Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w trakcie 7 lat odbywania kary pozbawienia wolności naruszono jego godność osobistą poprzez osadzenie go w celach nie spełniających podstawowych standardów wynikających z konwencji międzynarodowych oraz Konstytucji RP .

W sprawie z uwagi na transgraniczny charakter współpracy stron zastosowanie mają w pierwszym rzędzie przepisy umów międzynarodowych, których stronami są Rzeczpospolita Polska i Królestwo Niderlandów. (...)W prawie Królestwa Niderlandów obowiązki wynikające z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych zawartej przez strony mające siedzibę w różnych państwach zostały określone w Konwencji Narodów Zjednoczonych o międzynarodowej sprzedaży towarów, sporządzonej w Wiedniu dnia 11 kwietnia 1980 r. (Dz. U. nr 1997, nr 45, poz.286) – por. pismo Ministerstwa Sprawiedliwości Departament Współpracy Międzynarodowej i Praw Człowieka z dnia 5 sierpnia 2013 r. (k.313-314), nadesłane po zwróceniu się przez Sąd o udostępnienie treści prawa obcego, stosownie do art.1143 § 1 k.p.c. (...)(...)maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) (Dz.

Teza orzeczenia: W istniejącym stanie prawnym brak jest podstaw do przyjęcia, że wypełnienie przez osobę lustrowaną nakazu wprost wynikającego z obowiązującej ustawy i złożenie ponownego oświadczenia, powoduje w przypadku zakwestionowania jego prawdziwości, zaistnienie negatywnej przesłanki procesowej, o której mowa w art. 17 §1 pkt 7 kpk w postępowaniu (...)

(...)że z uwzględnieniem aktów prawa międzynarodowego ratyfikowanych przez Polskę oraz innych(...)1 art. 14 pkt 7 międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych(...)(...)(...)przytoczonych wprost aktów normatywnych prawa międzynarodowego, co już z tej przyczyny realnie uniemożliwia kontrolę odwoławczą zaskarżonego wyroku. (...)Nie ma zatem racji skarżący, podnosząc w nawiązaniu do treści konwencji, umów międzynarodowych i dokumentów w apelacji przytoczonych, by postępowanie jakie toczyło się przed sądem I instancji dotknięte było bezwzględną przyczyną odwoławczą określoną w art. 439 §1 pkt 8 kpk .

Teza orzeczenia: Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, że ustawa z 19.11.2009 r. o grach hazardowych nie została przedstawiona do notyfikacji, a zatem zawarte w niej przepisy techniczne nie poddane notyfikacji nie mogą być stosowane, w tym wypadku przepisy wypełniające blankietowy art. 107 § 1 kks, co powoduje, że czyn zarzucony oskarżonemu w (...)

Podstawą orzekania sądów krajowych jest obowiązujący porządek prawny, a przecież wedle art. 87 ust 1 Konstytucji RP - źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja , ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. (...)Nie uzurpując prawa Sądu do orzekania o nieobowiązywaniu przepisu, czy utracie jego mocy obowiązującej, nie można odmówić jego niestosowania, gdy Sąd stwierdzi niezgodność przepisu ustawy z umową międzynarodową. (...)(...)jasną jest niezgodność z prawem międzynarodowym, co pozwala na odmówienie stosowania przepisów ustawy, jak uczynił to Sąd meriti. (...)(...)Konstytucją , lecz kwestia prawa międzynarodowego.

(...)z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie(...)z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, uchylone lub zmienione zgodnie z art. 416 1 kpc .

Istota konkordatu polega bowiem na tym ,że Stolicę Apostolską - (...) traktuje się jako równoprawnego partnera stosunków międzynarodowych.

Oceniając skuteczność tej umowy, Sąd uznał, że na podstawie art. 24 § 2 ustawy z dnia 12 listopada 1965 r. – Prawo prywatne międzynarodowe , zastosowanie mają przepisy prawa włoskiego, w szczególności Kodeksu cywilnego (Codice Civile), przyjętego Dekretem Królewskim z dnia 16 marca 1942 r. (...)Apelację od tego orzeczenia wniosła powódka, która zarzuciła: - naruszenie art. 24 § 2 ustawy z dnia 12 listopada 1965 r. – Prawo prywatne międzynarodowe poprzez jego błędną interpretację oraz(...)(...)Chybiony jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 24 § 2 ustawy z dnia 12 listopada 1965 r. – Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.

(...)zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego, a w aktach sprawy brak(...)