Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z uwagi na to, że kredyt udzielony był we frankach szwajcarskich, koszt kredytu wynikający jedynie ze zmiany kursu walut na podstawie art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim, nie powinien być uwzględniony w całkowitym koszcie kredytu. (...)W związku z tym jest to klauzula sprzeczna z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta bowiem odsetki indeksowane są we frankach szwajcarskich, a ich zapłata następować ma w walucie kredytu, czyli w walucie polskiej. (...)Dnia 15 lutego 2008 r. strona powodowa dokonała jednorazowej wpłaty kwoty kredytu na konto pozwanych w wysokości 912.702 zł, przeliczając kredyt udzielony we frankach szwajcarskich po kursie wyrażonym w tabeli walut obowiązującej w banku (okoliczność bezsporna). (...)Z uwagi na to, że kredyt udzielony był we frankach szwajcarskich, w związku z tym koszt kredytu wynikający jedynie ze zmiany kursu walut na podstawie art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim, nie powinien być uwzględniony w całkowitym koszcie kredytu.

Kurs franka szwajcarskiego stosowany przez bank był kursem rynkowym, nie był ustalany dowolnie. (...)Umowa zawierała następujące postanowienia: - Kwota kredytu 950.342 zł (§ 2 ust. 1), Kredyt jest indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF), po przeliczeniu wypłaconej kwoty(...)Banku (...) w dniu uruchomienia kredytu lub transzy. (...)W pierwotnej wersji umowa zawarta między stronami, nie precyzowała nawet zasad przeliczania złotówek na franki szwajcarskie a jedynie odsyłała do obowiązującej w banku Tabeli Kursów Walut Obcych. (...)(...)tabelach, przyznał sobie zatem prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)

Przed złożeniem wniosku o kredyt w pozwanym Banku, powodowie zawarli umowę kredytu z (...) Bankiem (...) S.A. w W. we franku szwajcarskim / tamże /. (...)W literaturze wskazuje się, że tzw. kredyty „denominowane” lub indeksowane do kursu waluty obcej są kredytami w walucie polskiej [ zob. (...)W literaturze wskazuje się, że tzw. kredyty „denominowane” lub indeksowane do kursu waluty obcej są kredytami w walucie polskiej [ zob. (...)Powodowie mieli również doświadczenie związane z zawarciem kredytu w walucie obcej (we franku szwajcarskim), w związku z zawartą umową kredytu z (...) Bankiem (...) S.A.(...)

W uzasadnieniu pozwu powódka podnosiła, że zawarła z Bankiem (...) SA kredyt denominowany we frankach szwajcarskich ze spłatą w złotówkach. (...)A. K. nie spłacała zadłużenia terminowo, w niepełnej wysokości, jak również we frankach szwajcarskich, nie występując o zmiany warunków umowy kredytu / bezsporne/. (...)Ocena ta jednak była związana z kursem franka szwajcarskiego, a nie działaniem banku w dacie zawarcia umowy, które można byłoby uznać za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. (...)Zastosowany w oparciu o omówione wyżej klauzule /postanowienia pkt 2 ppkt 2 i 4 załącznika nr 7 do umowy/ kurs walutowy zastosowany przez Bank w zakresie wyliczenia kwoty kredytu, jak i należnych rat przez Bank był bardziej korzystny niż średni kurs NBP franka szwajcarskiego.

Umowy takie określane są jako umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, w tym przypadku we franku szwajcarskim. (...)Sam fakt, iż wraz z osłabieniem się złotego wobec franka szwajcarskiego rośnie kwota w złotych, którą trzeba wyłożyć na spłatę kredytu nie oznacza zatem, iż umowa przewiduje obowiązek zwrotu kwoty wyższej niż wykorzystana przez kredytobiorcę. (...)Nie można bowiem pomijać faktu, iż w 2008 r. całkowicie uprawnione było twierdzenie, iż frank szwajcarski jest walutą stabilną. Znaczne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego, nastąpiło dopiero w roku 2011(...)2014 (w związku z decyzjami szwajcarskiego banku centralnego) przy czym obie te okoliczności nie mogły zostać przewidziane w momencie zawierania umowy kredytu.

A. W. (1) i A. G. zawarli z (...) Bank (...) SA w W. umowę kredytu we franku szwajcarskim. (...)W chwili podpisywania umowy pracownik banku nie wyjaśniał powodowi jak będzie ustalany kurs franka szwajcarskiego. (...)Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

A. P. (1) i A. P. (2) nie porównywali kursów franka szwajcarskiego stosowanego przez bank z kursami istniejącymi na rynku, gdyż uważali, że „nie po to szli do E. ”. (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez powodów jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo zakwestionowanie bowiem sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Podnieśli, że umowa została zawarta w dniu 9 maja 2008 r. i wg takiego kursu franka szwajcarskiego powinien być przeliczany kapitał podlegający zwrotowi, a nie według kursu z dnia 10 maja 2016 r. (...)Jeszcze raz wymaga podkreślenia, że zawarta między powodem a pozwanym umowa kredytu wyrażonego we franku szwajcarskim pozwalała kredytobiorcom wybór spłaty kredytu. (...)Mogła ona nastąpić w walucie obcej – tj. franka szwajcarskiego, bądź w walucie polskiej. (...)Wskazać należy, że gdyby pozwani dokonywaliby spłaty kredytu w walucie obcej – nie dochodziłoby do konieczności przeliczeń kwoty wyrażonej w walucie polskiej na walutę franka szwajcarskiego.