Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pozwani spłacali kredyt w złotówkach i był on następnie przeliczany przez powoda na franki. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)E. verbis rozróżnienie to zostało wprowadzone do ustawy prawo bankowe dopiero na mocy ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. tzw. ustawą „antyspreadową” poprzez dodanie pojęcia umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska. (...)(...)wg średniego kursu NBP dla franka szwajcarskiego, w sytuacji wyeliminowania z umowy postanowień odnoszących się do ustalania przez kredytodawcę własnych kursów franka szwajcarskiego względem złotówki, co również czyni(...)

Nie prowadzono z nią rozmów na temat kursów CHF, nie przedstawiono rysu historycznego kursu franka. (...)Zgodnie z umową harmonogram spłaty rat kredytu był sporządzony we frankach szwajcarskich, zatem spłata konkretnej raty w danym dniu wymagała wykonania operacji przeliczenia wyrażonej we frankach szwajcarskich raty na złote polskie. Zdaniem tego Sądu, pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego określenia wysokości wypłaconej kwoty oraz regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego jako różnica pomiędzy kursem sprzedaży a kursem zakupu waluty obcej).

Przed zawarciem umowy pracownik Banku przedstawił powodowi ofertę kredytu złotówkowego i denominowanego waluta CHF, przy czym powód nie miał zdolności kredytowej do uzyskania kredytu złotówkowego we wnioskowanej wysokości. (...)Transakcje wynikające z umowy kredytu dokonywane były więc w złotych polskich, a jedynie ich wysokość była ustalana w oparciu o kurs CHF. Kwestionowany kredyt nie był kredytem walutowym, ale kredytem denominowanym, którego walutą wypłaty i spłaty nie był frank szwajcarski, ale złoty polski. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Jego zdaniem osoby które w okresie m. in. 2006-2008 r. zawarły „umowy kredytu we frankach szwajcarskich" nie były w istocie kredytami udzielonymi w obcej walucie wymienialnej, lecz skomplikowanymi spekulacyjnymi instrumentami finansowymi opartymi jedynie o konstrukcję umowy kredytu. (...)Podkreślił, że zarówno w przypadku uznania kredytu za indeksowany, jak i denominowany, za każdym razem niesłusznie ponosił on koszty różnic kursowych między średnim kursem franka szwajcarskiego ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski,(...)(...)Pozwany (powód wzajemny) przystał na ofertę Banku (...) , co do kredytu we frankach szwajcarskich, nie pytając o alternatywne możliwości. (...)W pismach, zarówno rata kredytu podlegającego zapłacie, jak i aktualne saldo kredytu wyrażone było we franku szwajcarskim (CHF).

(...)M. (wówczas K. ) umowę kredytu hipotecznego nr (...) , na mocy której udzielił powodom kredytu w wysokości 155 000zł, indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego (dalej CHF). (...)(...)69 ust. 3 umożliwiła spłatę kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty innej niż waluta polska(...)(...)(...)ust. 3 pr.bank. uprawniająca kredytobiorcę do spłaty kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej, w tej walucie, ponieważ także ten przepis wszedł w życie po zawarciu umowy kredytu. (...)Nie sposób także w realiach sprawy przyjąć do rozliczeń stron kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytu indeksowanego albo denominowanego do waluty obcej.

Gdy trafili na ofertę poprzednika strony pozwanej zaproponowano im kredyt we frankach szwajcarskich i powiedziano, że taki rodzaj kredytu jest do zrealizowania. (...)Przekonywano powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, że kredyt we frankach zaciąga dużo osób, że będzie można go szybciej spłacić. (...)Wskazał Sąd Okręgowy, że w sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do waluty franka szwajcarskiego wątpliwości co do ważności umowy wynikają z konstrukcji(...)(...)W praktyce zabieg zastosowany przez bank w istocie powodował, że powodowie otrzymywali kredyt złotówkowy, który był powiązany z kursem franka szwajcarskiego, a do dnia wypłaty kredytu, nie wiedzieli jakie zadłużenie w CHF będą musieli spłacić.

Zapewniała ich o stabilności franka szwajcarskiego, o korzyściach kredytu walutowego. (...)Jak wskazał, powodowie w dacie zawarcia umowy, czyli 21 stycznia 2008 r., nie znali kwoty, którą bank odda im do dyspozycji; wiedzieli, że nie otrzymają franków szwajcarskich, z umowy zatem tyko formalnie wynikało, że powodowie uzyskają kredyt w kwocie wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Teoretycznie, powodowie znali wysokość rat we frankach szwajcarskich. (...)Powodom nie wyjaśniono znaczenia klauzuli walutowej, bank nie udostępnił im kredytu we frankach szwajcarskich, choć raty kredytu były wyrażone w tej walucie.

Nie został mu zaproponowany kredyt innego rodzaju, nie zostało przedstawione porównanie kredytów, a także nie został zapoznany z historycznymi kursami franka szwajcarskiego ani nie przedstawiono symulacji na wypadek wzrostu kursu waluty. (...)Przywołując treść art. 58 k.c. i art. 353 1 k.c. zaznaczył, że w sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do franka szwajcarskiego wątpliwości wynikają z konstrukcji art.(...)(...)(...)waloryzacyjnych, które służyły ustaleniu kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wypłaty kredytu oraz ustalenia wysokości raty kapitałowo-odsetkowej(...)kapitałowej części oraz ustaleniem pozostałej do zapłacenia części kapitału kredytu. (...)Wbrew stanowisku skarżącego, sąd nie jest zatem władny do kreowania postanowień umownych, które mogłyby(...)umowie, jakimś innym kursem notowania franka szwajcarskiego do złotego, w tym średnim kursem ogłaszanym przez NBP, czy jakimkolwiek innym.