Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bez znaczenia dla prawdziwości powyższego rozumowania pozostawała okoliczność, że hałas lotniczy nie pojawił się w następstwie ustanowienia obszaru. (...)Dodatkowo punkty pomiarowe zlokalizowane są na wysokości 5 m, dzięki czemu wyniki monitoringu hałasu lotniczego dokonane w tych punktach dobrze odzwierciedlają poziom ekspozycji na hałas lotniczy, jakiemu podlega zabudowa niska i(...)(...)Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach” nie może być stosowana w celu badania wpływu hałasu lotniczego na klimat akustyczny w budynkach. (...)W tym zakresie Sąd I instancji prawidłowo zastosował prawo materialne.

W ocenie Sądu II instancji, Sąd Rejonowy ustalił niepełny stan faktyczny co skutkowało następczym nieprawidłowym zastosowaniem przepisów prawa materialnego i uwzględnieniem powództwa. (...)Dokonanie ustaleń faktycznych umożliwia bowiem sądowi drugiej instancji ustalenie podstawy prawnej wyroku, a więc dobór właściwego przepisu prawa materialnego, jego wykładnię oraz dokonanie aktu subsumcji. (...)W konsekwencji wskazać należy, iż zasadne okazały się zarzuty naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisów prawa procesowego, co doprowadziło do konieczności uzupełnienia ustalonego stanu faktycznego. (...)Podkreślić należy, że decyzje kierownictwa lotów danego lotniska mają charakter zewnętrzny, niezależny od przewoźnika lotniczego i pozostający poza jego kontrolą.

Do przeciwnika należy natomiast wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie. (...)Osobną kwestią są towary, których odbiorcą był A. J. , zajmujący się wykonawstwem prac elektrycznych na terenie bazy Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w G. . (...)W prawie budowlanym kierownik budowy jest jednym z uczestników procesu budowlanego (art. 17 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, t.j.

Następnie odwołujący rozpoczął przygotowania do pracy w liniach lotniczych R. . (...)(...)administracyjnym ( kanony 17408-1712 Kodeksu prawa kanonicznego ), karne wydalenie ze stanu duchownego i reskrypty Stolicy Apostolskiej, ale także przez porzucenie stanu duchownego. (...)W takich wypadkach należy brać pod uwagę stan faktyczny, a nie prawny wynikający z Kodeksu prawa kanonicznego i uznawać za duchownego(...)

(...)podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa. (...)Zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego odpowiada prawu, a Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i zgodnie z art. 382 k.p.c. przyjmuje je za własne. (...)Zgodnie zaś z art. 205b ust. 5 ustawy Prawo lotnicze ciężar udowodnienia, że uprawnienia przysługujące pasażerowi na podstawie przepisów rozporządzenia nie zostały naruszone, obciąża przewoźnika lotniczego. Zatem, pragnąc zwolnić się z odpowiedzialności odszkodowawczej, to przewoźnik lotniczy musi dowieść, że do odwołania lotu doszło na skutek okoliczności wypełniających dyspozycję art. 5 ust. 3 rozporządzenia.

Małoletni M. został przewieziony karetką pogotowia do N. , a następnie transportem lotniczym LPR w stanie ogólnie krytycznym do Szpitala (...) w P. . (...)W tym stanie rzeczy nie jest możliwa ocena prawidłowości zastosowania w sprawie przepisów prawa materialnego. (...)Pojęcie „wykładni prawa” winno być przy tym rozumiane wąsko, jako ustalenie znaczenia przepisów prawa (tak SN w wyroku z dnia 23 października 2002 r., II CKN 860/00, lex nr 75274). (...)Chodzi przy tym o naruszenie norm powszechnie obowiązujących, jako reguł postępowania wyznaczonych przez nakazy i zakazy wynikające z norm prawa pozytywnego.

Pracując na stanowisku fotogrametry stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się wywoływaniem zdjęć i przetwarzaniem danych wynikających ze zdjęć lotniczych na potrzeby wykonania na ich podstawie map wojskowych. (...)Przed nabyciem prawa do emerytury był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. (...)Niesporne jest również to, że ubezpieczony nie nabył prawa do emerytury pomostowej. (...)Pogląd ten ma również zastosowanie, zdaniem Sądu Apelacyjnego, do ustalania prawa do emerytury pomostowej oraz prawa do rekompensaty.

Podniósł, że przepisy dotyczące ograniczeń nie są zgodne z polskim prawem. (...)Obwiniony podniósł między innymi, że obowiązek zakrywania ust i nosa w miejscach ogólnodostępnych wprowadzono z naruszeniem zasad tworzenia prawa. (...)Dowody te zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. (...)J. H. miał świadomość sprzeczności swojego postępowania z przepisami prawa, które niewątpliwe zlekceważył.