Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako przyczynę złożonemu powodowi wypowiedzenia umowy o pracę strona pozwana wskazała utratę zaufania, będącą konsekwencją podjęcia przez niego działań, których celem było dezorganizowanie działalności pozwanego pracodawcy oraz naruszenie dobrego imienia i wizerunku pracodawcy. (...)W przedmiotowej sprawie został on przez stronę pozwaną wypełniony poprzez lakoniczne sformułowanie kategorii zdarzeń stanowiących ową podstawę jako „działań” których celem było dezorganizowanie działalności pracodawcy oraz naruszenie jego dobrego imienia i wizerunku.

Zgodnie z treścią art. 23 k. c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)(...)(...)dóbr osobistych spółki (...) (np. wizerunku rzetelnego kontrahenta), to pozwana za takie naruszenie nie ponosi odpowiedzialności z uwagi na brak bezprawności jej działania.

Wieź rodzinna jest dobrem szczególnie cennym , które powinno zasługiwać na szerszą ochronę niż takie dobra jak naruszenie prawa do prywatności , prawa do wizerunku , itp.

Na podstawie art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)

Powołane okoliczności miały dodatkowo o tyle negatywny wydźwięk z punktu widzenia choćby wizerunku pozwanej gminy, że sprawą interesowały się media lokalne, zamieszczając na ten temat publikacje w prasie.

Pokrzywdzony podczas okazania wizerunku oskarżonego G. W. (1) w 2011 r. nie rozpoznał w nim sprawcy. Z kolei podczas okazania wizerunku oskarżonego E. K. (1) w 2012 r. pokrzywdzony wskazał na niego jako sprawcę oszustwa na jego szkodę. (...)Z kolei zaś po okazaniu mu również na rozprawie wizerunków z akt sprawy wskazał na osobę przybraną do czynności, jako tę która wtedy u niego była. (...)Z kolei na rozprawie pokrzywdzony wskazał już osobę drugiego oskarżonego, a po okazaniu wizerunków jeszcze inną osobę.

(...)przerobienie za pomocą fotomontażu mojego wizerunku /wizerunku D. R. (1) / wykonanego w dniu 5 lutego 2008 r. w trakcie imprezy z okazji rozdania naród (...) a opublikowanego w (...) w dniu 6 lutego 2008 r. w artykule (...) i w dniu 19.02.2008 r. pod tytułem (...) . (...)Ponadto sposób przedstawienia pozwanej na zdjęciu w artykule, specyficzne wykadrowanie wskazuje, iż nie chodziło o zajmowanie się wizerunkiem D. R. (1) jako takim, czy komentowaniem jej zachowania na fotografowanej uroczystości, lecz głównie o pokazanie jej intymnej części ciała.

Teza orzeczenia: nie tezowane

Warto podkreślić, iż po okazaniu przesłuchiwanej tablicy poglądowej m.in. z wizerunkiem oskarżonego, P. D. bez cienia wątpliwości wskazała na P. K. dodając, że to do niego należał numer (...) i to jego poinformowała o odnalezieniu należącego do niego aparatu (k. 501v). (...)Niezwykle istotnym jest fakt, że po okazaniu świadkowi tablicy poglądowej z wizerunkami czterech mężczyzn A. C. (1) bez cienia wątpliwości wskazał na osobę oskarżonego, jako P. posiadającego numer (...) , z którym kontaktował się jeszcze w dniu zdarzenia wysyłając wiadomość SMS (k. 380v).