Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W związku z powyższym zwrócili się do pośrednika E. , gdzie zaproponowano im kredyt frankowy jako jedyny, do którego powodowie się kwalifikowali, tłumacząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Wbrew stanowisku strony pozwanej Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie się w spornej umowie i regulaminie kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiło klauzulę waloryzacyjną i służyć miało jedynie przeliczeniu na walutę polską wartości dokonywanych przez powodów spłat rat. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Pracownik pozwanego przedstawił powodowi ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Przystępując do oceny zasadności powództwa, Sąd Okręgowy stwierdził, że powód ma interes prawny, by żądać ustalenia nieważności łączącej strony umowy kredytu. (...)Tego, że powód złożył wniosek o kredyt indeksowany do CHF nie można uznać za realny wpływ na kształt klauzul indeksacyjnych zawartych w umowy kredytu. (...)(...)kredytobiorcę z pozwanym, normującej spłatę kredytu bezpośrednio w walucie obcej –(...)zadłużenia od chwili zawarcia umowy kredytu bezpośrednio w walucie obcej oraz(...)Urzędu Komisji Nadzoru Bankowego co do kierunków rozstrzygnięcia zagadnień prawnych przedstawionych(...)

Nie przedstawiono im żadnych symulacji dotyczących relacji kursu franka szwajcarskiego do złotówki oraz jego związku z wysokością rat i kapitału, które będą miały być przez powodów spłacane. (...)Nawet gdyby kurs franka szwajcarskiego nie uległ zmianie w trakcie wykonywania umowy, obowiązkiem kredytobiorcy była zapłata z tytułu kapitału kredytu kwoty wyższej niż uzyskana oraz odsetek od różnicy tych kwot. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwot kredytu wypłaconych w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Zaproponowano im kredyt we frankach szwajcarskich jako najbardziej korzystny. (...)Wówczas kurs franka szwajcarskiego wahał się o 0,10- 0,15 zł. (...)Powodowie nie mieli konta we frankach. (...)Sąd Okręgowy wywodził ,że pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego określenia wysokości wypłaconej kwoty oraz regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Dalej wskazał Sąd Okręgowy, że umowa łącząca strony jest umową kredytu w rozumieniu art. 69 prawa(...)z dniem 26 sierpnia 2011r. do art. 69 ust. 2 został dodany m.in. pkt. 4a, wskazujący wprost na możliwość zawierania umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska. (...)Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Bank nie pouczył kredytobiorców o skutkach zawarcia kredytu denominowanego do waluty obcej oraz o zagrożeniach z tego wynikających. (...)Przeliczenie franków na złotówki i odwrotnie ma następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń.

Pozwani spłacali kredyt w złotówkach i był on następnie przeliczany przez powoda na franki. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)E. verbis rozróżnienie to zostało wprowadzone do ustawy prawo bankowe dopiero na mocy ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. tzw. ustawą „antyspreadową” poprzez dodanie pojęcia umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska. (...)(...)wg średniego kursu NBP dla franka szwajcarskiego, w sytuacji wyeliminowania z umowy postanowień odnoszących się do ustalania przez kredytodawcę własnych kursów franka szwajcarskiego względem złotówki, co również czyni(...)

Podczas spotkań pracownicy banku zapewniali o stabilności franka szwajcarskiego i o opłacalności kredytu. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została w złotych polskich ale w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy, a także winny być sformułowane w sposób jednoznaczny. (...)Zgłaszając zarzuty naruszenia art. 316 § 1 k.p.c. oraz art. 358 § 2 k.c. , a także art. 65 k.c. i art. 56 k.c. apelujący zmierzał do utrzymania umowy kredytu w mocy poprzez zastosowanie w miejsce kursu umownego, kursu średniego NBP dla franka szwajcarskiego.

W pozwanym Banku przedstawiono im ofertę kredytu złotówkowego i we frankach szwajcarskich. Pracownik Banku przedstawił im kredyt we frankach jako tańszy, zaś franka jako walutę stabilną, co wynikało z przedstawionego kursu za pewien okres wstecz, w którym wahania nie były duże. (...)Powodowie nie do końca mieli świadomość roli franka szwajcarskiego w tej umowie, zaś jak się wydaje bardziej rozumieli problem rat. (...)Zgłaszając zarzuty naruszenia art. 316 § 1 k.p.c. oraz art. 358 § 2 k.c. , a także art. 65 k.c. i art. 56 k.c. apelujący zmierzał do utrzymania umowy kredytu w mocy poprzez zastosowanie w miejsce kursu umownego, kursu średniego NBP dla franka szwajcarskiego.