Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank udzielił pozwanej kredytu w kwocie 550 000 zł indeksowanej do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy zważył co następuje: Powód domaga się zapłaty należności wynikających z umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Zwiększenie obciążenia było wynikiem późniejszego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, co w efekcie skutkowało tym, że pozyskanie przez kredytobiorcę franków koniecznych do spłacenia kredytu wymagało wyłożenia wyższej kwoty w złotych polskich. (...)Samo zaś zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nie może zostać uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Jednak z uwagi na wzrost kursu franka szwajcarskiego pomiędzy datą wypłaty kwoty pożyczki-(...)(...)Powód podkreślił, że zawarta w dniu 14 lipca 2005r. umowa pożyczki hipotecznej R. M. (2) z bankiem (...) S.A. jest konstrukcyjnie typową umową kredytu denominowanego, która to nie jest sprzeczna z przepisami prawa bankowego . (...)W zakresie umowy kredytu indeksowanego także dochodzi do wydania sumy kredytu kredytobiorcy i zwrotu wykorzystanej sumy kredytu z reguły w ratach kredytowych w dłuższych odcinku czasowym. (...)Zdaniem Sądu z powyżej zacytowanych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów i pożyczek denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska i takie rozwiązanie stanowi element umowy pożyczki i tym samym nie pozbawia takiej umowy charakteru umowy pożyczki.

Teza orzeczenia: W konsekwencji powyższych rozważań Sąd uznał, że postanowienia umowne opisane w § 2 ust 1. Umowy w zakresie odwołania do klauzuli indeksacyjnej oraz § 9 ust 2 pkt 1 Regulaminu mają charakter niedozwolonego postanowienia umownego i nie wiążą powódki. Umowa nie zawiera bowiem żadnych czytelnych reguł pozwalających na ustalenie kursu banku (...)

Dnia 9 czerwca 2008 r. zawarła ona z (...) S.A. umowę kredytu hipotecznego w złotych polskich waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (dalej: (...) ) nr (...) . (...)Kredytodawca miał bowiem dowolność przy ustalaniu kursu franka szwajcarskiego, po którym dokonywano przeliczenia spłat i pozostałego do zapłaty kapitału. (...)Powódka L. I. zawarła w dniu 4 czerwca 2008 r. z (...) spółką akcyjną oddział w Polsce umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)W sprawie niniejszej strony zawarły umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego.

W takiej sytuacji zaś, uwzględniając umowne zasady wypłaty oraz spłat przez biorących kredyt jego rat - w przeliczeniu do franka szwajcarskiego - niewątpliwym było, że takie odniesienie do obcej waluty mogło stanowić wyłącznie(...)(...)(...)w umowie kwoty i waluty kredytu w (...) , w rzeczywistości kredyt dotyczył świadczenia w PLN. W(...)wypłaty oraz spłat przez biorących kredyt jego rat - w przeliczeniu do franka szwajcarskiego - niewątpliwym było, że takie odniesienie do obcej waluty mogło stanowić wyłącznie(...)(...)W związku z tym ewentualne zmiany kursu franka do złotówki, polegające na osłabieniu tej pierwszej waluty, nie miały wpływu na to, w jakiej wysokości powinni zwrócić kredyt powodowie, pomimo ewentualnie korzystniejszego dla nich kursu wymiany walut. (...)W niniejszej sprawie w okresie pomiędzy zawarciem umowy a chwilą obecną doszło do znacznego osłabienia złotego do franka szwajcarskiego, z ok. 2 zł do 4 zł za 1 (...) .

Na skutek wzrostu kursu franka szwajcarskiego raty kredytu wzrosły do kwoty około 4 000 zł miesięcznie. (...)W dacie 9 maja 2011 r. średni kurs franka szwajcarskiego ogłaszany przez NBP wynosił 3,1092 zł (por. (...)W dacie sporządzenia umowy równowartość kredytu wyniosła 277 693,20 franków szwajcarskich. (...)Rzeczą pozwanego było zatem udowodnić, że spełnił zobowiązanie do zwrotu kredytu ponad równowartość 192 975,58 franków szwajcarskich czyli kwotę 600 000 zł.

Nie skorzystał wcześniej z przewidzianej w umowie możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich za zgodą pozwanego Banku. (...)Przeczą temu zeznania świadka I. R. , która zaprzeczyła, aby kogolwiek namawiała do zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nawiązując do umowy kredytu zawartej przez strony, należy wskazać, że umowa ta mogła powodować rozliczenia w walucie obcej, ponieważ za zgodą pozwanego powód mógł spłacać kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie może też budzić wątpliwości, że sytuacja, w której obecnie znaleźli się kredytobiorcy spłacający kredyty denominowane lub indeksowane do franka szwajcarskiego, nie jest następstwem stosowania przez(...)szczególności wynika ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Na skutek tego kwota kredytu do spłaty zwiększyła się. (...)Bank nie chciał dogadać się z powódkami co do spłaty kredytu, lecz wolał go sprzedać. (...)Wbrew twierdzeniom pozwanych, zawarcie umowy kredytu w walucie obcej lub umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej było dopuszczalne na gruncie przepisów prawa. (...)Nie został też zaoferowany Sądowi przez powódki żaden dowód, który by potwierdzał ich twierdzenie, że Bank jednostronnie, bez zgody powódek, przewalutował kredyt z franków szwajcarskich na złote polskie.

W konsekwencji kwota kredytu zgodnie z regulaminem banku była udostępniana konsumentom wyłącznie w walucie polskiej, według kursu kupna franka szwajcarskiego ustalanego jednostronnie przez bank w dniu uruchomienia kredytu. (...)Na mocy pierwszej umowy w myśl jej § 1 kredytobiorcy został udzielony na jego wniosek kredyt w kwocie 72 464, 23 CHF (frankach szwajcarskich). (...)(...)B. złożył oświadczenie o wyborze kredytu w walucie wymienialnej – franku szwajcarskim, zaznaczając, iż obok oferty tego kredytu przedstawiono mu do wyboru także kredyt w złotych polskich, której świadomie nie wybrał, gdyż wówczas nie uzyskałby kredytu w takiej kwocie, na której mu zależało. (...)Należy przy tym uzupełniająco dodać, że z okoliczności sprawy nie wynika, aby kredytobiorca był „zmuszony” do zawarcia umowy kredytowej indeksowanej kursem franka szwajcarskiego.