Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)art. 29 ustawy Prawo prywatne międzynarodowe z dnia 12 listopada 1965 r. , zastosował zasadę podległości stosunku umownego prawu państwa w którym umowa została zawarta.

Wysokość diet wypłacanych kierowcom obsługującym trasy międzynarodowe wynosiła 42 euro dziennie, a ich łączna wysokość uzależniona była od czasu przebywania za granicą. (...)Z dokumentów złożonych przez M. P. wynika, że wysokość diet wypłacanych kierowcom obsługującym trasy międzynarodowe wynosiła 42 euro dziennie, a ich łączna wysokość uzależniona była czasu przebywania za granicą. (...)W myśl utrwalonego w orzecznictwie Sądu Najwyższego stanowiska, diety i inne należności wypłacane kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym przyznane na pokrycie zwiększonych wydatków na wyżywienie czy noclegi nie mają charakteru wynagrodzenia za pracę. (...)Praca kierowców polega na stałym pobycie poza domem, dotyczy to zwłaszcza kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe.

Teza orzeczenia: Jeżeli zmiana wykładni sądowej w stosunku do określonych znamion czynu zabronionego podyktowana jest zmianą normatywną, to wówczas jest ona objęta regulacją przewidzianą w art. 4 § 1 k.k.

(...)ludźmi” na gruncie przepisów prawa międzynarodowego i unijnego, co oznacza, że mimo wszystko, dostrzegł trudności interpretacyjne dotyczące znamion przestępstwa z art. 253 § 1 kk . (...)Nr 18, poz. 160) nie posiada bowiem samodzielnego bytu, lecz stanowi uzupełnienie Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 15 listopada 2000 r. (Dz. (...)Rzecz jednak w tym, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 czerwca 2001 r., V KKN 109/99 OSNKW 2001/9-10/79 Sąd Najwyższy wyraził pogląd, który to sprowadza się do następującej tezy: „(…) przepis art. 253 § 1 kk jest wyrazem realizacji międzynarodowych zobowiązań Polski (zob. np. (...)Konwencja ta zastąpiła wcześniejsze porozumienia międzynarodowe, wskazane w jej wstępie (art. 28), których stroną była także Polska, w tym m.in.

(...)art. 29 ustawy Prawo prywatne międzynarodowe wskazał, że umowa przedwstępna zawarta przez strony nie mieści się w katalogu wymienionym w art. 27 prawa prywatnego międzynarodowego , a strony nie dokonały wyboru prawa według którego spory mają być rozstrzygane. (...)Nawet, gdyby jednak okazało się, że powinno być zastosowane prawo obce, to norma określona w art. 6 prawa prywatnego międzynarodowego uniemożliwia zastosowanie prawa obcego, jeżeli jego stosowanie miałoby skutki sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa obowiązującymi w Polsce.

(...)z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie ( art.401 1 ) oraz tzw. przyczyny restytucyjne ( art. 403 k.p.c. ).

Zasada ta, stanowiąca element prawa do sądu i podstawową gwarancję w postępowaniu karnym, wynika nadto z aktów prawa międzynarodowego, których Polska jest sygnatariuszem, tj. Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 04 listopada 1950 roku ( art. 6 pkt 2 - Dz.U. z 1993 r., nr 61, poz. 284) i Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z dnia 16 grudnia 1966 roku ( art. 14 – Dz.U. z 1977 r., nr 38, poz. 167).

(...)rynkowej na krajowym rynku roamingu międzynarodowego w ruchomych publicznych sieciach telefonicznych(...)

Subsydiarny charakter przepisów działu XIII Kodeksu postępowania karnego oznacza bowiem, zgodnie z art. 615 § 2 kpk , iż mają one tylko wtedy zastosowanie, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.