Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W związku z umową pozwany bank pobrał od powódki w okresie od dnia 06.06.2008 r. do dnia 29.03.2007 r. następujące kwoty:(...)złotych, 2. 4 828, 02 franków szwajcarskich – tytułem spłaty rat kapitałowych i odsetkowych dokonywanych przez powódkę we frankach szwajcarskich, 3. 5 776 zł –(...)(...)Podniósł, iż nie narzucił powódce zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, to był wybór i decyzja kredytobiorcy. (...)Pozwany podniósł, iż brak jest podstaw do podważenia samej zasady indeksacji spornego kredytu za pomocą franka szwajcarskiego. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 165, poz. 984).

Podwyższenie raty kredytowej z uwagi na wzrost kursu franka szwajcarskiego jest rekompensowany obniżeniem tej raty w innym czasokresie (gdy kurs franka ulega obniżeniu). (...)Powodowie zwrócili się również do Banku z wnioskiem o zmianę waluty kredytu z franka szwajcarskiego na walutę polską wg kursu z dnia zawarcia umowy. (...)Wskazać ponadto należy, że analiza kursu franka szwajcarskiego z poprzednich lat wskazuje, że w 2004 r. kurs franka przekroczył 3 zł, nie sposób więc uznać, że była to waluta, której kurs jest stały. (...)Od początku zaś obowiązywania umowy kredytu powodowie uprawnieni byli do spłaty kredytu bezpośrednio w walucie kredytu, tj. we franku szwajcarskim, co wynikało z § 21 i 22 ust. 2 pkt 2 a umowy kredytu.

Powodowie wskazali, że w 2009 powód utracił zatrudnienie, co spowodowało, że nie uiścili kilku kolejnych rat zaciągniętego w pozwanym banku kredytu hipotecznego na remont domu w kwocie 114.797,00 CH, waloryzowanego we frankach szwajcarskich. (...)Pozwany bank redagując w ten sposób wskazane postanowienie umowy przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (różnicy(...)Na mocy tego postanowienia pozwanemu zostało przyznane uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży (kupna) franka, które nie doznawało żadnych ograniczeń. (...)Wskazane powyżej zapisy dotyczyły kwestii odesłania do tabeli kursowej pozwanego jako podstawy do przeliczenia wysokości poszczególnych rat udzielonego powodom kredytu we frankach szwajcarskich na walutę polską.

Dopuszczono możliwość zmiany wysokości oprocentowania w przypadku zmiany stopy referencyjnej określonej dla franka szwajcarskiego oraz zmiany parametrów finansowych rynku pieniężnego i kapitałowego w Szwajcarii (§ 1 ust. 8, § 10 ust. 1 i 2). (...)(...)stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z(...)(k. 440-458), e „Biała księga kredytów frankowych w Polsce” (k. 503-571), f „Kredyty we frankach. (...)Tymczasem jak wskazywał sam powód w chwili przyznania kredytu zdecydował się na kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ zadowalającą była dla niego wysokość rat. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 11 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.

Dalej powódki zarzuciły, że bank nie nabył franków szwajcarskich, co potwierdza, że umowa nie była w ogóle umową kredytową. (...)Zgodnie z ust. 3 tego paragrafu walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Co do zeznań powódki Sąd nie dał im wiary w zakresie, w jakim ta utrzymywała, iż zwracała się do banku o udzielenie kredytów w PLN, zawarła umowę kredytu złotowego, jak również, że dopiero po pewnym czasie zdała sobie sprawę, iż zawarła kredyt waloryzowany we frankach szwajcarskich. (...)(...)wpłaconych przez powódki z rozliczeniem kredytu udzielonego powódkom przy założeniu wyeliminowania z umowy kredytu waloryzacji kwoty kredytu do franka szwajcarskiego oraz pozostawieniu w mocy innych zapisów umowy.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. Tym bardziej, że umowa nie dawała kredytobiorcom roszczenia o wypłatę franków szwajcarskich.

(...)u pozwanego wniosek o udzielenie kredytu w kwocie 700.000 zł, denominowanego we frankach szwajcarskich, na zakup nieruchomości położonej w P. . (...)Kredytobiorcy nie mieli zdolności do wzięcia kredytu w złotówkach. (...)Kwota kredytu – 700.000 zł, waloryzowana we frankach szwajcarskich, wynosiła na dzień zawarcia 286.240,03 CHF. Okres kredytowania wynosił 360 miesięcy. (...)Na podstawie umowy – w ocenie Sądu Rejonowego - nie można ustalić czy niski wkład był liczony w złotych czy też w przeliczeniu wg kursu franka szwajcarskiego, a jeżeli tak to z jakiego dnia.

Na wniosek z dnia 2 marca 2007 r. bank udzielił kredytobiorcy P. S. kredytu w kwocie 380.000,00 zł denominowanego w walucie CHF na okres 240 miesięcy od dnia 22 marca 2007 r. do dnia 30 marca 2027 r. (...)Na wniosek z dnia 4 kwietnia 2007 r. bank udzielił kredytobiorcy P. S. kredytu w kwocie 270.000,00 zł denominowanego w walucie CHF na okres 300 miesięcy od dnia 24 kwietnia 2007r. do dnia 30 kwietnia 2032 r. (...)Zdaniem Sądu z powyżej zacytowanych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska i takie rozwiązanie stanowi element umowy kredytu i tym samym nie pozbawia takiej umowy charakteru umowy kredytu. (...)(...)