Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podniósł, że wywiedzione przez stronę powodową zarzuty i roszczenia są niezasadne, a rzeczywistą przyczyną powództwa nie są rzekome wady prawne umowy, ale obiektywny i niezależny od pozwanego wzrost kursu franka szwajcarskiego. (...)Wskazał, że kwota kredytu, która podlega spłacie jest sumą franków szwajcarskich odpowiadająca kwocie kredytu w PLN w dniu uruchomienia kredytu. (...)Ponadto, pozwany podał, że aby udzielić powódce kredytu waloryzowanego kursem CHF, musiał on wejść w posiadanie odpowiedniej sumy franków szwajcarskich, które uzyskał zaciągając kredyt w walucie CHF od banku zagranicznego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Opisali oni przede wszystkim okoliczności, w jakich doszło do zawarcia umowy kredytowej z bankiem,(...)się na zaciągniecie u powoda kredytu indeksowanego we frankach szwajcarskich, dlaczego uznał, że oferta powoda jest dla pozwanego najkorzystniejsza. (...)(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem indeksacji do waluty obcej (§10 w zw. z § 1 umowy). (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej tabeli banku. (...)W latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)(...)(...)kursowych kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego, przy pozbawieniu kredytobiorcy jakiegokolwiek wpływu(...)którejkolwiek z nich władczych kompetencji do kształtowania wysokości świadczeń.

Jako walutę kredytu określono franka szwajcarskiego (CHF). (...)Powodowi zaproponowano kredyt w walucie frank szwajcarski. (...)Taką niższą stopą był LIBOR obowiązujący dla franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powoda, przedstawił kredyt we franku szwajcarskim jako najlepszy i bardzo stabilny.

(...)obieg środków finansowych towarzyszący udzieleniu kredytu, pozyskiwanie przez pozwany bank środków finansowych na ten cel, koszty finansowania akcji kredytowych dla kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego, czynniki wpływające na zmianę kursów(...)(...)Przepis art. 69 prawa bankowego w późniejszym czasie wzbogacony został o regulację odnoszącą się do kredytów indeksowanych oraz denominowanych. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)

Do momentu wzrostu kursu franka powód był zadowolony ze spornego kredytu. (...)Wiedział, że kredyt będzie przeliczany według ceny franka. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pracownik banku.

Mimo, że zgodnie z § 5 ust. 3 i § 19 umowy zarówno wypłata kwoty kredytu jak i spłaty rat kredytu od samego początku umowy następowały w złotych polskich, na otrzymywanych z banku harmonogramach pozwany bank wskazywał powodom kwotę we frankach szwajcarskich. (...)(...)(...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską.

(...)wskazano, iż kwota i waluta kredytu to 88.765,00 CHF, to mając(...)zw.7, które stanowiły, że wypłata kredytu oraz spłata kredytu następować miała w polskich złotych, de facto kredyt ten udzielony został w walucie polskiej, która jest denominowana do waluty obcej - franka szwajcarskiego. W konsekwencji powodowie dokonywali teoretycznego zakupu u pozwanego waluty obcej - franka szwajcarskiego, płacąc za niego walutą polską. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską. (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu oraz kwoty rat kapitałowo –odsetkowych na walutę polską, niedozwolony charakter tej części klauzuli denominacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu denominacji.