Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ustalając odpowiednio wysoki bądź niski kurs franka szwajcarskiego, pozwany mógł dowolnie zwiększać bądź zmniejszać rozmiar wierzytelności powodów. (...)Jak już wcześniej wskazano, umowa uprawniała pozwanego do ustalenia dowolnego kursu franka szwajcarskiego, po której następowało przewalutowanie, tym samym pozwany był władny dowolnie ograniczyć swoje zobowiązanie. Niezależnie jednak od tego, w ocenie Sądu, uprawnienie powodów do żądania wypłaty kwoty we frankach szwajcarskich jest wysoce wątpliwe w świetle pkt 5.2.1 umowy w powiązaniu z kredytowaną umową kupna - sprzedaży. (...)Bank z tytułu zmiany wartości ekonomicznej franka szwajcarskiego, poprzez sposób zabezpieczania akcji kredytowej, nie czerpie dodatkowych zysków z tytułu wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego. (...)Świadczenie powodów opiewające na zwrot wykorzystanego kredytu zostało bowiem określone z wykorzystaniem(...)dwukrotnego przeliczenia zobowiązania według kursu franka szwajcarskiego z dnia wypłaty kredytu i z dnia dokonania płatności każdej z rat. (...)W świetle powyższego, kwestionowane klauzule umowne przewidujące mechanizm denominacji do franka szwajcarskiego zobowiązań stron umowy kredytu należałoby uznać za niedozwolone postanowienia umowne, gdyby brak było podstaw do stwierdzenia ich nieważności. (...)(...)prawnego, że wiąże je umowa kredytu wyrażonego w złotych polskich, bez indeksacji do franka szwajcarskiego, oprocentowana stopą zmienną zależną od LIBOR-u.

Uzasadniając powództwo, powód wskazał, że wraz z żoną K. R. zawarł umowę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego na kwotę 198 900 zł. (...)Kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w złotych indeksowanego kursem franka szwajcarskiego w łącznej kwocie 198 900 złotych. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)(...)realizację swojego zobowiązania w walucie, do jakiej kredyt był indeksowany, to w takiej sytuacji należało uznać, iż część świadczenia została spełniona w złotych, a część we frankach szwajcarskich, przy czym do dnia 31 października 2014 r.(...)

W przypadku udzielania kredytów we frankach szwajcarskich pozwany bank pozyskiwał w celu finansowania kredytu franki szwajcarskie z rynku międzybankowego ( dowód:(...)(...)Ocenili jednak na podstawie przedstawionych im przez doradcę kredytowego ofert, że opłacalny jest dla nich kredyt waloryzowany do franka szwajcarskiego. W dacie zawierania umowy kredytowej niewątpliwie kredyt ten wydawał się opłacalny, bowiem kurs franka szwajcarskiego był dość na dość niskim poziomie i był stabilny, co zdawało się przewidywać, że spłata kredytu i wysokość raty będą atrakcyjne w całym okresie kredytowania. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

Wskazali, że pożyczka była indeksowana do franka szwajcarskiego, jednakże zdaniem powodów była to umowa kredytu zawarta w walucie polskiej, gdyż pozwany wypłacił im kwotę 150 000 zł. (...)Dopiero w aneksie zawartym w 2013 r. strony wspólnie uzgodniły możliwość spłaty pożyczki we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie nie zostali także poinformowani o sposobie przeliczenia kwoty udzielonej pożyczki na frank szwajcarski oraz franka szwajcarskiego na złoty polski, w szczególności kursu waluty, w jakim miały być spłacane raty pożyczki. (...)Przy tym wskazać należy, że w odniesieniu do kwot spłacanych przez powodów od 2013 r. bezpośrednio w CHF, co do zasady ich zwrot winien również nastąpić w tej samej walucie, tj. we franku szwajcarskim.

W dniu 17 listopada 2010 r. powód złożył wniosek o zmianę waluty do spłaty kredytu na franki szwajcarskie (k. 64-66 wniosek). (...)Ponadto do art. 69 dodano ust. 3, zgodnie z którym w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)Analiza zapisów dotyczących indeksacji nie pozwala zaś na stwierdzenie, że sposób przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na frank szwajcarski oraz franka szwajcarskiego na złoty polski, w szczególności kurs waluty, w jakim miały być spłacane raty kredytu, został określony w sposób jednoznaczny. (...)W ocenie sądu, powyższej nierówności nie niweluje fakt oprocentowania kredytu w oparciu o stopę referencyjną LIBOR3M powszechnie stosowanej przy kredytach waloryzowanych kursem CHF. Należy zauważyć,(...)raty w sytuacji aprecjacji waluty frank szwajcarski w stosunku do waluty złoty polski, a nadto(...)

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż objęte pozwem roszczenie o zapłatę wywodzą z umowy kredytu indeksowanego frankiem szwajcarskim z 10 kwietnia 2008r. w kwocie 850.000 zł zawartego z poprzednikiem prawnym pozwanego. (...)Począwszy od daty zawarcia umowy kredytowej do dnia 19 kwietnia 2017r. powodowie(...)dnia 18 stycznia 2012r. we frankach szwajcarskich w łącznej wysokości 69.304,69 CHF (opinia biegłej J. S. – k. 698). (...)Zasadniczo Sąd dał wiarę zeznaniom powodów, również w zakresie w zakresie w jakim powodowie starali się wskazywać na to, że nie byli do końca świadomi ryzyka kursowego, a przedstawiciel Banku zapewniał ich o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe. (...)(...)aneks nie zawiera żadnego odniesienia do dokonanego już pierwotnego przeliczenia kwoty wykorzystanego kredytu na kwotę zadłużenia wyrażoną we frankach oraz do świadczeń spełnianych przez kredytobiorców przed jego zawarciem.