Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska.

Wynika z nich sposób organizacji prac zleconych, który szczególnie dla dyrektora ds. produkcji nie mógł stanowić tajemnicy.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika nic takiego, aby mieli przed sobą jakieś tajemnice.

Do dóbr osobistych człowieka zaś, na gruncie art. 23 k.c. zalicza się w szczególności: zdrowie, wolność, cześć, swobodę sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnicę korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukową, artystyczną, wynalazczą i racjonalizatorską.

Katalog dóbr osobistych określony został w art. 23 k.c. i zaliczono do niego przede wszystkim zdrowie, wolność, cześć, swobodę sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnicę korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukową, artystyczną wynalazczą i racjonalizatorską.

Kwestia współpracy z pośrednikami nie zostały w pełni udokumentowane, gdyż bank zasłaniał się tajemnicą handlową. (...)Mimo braku pełnej dokumentacji związanej z umową pośrednictwa (bank odmówił jej złożenia powołując się na tajemnicę handlową), zostało przyznane, że to bank, nie kredytobiorca – był stroną tej umowy.

(...)to dane poufne lub objęte tajemnicą handlową. (...)Zazwyczaj niewskazanie kontrahenta miało charakter strategiczny – w sytuacji, gdy ujawnienie tych danych zagrażało interesom spółki i w celu zachowania tajemnicy handlowej. (...)G. księgowa J. Ż. (1) wprost zeznała, iż pismo z dnia 24 kwietnia 2014r. nie stanowiło źródła obowiązku dla osób użytkujących karty służbowe do wskazania nazwy kontrahenta i celu spotkania, jeżeli według nich były to dane poufne lub objęte tajemnicą handlową. (...)Zazwyczaj niewskazanie kontrahenta miało charakter strategiczny – w sytuacji, gdy ujawnienie tych danych zagrażało interesom spółki i w celu zachowania tajemnicy handlowej.

W trakcie rozprawy przed tym Sądem M. M. (2) zeznała, że pracownik powódki pytał kontrahenta, skąd wysokość obciążenia na 2600 euro, ale kontrahent zasłaniał się tajemnicą handlową. (...)Po pierwsze, są one sprzeczne z tym, co powiedziała M. M. w poprzednim postępowaniu (że kontrahent nie podał tej informacji, zasłaniając się tajemnicą handlową).