Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)Sądem I instancji wedle norm prawem przepisanych i zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego wedle norm prawem przepisanych. (...)Pozwany wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 445 § 1 k.c. oraz prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez uznanie, iż odpowiednią sumą zadośćuczynienia jest kwota 300.000 zł (265.000 zł, zasądzone przez Sąd + 35.000 zł, które zostały wypłacone przez pozwanego). (...)Wprawdzie przedłożył bilety lotnicze, jednakże brak jest dowodu potwierdzającego, że powód zmuszony był przybyć do Polski na przełomie kwietnia i maja 2006r. celem odbycia konsultacji i że pomocy medycznej w tym zakresie powód nie mógł uzyskać w Kanadzie.

Powyższe jednak nie uniemożliwiało kontroli instancyjnej wyroku w zakresie poprawności zastosowania prawa materialnego, gdyż kwestię prawidłowości zastosowania prawa materialnego Sąd odwoławczy bada z urzędu. (...)J. Pieróg „Prawo zamówień publicznych. (...)J. Baehr, T. Czajkowski (red.) i in. „Prawo zamówień publicznych. (...)W stanie prawnym znajdującym zastosowanie w niniejszej prawie skutek nieważności następował ex lege, zaś Sąd stosujący prawo materialne niezależnie od stanowisk i zapatrywań stron procesu, winien był tą okoliczność brać pod uwagę z urzędu.

Świadczenie wypłacane według takich zasad nie ma w istocie rzeczy charakteru odszkodowania według zasad prawa cywilnego. (...)Dobrem osobistym, którego naruszenie wymaga rekompensaty, jest zatem prawo do życia w rodzinie. (...)A. Śmieja (w): System Prawa Prywatnego, t. 6, Warszawa 2009, s. 722 ). (...)M. Kaliński (w): System Prawa Prywatnego, t. 6, Warszawa 2009, s. 183 -184 ).

Jest ona wyłącznie realizacją obowiązków powódki wynikających z przepisów prawa podatkowego. (...)W przeciwnym wypadku na podstawie przepisów prawa podatkowego zostają zniwelowane korzyści majątkowe wynikające ze skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. (...)(...)(zarówno oparte na zarzucie naruszenia prawa procesowego, jak i prawa materialnego), które wskazywały, że Sąd I instancji bezzasadnie uznał, że działania pozwanego utrudniały powódce dostęp do rynku. (...)Stanowiły one koszt biletu lotniczego na trasie K. - W. - K. .

Prawo zamówień publicznych (par. 20 ust. 1 pkt 1 umowy) nie znajduje uzasadnienia. (...)Sąd uznał, że przyjęty przez stronę pozwaną tryb zakupu biletów lotniczych nie tylko nie utrudnił ale(...)zakresie) polegającym na zorganizowaniu transportu lotniczego, którego realizacji miała dotyczyć pomoc finansowa udzielona przez powoda. (...)Jako takie stanowi nadużycie prawa podmiotowego w rozumieniu art. 5 k.c. i nie korzysta z ochrony. (...)Strona pozwana w zarzutach od nakazu zapłaty odniosła się merytorycznie jedynie do części żądania dotyczącego kwot wydatkowanych na zakup biletów lotniczych oraz związanych ze współpracą z partnerem D. – spółka z o.o.

V w okresie od 2000 r. do kwietnia 2004 r. w W. , bez wymaganego zezwolenia na posesji przy ul. (...) oraz w innych miejscach posiadał dwa uniwersalne ładunki błyskowo dymne do ćwiczebnej bomby lotniczej P-50 wraz z substancjami wybuchowymi,(...)(...)Na stopień winy wpływają wszelkie okoliczności, które decydują o zakresie swobody sprawcy w wyborze i realizacji zachowania zgodnego z prawem. (...)Aktywność przestępcza trwała długo, bo prawie cztery lata, ale oskarżony z nią zerwał i od 2004 r. nie wszedł w konflikt z prawem.

(...)premia uznaniowa, zakwaterowanie, wyżywienie, bilety lotnicze oraz ekwiwalent za pranie w kwocie 66,00 zł; - naruszenie prawa materialnego tj. art. 120 ust.(...)(...)Wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego, nie sposób przyjąć, że premie uznaniowe, zapewnianie zakwaterowania, wyżywienia i pokrywania kosztów biletów lotniczych, nie stanowi składników wynagrodzenia, tylko dlatego, że nie zostały one określone w umowie o pracę. (...)Na uwzględnienie zasługują również zarzuty apelacji naruszenia prawa materialnego, bowiem o odpowiedzialności za(...)(...)Jednocześnie obwiniony miał pełne prawo uznać, że zatrudnia cudzoziemców w sposób legalny i swoim zachowaniem nie wyczerpuje znamion wykroczenia.

W myśl dyspozycji art. 353(1) k.c. , statuującego obowiązującą w polskim prawie zasadę swobody umów, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. (...)Samo zaś stwierdzenie, że niektórym uczestnikom wycieczki linie lotnicze zapewniły nocleg, jest niewystarczające.