Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ustalono kwotę kredytu na poziomie 330 000 zł. , walutę waloryzacji CHF. Kredyt został udzielony do 5-09-2036. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu denominowanego w walucie obcej ponosi pewne(...)okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w przypadku spadku wartości waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie w stosunku do waluty obcej, w której kredyt został udzielony. (...)(...)

Powód nie sprawdzał historycznego kursu franka szwajcarskiego przed podpisaniem umowy . (...)Powyższe postanowienia umowne świadczą w sposób jednoznaczny, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają pozwanemu uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Zakwestionowanie bowiem sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie skutkowałoby uznaniem, że kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Zaznaczył, że strony zawarły umowę kredytu hipotecznego nominowanego kursem franka szwajcarskiego na przygotowanym przez Bank formularzu umowy. (...)Zdaniem Sądu, przewidziane w umowie kredytu uprawnienie Banku do indeksowania kredytu w oparciu o własne tabele kursów dawało pozwanemu możliwość jednostronnego regulowania wysokości transz kredytu. (...)Na jej podstawie (...) Bank S.A. udzielił powodom kredytu w kwocie 284.779,81 zł „nominowanego” do waluty (...) (franku szwajcarskim) na okres 396 miesięcy (§ 2 ust. 1). (...)W orzecznictwie sądów polskich, jak i europejskich, utrwalony jest pogląd, zgodnie z którym zarówno kredyty denominowane, jak i indeksowane do kursu waluty obcej, są kredytami w walucie polskiej.

Teza orzeczenia: Wprowadzenie do umownego stosunku zobowiązaniowego elementu nadrzędności jednej ze stron, która na podstawie swojej decyzji ustala wysokość parametrów (kursów walut) służących do wyznaczenia wysokości świadczenia drugiej strony, bez odwołania do obiektywnych kryteriów jednoznacznie zakreślających granice przyznanych stronie uprawnień, stanowi (...)

Była również udzielana informacja, że saldo kredytu wyrażone zostanie we frankach. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej (indeksacyjnej)” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego przez powodów we frankach szwajcarskich.

Jako walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (CHF). (...)Sąd wskazuje przy tym, iż nie pozbawia rzeczonych zeznań waloru wiarygodności, albowiem były one spójne, a także przedstawiały procedury obowiązujące w pozwanym Banku dotyczące zawierania umów o kredyt indeksowany/waloryzowany do franka szwajcarskiego. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce. (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji.

Pozwany wskazał, że powodowie sami wnioskowali o udzielenie kredytu w walucie franka szwajcarskiego, wskazując tę walutę we wniosku kredytowym, co przesądza o indywidualnym uzgodnieniu indeksacji kredytu. (...)(...)pośrednikiem finansowym, który zaoferował im kredyt indeksowanego do franka szwajcarskiego Pośrednik finansowy przedstawił powodom kredytu indeksowany do franka szwajcarskiego jako korzystniejszy niż kredyt czysto złotowy i jako bezpieczny wskazując, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Pośrednik kredytowy rekomendował powodowi kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, który był tańszy w obsłudze niż kredyt w złotych polskich bez mechanizmu indeksacji. (...)Powód ponownie zdecydował się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Do czasu zawarcia aneksów przewidujących możliwość dokonywania spłat bezpośrednio we frankach szwajcarskich, powód dokonywał spłaty należności kredytowych w złotych polskich, a od czasu zawarcia aneksów dokonuje spłat we frankach szwajcarskich. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu.

Powodowie podnieśli, że nie byli należycie informowani o ryzyku walutowym związanym z zaciąganym kredytem waloryzowanym do franka szwajcarskiego. Nie przedstawiono powodom negatywnych scenariuszy kształtowania się kursu franka szwajcarskiego i wpływu tej zmiany na zadłużenie z tytułu kredytu. (...)W umowie wskazano, że walutą waloryzacji kredytu będą franki szwajcarskie ( (...) ), oraz że kwota kredytu wyrażona w walucie waloryzacji na(...)miesięcy (od dnia 27.06.2008 r. do dnia 05.07.2038 r.). (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka.