Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)rata spłaty kształtowała się przy kredycie waloryzowanym do waluty CHF. Wobec faktu, że(...)Powodom nie zostały przedstawione historyczne wykresy dotyczące kursu franka szwajcarskiego jak i symulacje obrazujące drastyczny wzrost waluty CHF i jej wpływ na saldo i raty kredytu. (...)Wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej.

W latach 2004 -2009 w (...) Banku S.A. popularne były kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego z uwagi na niższą ratę kapitałowo-odsetkową. W K. . obowiązywały procedury dotyczące udzielania kredytów, w tym indeksowanych do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono symulacji w przypadku zmiany kursu franka szwajcarskiego w okresie adekwatnym do okresu kredytowania. (...)Wprowadzenie mechanizmu indeksacji miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

Oferta kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego została zaprezentowana jako najbardziej korzystna. Pracownik banku poinformował powodów, że mają większą zdolność kredytową we franku szwajcarskim. (...)Nie przedstawiono zestawień czy wykresów obrazujących historyczne kształtowanie się kursu franka szwajcarskiego, jak też wykresów, które obrazowałyby jak zmiana kursu franka może wpływać na saldo kredytu w złotówkach. (...)Umowa i związane z nią dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów.

W uzasadnieniu wskazali, że z poprzednikiem prawnym pozwanego (...) Bank S.A. łączy ich umowa kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, w treści której zawarto klauzule niedozwolone dotyczące wypłaty i spłaty świadczenia (§ 1 ust. 1, § 7 ust. 2, § 10 ust. 6). (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania faktycznej wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Samo przedstawienie danych obrazujących zmiany kursu walut złotego w stosunku do waluty obcej nie było wystarczające, skoro z powszechnie dostępnych danych wynika, że nawet w przeszłości kurs waluty polskiej do franka szwajcarskiego zmieniał się w wyższym stopniu. (...)Nie wyjaśniono, jak tworzony jest bankowy kurs franka szwajcarskiego, nie wskazano też, jak jest ustalana marża kupna i sprzedaży.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 12 marca 2008 r. zawarł z pozwanym umowę kredytu hipotecznego nominowanego do franka szwajcarskiego (CHF) na kwotę 499 512,72 zł, zabezpieczoną wekslem in blanco wystawionym przez pozwanego zgodnie z deklaracją wekslową. (...)(...)deklaracją wekslową jako zabezpieczenie spłaty kredytu (§11 ust. 1 pkt b)(...)(...)Sąd wskazał nadto, że zgodnie z postanowieniami umowy (§ 2 ust. 1, § 2 ust. 5, § 3 ust. 2 umowy) kapitał kredytu Bank przeliczał do waluty CHF na podstawie kursu kupna franka szwajcarskiego w dniu uruchomienia środków, a wartość poszczególnych rat według kursu jego sprzedaży w dniu ich spłaty. (...)(...)przyznał sobie w istocie prawo do jednostronnego regulowania praw i obowiązków(...)wpływających na ustalenie wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Antycypując dalsze wywody, godzi się wskazać, że dokonanie przez powodów wyboru kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego nie oznacza, że kwestionowana przez nich umowa była, jak twierdzi pozwany, negocjowana choćby w tym zakresie. (...)(...)jakim przewidują system ustalania kursu franka szwajcarskiego do operacji przeliczeniowych, w wyniku których określana była wysokość rat kredytu, są klauzulami abuzywnymi w rozumieniu przepisu art. 385 1 § 1 k.c. oraz w związku z tym nie wiążą powodów jako konsumentów. (...)Pomimo zatem teoretycznej możliwości spłaty udzielonego kredytu w CHF, po uprzednim uzyskaniu zgody Banku (zakładając, że zostałaby powodom udzielona), charakter zawartej między stronami umowy, która od początku dotyczyła kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, pozostał niezmieniony. (...)(...)bankowy o nazwie umowa o kredyt mieszkaniowy (...) ), przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Roszczeniem ewentualnym objęto żądanie ustalenia, że umowy pozostają ważne, nie obowiązują jednak klauzule waloryzacyjne uzależniające wysokość rat płatnych przez powódkę od kursu franka szwajcarskiego. (...)Kredyt denominowany i indeksowany zobowiązują Bank do spełnienia świadczenia w PLN, kredytobiorca także jest zobowiązany do zapłaty raty kredytu w PLN (wyjątkowo w CHF, jeśli umowa to przewiduje), więc hipoteza normy art. 358 k.c. nie jest wypełniona. (...)W wyroku z 11.12.2019 r. (V CSK 382/18) Sąd Najwyższy stwierdził, że wyeliminowanie ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie(...)inny podtyp czy wariant umowy kredytu, co znajduje także zastosowanie do kredytu denominowanego. (...)Do niespłaconych umów kredytu, do części niespłaconej należy stosować art.(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu.

Ponadto doradca finansowy zapewniał ich, że frank szwajcarski jest bezpieczną walutą i na dowód tego przedstawił im wykres kursu franka na przestrzeni kilku lat, z którego wynikało, że wahania kursu są faktycznie niewielkie. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania faktycznej wysokości rat kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)W omawianym kontekście nie ma również znaczenia, czy pozwany faktycznie skorzystał z zastrzeżonego dyskryminacyjnego uprawnienia, określając kurs franka szwajcarskiego w sposób nierynkowy. (...)W rozpoznawanej sprawie nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że po eliminacji postanowień uznanych za abuzywne umowa mogłaby być wykonywana na podstawie art. 69 ust. 3 Prawa bankowego poprzez spłatę bezpośrednio we franku szwajcarskim.