Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sama potencjalna możliwość otrzymania przez Kredytobiorcę kwoty kredytu we franku szwajcarskim, nie mogła determinować kwalifikacji Umowy jako umowy kredytu walutowego. Złożona przez Kredytobiorcę dyspozycja wypłaty kredytu, powodowała bowiem, iż postanowienia umowne przewidujące wypłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim, nie miały zastosowania. (...)Z uwagi bowiem na wyrażenie zobowiązania Kredytobiorcy we frankach szwajcarskich, również całkowity koszt kredytu musiałby zostać wyrażony w walucie obcej a nie polskiej. (...)Powód kwestionował również zasady obliczania wysokości rat kredytu, ustalanych z zastosowaniem kursów franka szwajcarskiego, ustalonych w tabelach Banku.

Powodowie nie mieli również świadomości, jaką kwotę franków szwajcarskich rzeczywiście przyjdzie im przekazywać na rzecz banku w momencie spłaty raty. (...)Nadzwyczajna zmiana stosunków wynikać ma ze zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Co ważne, jak wskazali powodowie, pozwany bank nie nabył przy tym franków szwajcarskich. (...)Ponadto w ocenie powodów w sprawie doszło również do spełnienia przesłanek z art. 357 1 k.c. – nadzwyczajnej zmiany stosunków wynikającej ze zmiany kursu franka szwajcarskiego.

(...)iż zgodnie z postanowieniami umowy kredytu, a w szczególności z punktem(...)złotówek po ich przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie rozbieżność między walutą(...)(...)Co do twierdzeń powoda o abuzywności kwestionowanych postanowień umowy, na wstępie wskazać należy, iż nie budziło wątpliwości Sądu, że powód zawarł umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim jako konsument. (...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt dokonał wyboru najkorzystniejszej dla siebie(...)ryzyka związanego z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i na tejże podstawie uznał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich za całościowo korzystniejszy. Wskazać należy, iż kwestionowana przez powoda klauzula określająca sposób przeliczenia franka szwajcarskiego jako waluty waloryzacji na złotówki – walutę spłaty kredytu nie stanowiła sformułowania oderwanego od treści i postanowień umowy.

Przedmiotem umowy jest zobowiązanie banku do udzielenia kredytu walutowego wyrażonego we franku szwajcarskim, co zostało wyraźnie wskazane w umowie. (...)W związku z tym zwrócili się do doradcy kredytowego, który zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich wskazując, że jest bardziej korzystny niż kredyt złotowy. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF a wypłacona miała być, zgodnie z dyspozycją powodów, w złotych polskich po przeliczeniu według odpowiedniego kursu obowiązującego w banku. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim.

(...)Spółką Akcyjną w W. umowę kredytu hipotecznego (...) 203- (...) , mocą której bank udzielił kredytu w wysokości 160.170,84 CHF z okresem spłaty do 8 sierpnia 2023 r. (...)(...)iż bank nie jest obowiązany do uzyskania zgody dłużnika banku na przelew wierzytelności banku z tytułu umów kredytu, w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu, określonych w umowie. (...)Odwołując się do dotychczasowego, licznego dorobku judykatury wskazał, że hipoteczne umowy kredytowe indeksowane lub denominowane do franka szwajcarskiego są ważne. (...)Gdy strony umowy o kredyt ustalą, że zapłata kredytu nastąpi w złotych, dłużnik powinien postępować zgodnie z treścią zawartego zobowiązania, a na wierzycielu spoczywa obowiązek współdziałania ( art. 354 § 1 i 2 k.c. ).

Nadzwyczajna zmiana stosunków w postaci znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego doprowadziła do nadmiernego uprzywilejowania pozwanego, który kupił franki szwajcarskie po znacznie niższej cenie, zaś żąda spłaty po znacznie wyższej. (...)Na mocy ww. umowy bank udzielił K. L. i J. L. kredytu na budowę i nabycie domu jednorodzinnego, w kwocie 560 170,40 złotych, waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 2 i 3), która miała zostać spłacona w przeciągu 360 miesięcy, tj. do 10 stycznia 2038 r. (§ 1 ust. 4). (...)Sąd pominął materiał w postaci następujących opracowań i pism: a „Opinia prawna dotycząca wybranych problemów związanych z umowami o kredyty denominowane lub indeksowane do waluty obcej (sporządzona dla (...)(...)przywrócenia równości stron niektórych umów kredytu i umów pożyczki. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 10 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.

(...)zawarli z pozwanym bankiem umowę kredytu udzielonego w walucie wymiennej, denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF) w kwocie 60.633,46 CHF.(...)i ust. 4 odnoszące się do szacunkowej wysokości kosztu odsetek oraz szacunkowego całkowitego kosztu kredytu. (...)Pozwany przyznał, że powodowie zaciągnęli w pozwanym banku kredyt hipoteczny denominowany do waluty obcej. (...)Na datę zawarcia umowy, kurs franka szwajcarskiego kształtował się na poziomie 2,3932 zł. (...)Na przestrzeni lat, kurs franka szwajcarskiego zmieniał się, od 2015 r. wynosi ok. 4 zł.

(...)dwóch – trzech lat kursu franka (...) , które obrazowały tę(...)(...)Powodowie nie sprawdzali historycznego kursu franka (...) za okres wcześniejszy niż przedstawiony przez bank. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka (...) na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka (...) i stałby się kredytem złotowym.