Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W myśl dyspozycji art. 353(1) k.c. , statuującego obowiązującą w polskim prawie zasadę swobody umów, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. (...)Samo zaś stwierdzenie, że niektórym uczestnikom wycieczki linie lotnicze zapewniły nocleg, jest niewystarczające.

(...)przez stronę polską z pełni praw licencyjnych oceniane musiałyby być każdorazowo na podstawie prawa państwa odbioru samolotów, co w perspektywie mogłoby prowadzić nie do jednego ale kilku procesów sądowych. (...)Ustawa więc daje, co prawda sądowi orzekającemu, prawo oceny opinii biegłych z zakresu wiadomości specjalnych, na równi z innymi dowodami, ale jest to jednak prawo do oceny swobodnej, a nie dowolnej. (...)Pojęcia obejścia prawa i pozorności są sobie znaczeniowo bliskie i niejednokrotnie się pokrywają. (...)(...)trzecich, jako podmiot, któremu przysługuje prawo własności samochodu; natomiast ze stosunku(...)dłużnikiem wynikają ograniczenia przysługującego mu prawa własności w postaci prawa do korzystania z samochodu przez „zleceniodawcę” i związanego z tym prawa do ubezpieczenia oraz roszczenia o(...)

Powyższe jednak nie uniemożliwiało kontroli instancyjnej wyroku w zakresie poprawności zastosowania prawa materialnego, gdyż kwestię prawidłowości zastosowania prawa materialnego Sąd odwoławczy bada z urzędu. (...)J. Pieróg „Prawo zamówień publicznych. (...)J. Baehr, T. Czajkowski (red.) i in. „Prawo zamówień publicznych. (...)W stanie prawnym znajdującym zastosowanie w niniejszej prawie skutek nieważności następował ex lege, zaś Sąd stosujący prawo materialne niezależnie od stanowisk i zapatrywań stron procesu, winien był tą okoliczność brać pod uwagę z urzędu.

Nr 153, poz.1227 ze zm.) odmówił R. P. prawa do emerytury, z uwagi na nieudowodnienie 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. W odwołaniu R. P. domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do wcześniejszej emerytury. (...)Zatrudniał się u nich za pośrednictwem (...) Sp. z o.o. w W. , która nie była pracodawcą odwołującego, a jedynie pośredniczyła przy załatwianiu formalności związanych z zakupem biletów lotniczych i weryfikacji dokumentów marynarskich wnioskodawcy (koperta k. 44, k. 50). (...)Sąd zważył, co następuje: Prawo do emerytury w obniżonym wieku zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009r.

(...)kosztów poniesionych na zakup biletu lotniczego do Anglii, renty płatnej miesięcznie(...)(...)(...)przez powódkę na zakup biletu lotniczego do GB. - oraz w kwocie 3498,47 zł. (...)(...)powódce w ogóle nie przysługuje prawo do renty, tytułem zwiększonych potrzeb - wbrew treści wywołanych w sprawie opinii biegłych. 2) Naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię(...)

Następnie powódka pożyczyła pozwanemu w 2008r. dalsze kwoty – ogółem 1170 zł na kupno odzieży, na zakup biletu lotniczego i opłatę domku turystycznego we Francji. (...)Z kolei pozwany wniósł od wyroku apelację, zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego poprzez rozpoznanie sprawy w postępowaniu upominawczym a nie zwykłym, co skutkowało fragmentarycznym tylko rozpoznaniem sprawy. (...)Sąd Rejonowy w takiej sytuacji miał prawo ustalić wynagrodzenie wg stawek minimalnych, kierując się nakładem wykonanej przez pełnomocnika pracy.

T. K. w K. na podstawie decyzji Wojewody (...) z dnia 14 listopada 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. (...)Ocena zatem podniesionych zarzutów prawa procesowego rzutować będzie w dalszej kolejności na ocenę zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego. (...)Bezzasadność zarzutów naruszenia prawa procesowego wyżej wskazana skutkować musi także w konsekwencji negatywną oceną podniesionego w apelacji zarzutu naruszenia prawa materialnego, a to naruszenia art. 172 kc. (...)W tym miejscu należy przytoczyć stanowisko Sądu Najwyższego wskazujące, że prawo użytkowania wieczystego jest - mimo wielu podobieństw – prawem odmiennym niż prawo własności, zatem także posiadanie nieruchomości w zakresie każdego z tych praw ma odmienny charakter.

Uchwała ta przewiduje, że budynki znajdujące się w obszarze ograniczonego użytkowania powinny odpowiadać wymogom wynikającym z prawa budowlanego i z Polskich Norm. (...)Uchwała ta jako akt prawa miejscowego jest wiążąca i może być kwestionowana tylko w trybie przewidzianym w ustawie z 05 czerwca 1998 roku o samorządzie wojewódzkim. W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd pierwszej instancji rozstrzygając kwestię zasadności roszczenia powodów wskazał, iż zgodnie z treścią art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. (...)Obecnie zatem realia w porcie lotniczym w Ł. znacząco różnią się od tych przewidywanych w 2007 roku tj. w dacie sporządzania opracowania przez Biuro (...) .