Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Pomówienie, zniesławienie, znikoma społeczna szkodliwość

Pomimo tego, że odbiorcą wiadomości e-mail był adwokat zobowiązany do zachowania tajemnicy adwokackiej na podstawie ustawy Prawo o adwokaturze , to dla bytu przestępstwa pomówienia i tak nie ma znaczenia, czy odbiorca informacji zawierających treści pomawiające przekaże je następnie innym osobom. Z realizacją znamion czynu zabronionego określonego w art. 212 k.k. będziemy mieli do czynienia także w sytuacji, w której odbiorcy zobowiązani są, z uwagi na tajemnicę służbową, do zachowania przekazywanej im pomawiającej informacji dla siebie (por. wyrok SN z 20.03.1935 r., I K 51/35, Zb. (...)Po pierwsze należy stwierdzić znacznie ograniczony krąg adresatów wiadomości wysyłanych przez oskarżonego – ich odbiorcą była jedna osoba, która dodatkowo, z racji pełnionego zawodu, była zobowiązana do zachowania powziętych treści w tajemnicy.

Wkrótce po rozwodzie pozwany wraz z drugą żoną, w tajemnicy przed powodami wykupili przedmiotowe mieszkanie za 5% jego wartości rynkowej i stali się jego właścicielami.

Naczelnik M. podjął decyzję, że będą to nowi kierowcy przyjęci przez niego do pracy i utrzymywał to w tajemnicy przed pracownikami.

(...)przeprowadzenia jako dotyczący informacji objętych tajemnicą bankową i słusznie został pominięty przez Sąd Okręgowy.

Zdaniem Sądu, o braku świadomości zbywcy nie może świadczyć to, że względem sąsiadów początkowo fakt sprzedaży utrzymywał on w tajemnicy. (...)Za przekonujące, w tym zakresie ocenić trzeba stwierdzenie Sądu, że zmarły po sprzedaży działek pozwanym jako osobom obcym, w obawie przed opinią najbliższego otoczenia (sąsiadów i rodziny), mógł początkowo utrzymywać ten fakt w tajemnicy.

Sąd Rejonowy wskazał, że była to okoliczność bezsporna, nie wymagająca dowodzenia w oparciu o art. 229 k.p.c. oraz objęta tajemnicą bankową z art. 105 ust 2 lit d Prawa bankowego . (...)(...)i wyraziłby zgodę na uchylenie tajemnicy bankowej, a ewentualny brak zgody strony pozwanej Sąd winien ocenić w trybie art. 233 § 2 k.p.c.

Należy pamiętać, że operacyjne działania policji i innych służb mogą pozostawać w kolizji z prawem obywatela do prywatności, konstytucyjnej wolności komunikowania się i związanej z tym ochrony tajemnicy komunikowania się, ochrony autonomii informacyjnej(...)

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.