Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie pozostawali w przekonaniu o stabilności waluty CHF i nie analizowali historycznego kursu franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia kredytobiorców do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 10:1, 100:1 lub dowolnie innym. (...)Przeciwnie, w powszechnym przekonaniu tak zwane umowy frankowe (indeksowane /waloryzowane kursem zwłaszcza franka szwajcarskiego lub denominowane do franka szwajcarskiego) były powszechnie oferowane i oceniane jako „tańsze i bezpieczniejsze”.

Spośród wielu ofert kredytów w różnych bankach jedynie oferta kredytu we frankach była dla powódki osiągalna. (...)Powódkę informowano o stabilności franka szwajcarskiego, którego kurs jest kontrolowany przez bank szwajcarski. Informując powódkę o zmianie kursu franka nie tłumaczono jaki to ma wpływ na zobowiązanie kredytowe. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano walutę CHF (franka szwajcarskiego). (...)(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust.(...)(...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce. (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji.

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, że w dniu 28 lipca 2008 roku zawarł z pozwanym Bankiem umowę kredytu nr (...) denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Bank nie poinformował go o istniejącym ryzyku walutowym związanym z zaciągnięciem takiego kredytu, przeciwnie, zapewniał powoda o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 10:1, 100:1 lub dowolnie innym. (...)Przeciwnie, w powszechnym przekonaniu tak zwane umowy frankowe (indeksowane/waloryzowane kursem zwłaszcza franka szwajcarskiego lub denominowane do franka szwajcarskiego), były powszechnie oferowane i oceniane jako „tańsze i bezpieczniejsze”.

Jako walutę kredytu określono CHF (frank szwajcarski). (...)O ile bowiem nie budzi wątpliwości sposób przeliczenia, to nie jest umówiony między stronami jego punkt kluczowy – ustalenie kursu kupna franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na dowolnym poziomie.

Ponadto wskazali, że uznanie tych umów za umowy kredytu walutowego we franku szwajcarskim oznaczałoby, że umowy te nie(...)kwot, tj. odpowiednio 126 258,19 franków szwajcarskich oraz 428 429,82 franków szwajcarskich. (...)W konsekwencji powodowie ponownie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego ( zeznania powoda k. 328, e-maile k. 258 ). (...)Zobowiązanie powodów do zwrotu wykorzystanych kwot kredytu dotyczy zatem kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Nie można zdaniem Sadu uznać, że było to naruszające dobre obyczaje „nakłanianie” powodów do zaciągnięcia kredytu denominowanego do franka.

Kwota kredytu 244 800 zł podlegała waloryzacji do CHF (według kursu kupna waluty CHF z tabeli kursowej (...) S.A. z dnia i godziny uruchomienia kredytu). (...)W treści wniosku zostały jasno określone wymagania powodów co do kredytu, jaki chcieli otrzymać od pozwanego banku, byli oni zainteresowani kredytem hipotecznym waloryzowanym kursem waluty obcej, konkretnie franka szwajcarskiego, chociaż mieli możliwość wyboru innych walut. (...)Jednocześnie, dopuszczalność zawierania umów o kredyt złotowy waloryzowany / indeksowany / denominowany kursem waluty obcej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. (...)Ustalenie nieważności umowy kredytu zwalnia powodów z obowiązku dalszego uiszczania kolejnych rat kredytu i otwiera drogę do ostatecznego rozliczenia kredytu.

Po udaniu się do placówki banku jej pracownicy również zaproponowali zaciągnięcie kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, zapewniając, że frank szwajcarski to stabilna waluta. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 lub dowolnie innym. (...)Po zsumowaniu wyników konwersji kwot we franku szwajcarskim wedle powyższego założenia (tj. po(...)następuje po zapłacie wszystkich rat do 4 sierpnia 2014 r. i części świadczenia z 5 sierpnia 2014 r. w kwocie odpowiadającej 1202,12 franków szwajcarskich. (...)W efekcie kwota podlegająca zwrotowi na rzecz powodów wynosi 325.272,38 franków szwajcarskich.