiego. (...)Na przytoczenie w tym miejscu zasługuje wyrok TSUE z 2017 r. wprost odnoszący się do kredytu denominowanego wydanego w sprawie A. i in. (wyrok z dnia 20.09.2017 r. (...)(...)(...)Nie bez znaczenia pozostaje tu także stanowisko pozwanego Banku, który w odpowiedzi na pozew podał, że w żadnej mierze umowa kredytu nie jest kredytem złotowym, niezależnym od kursu CHF i niezawierającym klauzuli waloryzacyjnej, a jednocześnie oprocentowanym na podstawie franka szwajcarskiego .

Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że środki we franku szwajcarskim nigdy nie zostały zaksięgowane na koncie powodów, zaś podany do obsługi umowy rachunek bankowy był rachunkiem złotówkowym. (...)Kredyt we franku szwajcarskim był dużo tańszy – miesięczna rata była o około tysiąc złotych niższa. Powoda poinformowano, że kredyt jest oparty o franka szwajcarskiego, jednak będzie wypłacony w złotówkach. (...)(...)wartości pozostawać miał kurs waluty szwajcarskiej do waluty polskiej. 7 W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu denominowanego.