Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (CHF). (...)Od dnia zawarcia Aneksu powodowie dokonywali spłat rat kredytu we frankach szwajcarskich / dowody: Aneks k.51-51v., aneks k. 50, Aneks k. 26-27v./. (...)(...)§ 11 ust. 4 co do drugiej umowy)). (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Nie przedstawiono powódce symulacji kredytu złotówkowego i we frankach. (...)Złożyła wniosek o kredyt powiązany z frankiem, ponieważ jego rata była niższa niż w kredytu w złotych. (...)Zeznania te stanowiły również wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego na potrzeby umowy.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano walutę CHF (franka szwajcarskiego). (...)Jako najkorzystniejszą ofertę kredytową pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu walutowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich lat względem złotówki lub dolara amerykańskiego ani też żadnych symulacji wskazujących na to, jak będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu i rat w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

W ich wyniku małżonkowie D. zdecydowali się na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do całkowitej wypłaty kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (§ 1 ust. 3). (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorców (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). Wysokość tych zobowiązań - jak wynika z postanowień umowy kredytu - miała być określana wedle kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego ustalanego w tabelach kursowych banku,(...)(...)Taka redakcja postanowień umowy faktycznie pozostawiła bankowi dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyty waloryzowane są kursem walutowym.

Z uzasadnienia pozwu wynikało, że w dniu 8 marca 2006 roku strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny nr (...) , indeksowany kursem waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu w odniesieniu do klauzul pozwalających na waloryzację kwoty udzielonego powodowi kredytu kursem franka szwajcarskiego wszystkie te przesłanki zostały spełnione. (...)Klauzule pozwalające na waloryzację kwoty zobowiązań strony powodowej kursem franka szwajcarskiego pochodziły ze wzoru umowy zaproponowanego(...)(...)Co więcej, przewidują one dodatkowe wynagrodzenie dla banku w postaci różnicy wynikającej z ustalenia wysokości każdej raty w złotych według kursu sprzedaży waluty (a więc wyższego) oraz ustalenia wypłaconej kwoty kredytu we frankach szwajcarskich według kursu kupna waluty (a więc niższego).

Przy zawieraniu umowy nie wyjaśniono im, jaka jest rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)(...)dacie zawarcia umowy możliwość spłaty kredytu w CHF. Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w pozwanym banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Kierunek i zakres zaskarżenia ☒ na korzyść ☒ na niekorzyść ☒ w całości ☒ w części ☒ co do winy ☒ co do kary ☐ co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia 1.3.2. (...)Apelujący utrzymuje, że R. M. w przypadku kredytu udzielonego S. S. i H. Ś. był jak zawsze szeregowym pośredni­kiem kredytowym, który przez lata działalności pośredniczył w setkach udzie­lonych kredytów i nigdy nie było zastrzeżeń do jego pracy. (...)O ile samo przekazanie przez pośrednika kredytowego formularzy bankowych nie stanowi przestępstwa, to już informowanie, jakie dane należy wpisać, by bank udzielił kredytu w wysokości 264.000,00 zł świadczy o świa­domości oskarżonego, że pozostali sprawcy zmierzają do wyłudzenia kredytu. (...)Kwota ta jest niższa od równowartości w złotówkach kwoty kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, gdyż jak wynika z ustaleń sądu a quo bezpośrednio po jego udzieleniu spłaco­no kwotę 4.934,14 zł (por. k. 1505v).