Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Nie przedstawiono mu także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 40-45 ). (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od 2009 roku dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

(...)W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)umowy bank udzielił M. P. kredytu na finansowanie zakupu działek gruntu(...)412 665 zł, waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 2(...)w ciągu 360 miesięcy, tj. do 1 listopada 2037 r. (§ 1 ust. 4). (...)(...)rynku pieniężnego, uwag Sądu Najwyższego do projektu ustawy o zasadach zwrotu niektórych należności wynikających z umów kredytu i pożyczki, wyliczeń powódki (k.(...)122-123) , wzoru umowy o kredyt hipoteczny (k. 125-126) , kalkulacji,(...)(...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 11 ust. 4 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty. (...)Brak uzasadnienia dla przyjętego przez powódkę stanowiska, że wobec abuzywności klauzuli zawartej w § 11 ust. 4 umowy należy zastosować kurs franka szwajcarskiego (2,2026 zł) z daty uruchomienia kredytu.

Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)(...)(...)kursowych kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego, przy pozbawieniu kredytobiorcy jakiegokolwiek wpływu(...)którejkolwiek z nich władczych kompetencji do kształtowania wysokości świadczeń.

W treści przedmiotowej informacji, bank wskazał na możliwość oprocentowania kredytu stopami referencyjnymi WIBOR, LIBOR oraz EURIBOR. Według tej informacji, oprocentowanie we frankach szwajcarskich było o niespełna połowę niższe niż kredytów udzielanych w złotych. (...)Po przeanalizowaniu postanowień spornej umowy Sąd doszedł do wniosku, że była to umowa kredytu denominowanego. (...)Powód nie potrzebował bowiem na swoje potrzeby franków szwajcarskich a złote polskie. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia z franków szwajcarskich na złote polskie.

Po zakończeniu okresu ubezpieczenia miało nastąpić obniżenie oprocentowania o 1 punkt procentowy, Walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)W istocie powodowie nie mogli tego wykazać, gdyż istota problemu nie leży w tabeli kursowej pozwanego Banku, ale w kursie złotego do franka.

Mieli również wcześniej zawartą umowę kredytu powiązaną z walutą frank szwajcarski. (...)Walutę franka szwajcarskiego przedstawiono im jako stabilną. (...)Rachunek ten, co nie jest przedmiotem sporu, jest prowadzony dla środków w złotym polskim, a nie w walucie obcej, w tym we franku szwajcarskim (potwierdza to zlecenie wypłaty kredytu – k. 285-286). (...)O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do postawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia”) choćby przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powodów.

Jak już wyżej wskazano umowa zawarta pomiędzy stronami to umowa kredytu a kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim ( CHF ). (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Wskazał, że powodowie zdecydowali się na instrument finansowy waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, z powodu korzyści płynących z niskich rat kredytu, a bank zapewnił ich o możliwości zapoznania się z warunkami kredytu oraz ryzykiem z nim związanym. (...)Wyjaśnił, że takie rozwiązanie skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty. (...)Z wiarygodnych i niepodważonych zeznań powodów wynikało, że zawarciu umowy towarzyszyła informacja, że kredyt waloryzowany do CHF jest najbardziej opłacalny, a frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W okolicznościach niniejszej sprawy nie można było uznać, by powodowie zostali pouczeni przez pozwanego o skali rzeczywistego ryzyka kursowego jakie na siebie przyjmują zawierając umowę kredytu w złotych polskich waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego.