Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pomocnicze znaczenie w ocenie wiarygodności świadka miał zapis minitoringu i rozpoznanie wizerunku dokonane przez D. M. – ochroniarza.

W uzasadnieniu wskazała, że powódka świadomie wypowiadała się w mediach w sposób szkodzący wizerunkowi pozwanej. (...)Zgodnie z jego § 2 ust. 1 pracownik Agencji wykonując powierzone mu obowiązki współtworzy wizerunek Agencji – wzmacnia jej prestiż i rangę. (...)W świetle § 6 ust. 2 pracownik Agencji nie powinien wyrażać publicznie opinii, które mogłyby zaszkodzić pozytywnemu wizerunkowi Agencji lub jej poszczególnym pracownikom. (...)Powódka swoimi wypowiedziami w ocenie Sądu Okręgowego przedstawiła pozwaną i nadzorowane przez nią spółki w jednoznacznie pejoratywnym świetle, zagrażając dobremu imieniu i wizerunkowi pozwanej.

Teza orzeczenia: Jakakolwiek nie byłaby przyczyna takich zeznań, które obie pokrzywdzone złożyły przed sądem to oczywistym jest, że przy braku innych dowodów potwierdzających obecność oskarżonego w salonach gier wątpliwości obu świadków przełożyły się na wątpliwości sądu co do sprawstwa oskarżonego.

Z udziałem K. O. P. został stworzony portret pamięciowy napastnika (k.66), a ponadto pokrzywdzona wskazała na jednej z okazanych jej fotografii z wizerunkami mężczyzn na wizerunek M. M. , jako sprawcy(...)(...)rozpoznała wśród zdjęć fotograficznych z wizerunkami mężczyzn wizerunku oskarżonego, jako sprawcy napadu rabunkowego (k.181-182,173). (...)(...)okazaniu, co już zasygnalizowano wyżej, wizerunków mężczyzn na fotografiach bądź potencjalnego sprawcy na zachowanym zapisie wizualnym, który z oczywistych względów nie mógł się znaleźć wśród wizerunków osób postronnych (§ 12 ust. 3 i 4 rozporządzenia). (...)oskarżonego w porównaniu z rzeczywistym wizerunkiem napastnika spotęgowanych upływem czasu.

Sąd jednak nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż fakt, iż zdjęcia i nagranie wykonane przez D. K. pochodzą z nocy 25 czerwca 2017 roku potwierdził T. K. , którego wizerunek w sposób wyraźny został zarejestrowany na wskazanym materiale i którego oskarżony dobrze zna.

W ocenie powoda rozpowszechnienie wśród pracowników urzędu informacji o takich przyczynach zmian organizacyjnych stanowi naruszenie jego dobrego imienia i powoduje ukształtowanie jego wizerunku jako osoby niekompetentnej. (...)(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego. (...)Okoliczność, iż z samego faktu przesunięcia etatowego współpracownicy czy osoby z zewnątrz mogły wywodzić przypuszczenia co do jakości pracy czy kwalifikacji powoda nie oznacza naruszenia jego dobrego imienia czy wizerunku.

Należą do nich zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska ( art. 23 k.c ). (...)Powszechnie jednak przyjmuje się, że w przypadku osób prawnych ochronie podlegają takie dobra jak renoma, wizerunek firmy, nazwa, tajemnica korespondencji. (...)Trudno bowiem utożsamiać, co zdaje się czynić powódka, każdego nieprawidłowego działanie pracownika (niewłaściwego wykonywania obowiązków) dostrzegalnego dla osoby trzeciej (współpracownika, osoby spoza firmy) jako naruszającego wizerunek (renomę) pracodawcy. (...)W ocenie sądu członkowie zarządu pozwanej nie kreowali swoich twierdzeń na potrzeby postępowania, a pozostawali w faktycznym przekonaniu, że ich firma doznała uszczuplenia wizerunku na rynku pracy przez postawę pracownicy.

Teza orzeczenia: Instytucja sprostowania stanowi uprawnienie osoby zainteresowanej, której dotyczył materiał prasowy, do przedstawienia własnego stanowiska dlatego tez tekst sprostowania musi być tak sformułowany aby bez żadnych wątpliwości możliwa była identyfikacja materiału prasowego, którego owo sprostowanie dotyczy. W sytuacji gdy sprostowanie w żaden (...)

(...)„sprawa dobrego imienia, reputacji i wizerunku (...) Pogotowia Ratunkowego jest dla nas szczególnie ważna, stąd mamy prawo jako organizacja określać się osobami zainteresowanymi” (k. 24).

(...)sylwetka, że to jest jego wizerunek ale nie został rozpoznany, na zdjęciu miał czerwoną bluzę. (...)Gdyby jednak przyjąć, że jąkanie wzmaga się w sytuacji stresowej takiej, jak podczas eksperymentu, to nijak to się ma do wizerunku oskarżonego, który podczas eksperymentu wyglądał na spokojnego, opanowanego, współpracującego z policją.