Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank zaproponował powodowi kredyt denominowany do CHF jako korzystniejszy w związku z jego zatrudnieniem za granicą. (...)(...)kwota w złotówkach, natomiast sumę franków po przeliczeniu E. F. poznała dopiero po zawarciu umowy i uruchomieniu kredytu – w pierwszym harmonogramie spłat Bank określił sumę wyrażoną w CHF, która miała stanowić należność główną. Nie było mowy o tym, jak będzie ustalany kurs franka potrzebny do ustalenia kwoty wypłaty. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 165, poz. 984).

(...)164,79 złotych oraz 138 542,94 franków szwajcarskich, ewentualnie w przypadku oddalenia roszczenia o zapłatę we frankach szwajcarskich – kwotę 514 835,25 złotych,(...)(...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego we frankach szwajcarskich.

Należy zatem opowiedzieć się za dopuszczalnością zawarcia przez umowy o kredyt indeksowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu, zapisy przedmiotowej umowy jednoznacznie wskazują bowiem na to, że kredyt udzielony powodom jest kredytem walutowym (a więc kredytem udzielonym we frankach szwajcarskich – CHF). Zważyć bowiem należy, iż zgodnie z pkt. 1 umowy, kwota udzielonego kredytu wynosiła kwotę 452.563,95 CHF. Jednocześnie, powód zobowiązali się do spłacania kredytu również we frankach szwajcarskich. (...)W tym celu zobowiązany był do zapewnienia istnienia środków przeznaczonych na ten cel na rachunku prowadzonym we frankach szwajcarskich.

W umowie tej postanowiono również, że zabezpieczeniem kredytu będzie hipoteka kaucyjna na rzecz Banku w złotych polskich do kwoty stanowiącej 170 % kwoty kredytu na spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni 117,50 m. kw. położonej w W. przy ul. (...) (§ 8). (...)Wyjaśniał, że w umowie wartość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim, podczas gdy jego wypłata i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich – w tej zaś sytuacji, według pozwanego, kredytobiorca nigdy nie spłaca nominalnej wartości kredytu, ponieważ z uwagi na różnice(...)(...)Ponadto, już w momencie wypłaty kredytu, czy jego transzy kwota wyrażona w złotówkach przeliczana była na CHF, co powodowało, że gdyby pozwany zwrócił jeszcze tego samego dnia kwotę kredytu byłby ona wyższa w związku z przeliczeniem kwoty ze złotówek na franki i z franków na złotówki. (...)Nawet analiza empiryczna treści umów kredytu zawieranych z konsumentami prowadzi do wniosku, że najczęściej spotykanym w(...)

Wniósł w nim o przyznanie mu kredytu we franku szwajcarskim. (...)Powyższego wniosku nie zmienia również fakt, że sam kredyt został przynajmniej częściowo wypłacony w polskich złotych, nie zaś we frankach szwajcarskich. (...)Część natomiast, którą przeznaczono na spłatę posiadanego już kredytu we franku szwajcarskim w tej właśnie walucie została wypłacona. (...)O wyborze pozwanego ostatecznie zadecydowało to, że w dacie zawarcia umowy kredyt denominowany we franku szwajcarskim był oprocentowany korzystniej niż kredyty w PLN, a przez to tańszy.

W umowie zawartej z powodami wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną, nie powoduje zaś skutku w postaci nieważności całej umowy. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

W umowie ustaliły kwotę udzielonego kredytu na 153 793,53 CFH (pozwani uzgodnili walutę kredytu we frankach szwajcarskich oraz wysokość prowizji od kwoty kredytu - 3,50%.). Kredyt miał być przeznaczony na potrzeby własne kredytobiorców, obejmujące dokończenie budowy domu oraz spłatę zobowiązań, w tym zaciągniętych we frankach szwajcarskich. (...)Pozwanym znana była od początku kwota wysokości zobowiązania wyrażonego w walucie obcej (frank szwajcarski). (...)Przede wszystkim niespornie doszło do podpisania przez strony umowy kredytu hipotecznego, denominowanego do obcej waluty.

Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)U 2011, nr 165, poz. 984-dalej nowela, która weszła w życie 26 sierpnia 2011 r.) miał możliwość spłacania kredytu frankami szwajcarskimi (zmiana regulaminu pozwanego banku od lipca 2009 r.). (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.