Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kodeks cywilny nie zawiera legalnej definicji pojęcia dobra osobistego osoby fizycznej wskazując jedynie przykładowo, że dobrami osobistymi są w szczególności zdrowie, wolność, część swoboda sumienia, wizerunek, nietykalność mieszkania.

Dlatego też, postawiona przez Sąd Okręgowy teza, że „twierdzenia J. B. poczynione podczas tego okazania wykluczają wcześniejsze (wizerunku) oraz późniejsze (podczas rozprawy) rozpoznanie oskarżonego jako sprawcy napadów”, jest zbyt daleko idąca.

Gdyby wszak prawdą było, że pokrzywdzona utrwalała wizerunki obu oskarżonych, to niezwłocznie po przybyciu funkcjonariuszy Policji okazałaby im wykonane zdjęcia, celem sprawniejszej identyfikacji sprawców.

W apelacji skarżący wskazuje między innymi na takie działania, naruszające wskazane przez niego dobra osobiste (część, wizerunek, opinia i pozycja w środowisku,(...)

(...)wykreowania w oczach sprzedawczyni pozytywnego wizerunku oskarżonych A. B. z domu D. i R. B. jako klientów chcących zakupić obrączki) pozwalało stwierdzić, że oskarżeni pozbawieni byli skrupułów.

Zgodnie z art. 23 k.c , dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)

(...)i niejako dla wzmocnienia swojego wizerunku w środowisku świata przestępczego w sytuacji, gdy oskarżony, jak trafnie ujął to sąd I instancji, w swojej procesowej relacji nadawał temu wizerunkowi rysy osoby odżegnującej się od zachowań i sposobu życia W. C. .

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego.