Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)w szczególności aby: 1 umowa kredytu była sprzeczna z jakimikolwiek przepisami(...)(...)Oceny tej nie zmienia okoliczność, że kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacona w walucie polskiej. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez pozwanego powodom równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez powodów w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej. (...)Co do zasady zatem uznać trzeba, że brak jest podstaw do uznania, że umowa ze względu na jej konstrukcję (umowa kredytu denominowanego) była sprzeczna z prawem lub z zasadami współżycia społecznego.

Przed zawarciem umowy kredytu, o której mowa powyżej, pracownicy pozwanego Banku nie przedstawili kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)(...)dla Banku w przypadku „odfrankowienia” kredytu jak też wykazanie dużej popularności kredytów indeksowanych denominowanych kursem CHF pozostawało bez znaczenia(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu indeksowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodom nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)

Ponadto wskazał, że powód był uprawniony do wcześniejszej spłaty kredytu, a od 1 lipca 2009 r., do dokonywania spłat bezpośrednio w walucie, do której był indeksowany kredyt, jak i przewalutowania kredytu. (...)(...)i towarzyszących mu informacji co do ryzyka kursowego związanego z zawarciem umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego kursem(...)nieograniczonym ryzykiem kursowym mogą doprowadzić do sytuacji, w której nie będzie w stanie udźwignąć ciężaru spłaty kredytu. Powód nie tylko nie został pouczony o historycznych kursach ale przedstawiono mu także symulacji obrazujących wpływ silnej deprecjacji złotego na saldo zadłużenia i wysokość raty, zaś doradca zapewniał, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Kredytobiorcy nie poinformowano także o zasadach tworzenia tabeli kursowej banku, więc zawierając umowę, wiedział jedynie, że kredyt jest rozliczany we frankach oraz że saldo wyrażone jest w walucie CHF, której kurs określa strona pozwana w tworzonych przez siebie tabelach kursowych.

Jest to istotna różnica, albowiem usunięcie z umowy kredytu denominowanego klauzul przeliczeniowych na złotówki doprowadzi umowę do postaci kredytu walutowego. (...)Należy przy tym mieć na uwadze, że Szwajcarski Bank (...) ( (...) ) przez wiele lat prowadził politykę obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego. (...)Mimo tego, zarówno informacje o historycznych kursach danej waluty, jak też informacje o sztucznie utrzymywanym kursie (...) do euro nie była przekazywana konsumentom(...)atrakcyjnego dla potencjalnych kredytobiorców kursu franka szwajcarskiego. (...)Umowa kredytu denominowanego po usunięciu w całości postanowień o przeliczeniach co do zasady może być wykonywana.

Walutą indeksacji kredytu był frank szwajcarski. (...)Bank nie poinformował powodów, że istnieje możliwość skoku wartości franka szwajcarskiego o kilkadziesiąt lub kilkaset procent. (...)Z uwagi na atrakcyjność zaoferowanego produktu opartego na indeksacji do waluty franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat.

(...)CHF. Zapewniano ich jednak, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, jest to najlepszy kredyt jaki jest dostępny, a jednocześnie że kredyt powiązany z frankiem szwajcarski jest produktem bezpiecznym. (...)W dniu 17 października 2013 roku strony podpisały Aneks nr (...) do umowy kredytu na mocy którego powodowie zobowiązali się do spłaty kredytu w walucie indeksacji (k.39 i nast.). Do listopada 2020 roku powodowie dokonali z tytułu spłaty kredytu na rzecz pozwanego banku kwotę 84.685,80 PLN i 24.525,67 CHF. Wpłata dokonana we frnkach szwajcarskich według średniego kursu NBP na datę zamknięcia rozprawy stanowiła równowartość 116.224,08 zł. (...)Sąd zważył: Sporna umowa ma charakter umowy denominowanej do waluty obcej.

Powódka na żadnym etapie wykonywania umowy nie dysponowała środkami we franku szwajcarskim, ani żadnej innej obcej walucie. (...)Rachunki te, są prowadzone dla środków w złotym polskim, a nie w walucie obcej, w tym we franku szwajcarskim. (...)O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do postawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia” a następnie(...)przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia, że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powódki. (...)To same strony na podstawie wzorca umownego przedstawionego przez pozwanego postanowiły, iż uzgodniona kwota wskazana w pkt 2 tabeli umowy ulegnie konwersji z franków na złote w celu postawienia kredytu do dyspozycji.

Pracownik banku poinformował ich, że nie mają zdolności do zawarcia umowy kredytu w złotówkach w takiej kwocie, natomiast mają zdolność do zawarcia kredytu we frankach szwajcarskich. Powiedział im, że rata kredytu będzie obliczana na podstawie oprocentowania L. i kursu franka szwajcarskiego, ale wahania kursu będą niewielkie ponieważ jest to stabilna waluta. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Stanowi ona jedną z wielu spraw wniesionych przez pełnomocnika powodów do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.