Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowi zaprezentowano na jego życzenie symulację wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Ponadto P. B. zdecydował się na kredyt mieszkaniowy we franku szwajcarskim w pozwanym banku, albowiem była to dla niego najkorzystniejsza oferta zakładając, że kurs franka nie wzrośnie, a jednostki uczestnictwa w funduszu będą przynosić zyski. (...)Podkreślić jednakże należy, że w zasadzie powodów nie interesował sposób ustalania przez bank kursu franka szwajcarskiego, chcąc zaciągnąć kredyt najważniejszymi dla nich elementami były: kurs franka, koszt kredytu i wysokość raty. (...)Powodowie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu we franku szwajcarskim z uwagi na atrakcyjność raty, która była znacznie niższa aniżeli w przypadku kredytu złotowego.

Kredyt był indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Zatem najpierw bank może w zasadzie dowolnie określić kursy walut w Tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić. (...)Zostało już wskazane, że późniejsze uregulowanie przez ustawodawcę pewnych zasad związanych z udzielaniem kredytów denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej, stanowi potwierdzenie wykształcenia się w obrocie określonego podtypu umowy.

Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Kredytobiorca miał dokonywać spłat rat kredytowo – odsetkowych w walucie, do której kredyt miał być denominowany. (...)Z jej obserwacji wynika także, że „nadal spłata kredytu we frankach jest mniejsza, niż w PLN” (k. 338). (...)Z jej obserwacji wynika także, że „nadal spłata kredytu we frankach jest mniejsza, niż w PLN”. (...)V CSK 445/14, z której jasno wynika że umowa kredytu denominowanego do waluty obcej była i jest dopuszczalna na gruncie art. 353 (1) k.c. (I ACa 1233/17).

Interesował go kredyt walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich. (...)LIBOR 3M (...) jest stosowany przy oprocentowaniu kredytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)W okresie od czerwca 2014 r. powód spłacał kredyt we frankach szwajcarskich.

Wysokość kredytu określono na 99220 CHF ( franków szwajcarskich ) , zaś okres spłaty na 30 lat. (...)W okolicznościach sprawy pozwany zobowiązał się oddać do dyspozycji powódki określoną sumę złotych polskich ( równowartość 99 220 franków szwajcarskich, ustaloną przy zastosowaniu aktualnego kursu kupna franków z obowiązującej w (...) tabeli kursów dewiz ). Również świadczenie powódki ustalone zostało w złotych polskich – jako równowartość 99 220 franków szwajcarskich, ustaloną przy zastosowaniu kursu sprzedaży franków z obowiązującej w (...) , w dacie spłaty poszczególnych rat, tabeli kursów dewiz. (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich.

W aneksie nr (...) natomiast powódka uzyskała możliwość dokonywania wpłat we frankach szwajcarskich. (...)W dalszej kolejności pozwana podniosła, że w umowie i aneksie do tejże umowy określono liczbowo i słownie kwotę kredytu, indeksując go do franka szwajcarskiego. (...)Reasumując, pozwana wskazała, że powódka zaciągnęła kredyt wyrażony w CHF i od 8 lat spłaca go bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła dalsze postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego.