Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powód zaakceptował ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego jako najkorzystniejszą (zeznania świadka A. J. (1) – k. 116-119). 9 Powód w 2007 r. był prezesem spółki giełdowej. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Saldo zadłużenia w momencie zawierania aneksu było zatem wyrażone we frankach szwajcarskich i zmiana charakteru umowy na kredyt walutowy nic w tym zakresie nie zmieniła. Co więcej, postanowienia aneksu nie dopuszczały w istocie możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do rynkowego kursu waluty, do której kredyt był indeksowany (tj. franka szwajcarskiego). (...)Z materiału dowodowego sprawy nie wynika, aby kredytobiorcy byli „zmuszani” do zawarcia umowy kredytowej indeksowanej kursem franka szwajcarskiego. (...)Dopiero z perspektywy czasu ocenili oni, że kredyt nie był tak korzystny, jak się spodziewali, co było jednak przede wszystkim wynikiem wzrostu kursu franka szwajcarskiego (zjawisko niezależne od strony pozwanej) . (...)W pierwszej kolejności zwrócić trzeba uwagę, iż Sąd ma świadomość, że wskutek nadzwyczajnej zmiany stosunków na rynku walut i wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, doszło do wzrostu zobowiązania kredytowego powodów, a tym samym do pogorszenia ich sytuacji.

Strona powodowa wskazała, że w dniu zawarcia umowy kredytu kurs franka szwajcarskiego wynosił 1,95 zł. (...)W konsekwencji zobowiązanie M. M. (1) z tytułu umowy kredytu wynosiło 264.377,08 CHF, co stanowiło 953.026,50 zł, po kursie 3,60 zł za franka (...) . (...)Zgodnie z umową bank udzielił kredytobiorcy kredyt indeksowany do waluty obcej franka (...) w kwocie 600.000,00 zł (§1 umowy). (...)Umowa kredytu indeksowanego kursem waluty do franka (...) została zawarta na prowadzoną działalność gospodarczą.

W dacie uruchomienia powyżej wskazanych transz kredytu obowiązywały następujące średnie kursy walut dla franka szwajcarskiego: 27 grudnia 2006 r. – 2,3932 zł, 16 marca 2007 r. – 2,4325 zł, 22 czerwca 2007 r. – 2,2853 zł; 7 września 2007 r. – 2,3202 zł, 31 października 2007 r.– 2,1658 zł. (...)W konsekwencji Sąd Okręgowy przyjął, iż umowa z dnia 27 listopada 2016 r. nie stanowi innego rodzajów umowy kredytowej - ani kredytu złotowego, ani kredytu indeksowanego, czy też waloryzowanego do waluty obcej, ani kredytu denominowanego w walucie obcej. (...)W tym zakresie rozważania Sądu Okręgowego były również prawidłowe i logiczne – zasady dotyczące przeliczania kwoty waluty obcej na kwotę kredytu (ze złotych polskich na franki szwajcarskie) nie należy do głównych świadczeń stron. (...)(...)polegać mógł na „odbiorze” kwoty kredytu na cztery różne sposoby: 1)(...)(...) S. A. przelewu we frankach szwajcarskich, który byłby zaksięgowany na prowadzony(...)walutowego; w takiej sytuacji przewalutowanie kredytu odbywałoby się w dowolny wybrany(...)

Sama potencjalna możliwość otrzymania przez Kredytobiorcę kwoty kredytu we franku szwajcarskim, nie mogła determinować kwalifikacji Umowy jako umowy kredytu walutowego. Złożona przez Kredytobiorcę dyspozycja wypłaty kredytu, powodowała bowiem, iż postanowienia umowne przewidujące wypłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim, nie miały zastosowania. (...)Z uwagi bowiem na wyrażenie zobowiązania Kredytobiorcy we frankach szwajcarskich, również całkowity koszt kredytu musiałby zostać wyrażony w walucie obcej a nie polskiej. (...)Powód kwestionował również zasady obliczania wysokości rat kredytu, ustalanych z zastosowaniem kursów franka szwajcarskiego, ustalonych w tabelach Banku.

Przedmiotem umowy jest zobowiązanie banku do udzielenia kredytu walutowego wyrażonego we franku szwajcarskim, co zostało wyraźnie wskazane w umowie. (...)W związku z tym zwrócili się do doradcy kredytowego, który zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich wskazując, że jest bardziej korzystny niż kredyt złotowy. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF a wypłacona miała być, zgodnie z dyspozycją powodów, w złotych polskich po przeliczeniu według odpowiedniego kursu obowiązującego w banku. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim.

(...)(...)Jako walutę kredytu powodowie wskazali franka szwajcarskiego CHF (wniosek o udzielenie kredytu k.45 -49) W dniu 07 września 2007 r. powodowie A. T. i B. T. zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego (okoliczność bezsporna) umowę o kredyt budowlano – hipoteczny o nr (...) (...) . (...)Sąd uznał, że w sprawie niniejszej wbrew twierdzeniom powodów, mamy do czynienia z kredytem walutowym, a nie z kredytem denominowanym czy też z kredytem indeksowanym do waluty obcej. (...)Umowy), zabezpieczenie kredytu stanowią hipoteki, których kwota wyrażona została we frankach szwajcarskich (ust 9.1 Umowy), a sam kredyt powinien być spłacany w CHF (UST 8.8.

W ten sposób wyliczona kwota kredytu we frankach szwajcarskich miała stanowić następnie podstawę do obliczenia poszczególnych miesięcznych rat spłaty, to jest rat kapitałowo - odsetkowych, które obciążały powoda, a które ten miał spłacać w złotych polskich. (...)Dalej przyjęto, iż w ten sposób wyliczona kwota kredytu we frankach szwajcarskich będzie stanowić następnie podstawę do obliczenia poszczególnych miesięcznych rat spłaty, to jest rat kapitałowo - odsetkowych, które będą obciążały powoda, a które ten miał spłacać w złotych polskich. (...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do rynkowego kursu waluty, do której kredyt był indeksowany (tj. franka szwajcarskiego). (...)W efekcie w przypadku stwierdzonej dużej niepewności co do wielkości wahań kursu franka szwajcarskiego w długim okresie kredytowania powód mógł nie podpisać umowy kredytu indeksowanego do CHF, lecz zdecydować się na(...)niego w dłuższym okresie czasu kredytu złotówkowego.