Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Tam doradczyni klienta poinformowała go, że w przypadku oferowanego mu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego kwota kredytu w złotych będzie przeliczona na franki szwajcarskie i raty kredytu będą wyrażone w tej walucie,(...)w kwocie uzależnionej od kursu franka. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

(...)naruszenie zasady swobody kontraktowania prowadzące do nieważności umowy jako sprzecznej z(...)polskich z jednoczesnym przeliczeniem na franki szwajcarskie bez miarodajnej kontroli sposobu ustalenia(...)(...)Bank udzielił finansowania we frankach szwajcarskich, w jedynie wypłata nastąpiła w PLN. Spłata także następować miała w (...) , po przeliczeniu złotych polskich. (...)Nie mieli świadomości w jakim celu dochodzi do przeliczenia wypłaconej im kwoty w PLN na franki szwajcarskie. (...)Zważyć należy bowiem, iż powodowie wnioskowali o udostępnienie kwoty w PLN, która po wypłacie została przeliczona przez stronę pozwaną na franki szwajcarskie.

Kredyt udzielony został w złotych polskich, jednak w celu wykonania umowy kredytu kwota wypłaconego kredytu oraz poszczególne raty przeliczone zostały kursem franka szwajcarskiego. (...)Jednocześnie wskazano powódce historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego w okresie od 1 grudnia 2007 roku do 1 września 2010 roku. (...)Jednocześnie wskazano powódce historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego w okresie od 1 grudnia 2007 roku do 1 września 2010 roku. (...)W niniejszej sprawie na podstawie historii zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego w okresie od 1 grudnia 2007 roku do 1 września 2010 roku powódka była w stanie zauważyć, iż kurs franka szwajcarskiego w ciągu trzech lat podniósł się w sposób znaczący.

Pozwanych nie informowano czym różnił się taki rodzaj kredytu od kredytu złotówkowego, wiedzieli tylko, że zostanie wypłacony w walucie PLN. Kredytobiorcom nie tłumaczono kto tworzy kurs franka szwajcarskiego ani od czego zależy jego wysokość. (...)Stwierdzić trzeba, że nie ma podstaw do kwestionowania (co do zasady) możliwości zawierania umów denominowanych walutą obcą. (...)Sporna umowa kredytu denominowanego do waluty obcej spełnia wymagania art. 69 ustawy Prawo bankowe (w brzmieniu obowiązującym w dacie jej zawarcia). (...)Należy wskazać, iż na dzień zawarcia przez strony umowy kredytu w ustawie prawo bankowe nie istniało pojęcie kredytu indeksowanego, ani kredytu denominowanego.

Bank przedstawił tabele porównawcze rat kredytu w różnych walutach; z tabel wynikało, że rata kredytu, jak i oprocentowanie we frankach szwajcarskich są najniższe. (...)(...), na czym polega indeksacja kredytu; -nie otrzymał informacji o wzroście salda kredytu; -spłacał kredyt w złotych Kredytobiorcy nadal zamieszkują(...)(...)Warunkiem ustalenia kwoty kapitału we frankach szwajcarskich podlegającego spłacie jest uprzednie przeliczenie kwoty w złotych postawionej do dyspozycji kredytobiorcy ( par. 1 ust. 1). Warunkiem ustalenia rat także jest uprzednie przeliczenie wypłaconej w złotych kwoty na kwotę we frankach szwajcarskich, albowiem po wypłacie kredytu saldo przeliczone na franki szwajcarskie było następnie ponownie przeliczane na złote ( par. 1 ust. 1 in fine ).

Dlatego też zaproponowano im kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Przy składaniu wniosku kredytowego w mBanku ( (...) Bank S.A. ) przedstawiciel banku przedstawił powodom do podpisania oświadczenie, że zostali poinformowani o ryzyku kursowym, ale wyjaśnił, że nie należy się tym przejmować, ponieważ frank jest bardzo stabilną walutą. (...)Najistotniejsze znaczenie na tle umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do kursu waluty obcej ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 3 października 2019 r. w sprawie K. D. , J. D. przeciwko Raiffeisen Bank (...) , sygn. akt C-260/18, publ. http://curia.europa.eu . (...)Wybór kredytu denominowanego w (...) był podyktowany niższą ratą i oprocentowaniem oraz walutą reklamowaną jako bezpieczna. (...)Sprawa, której przedmiotem jest ważność kredytu indeksowanego czy denominowanego walutą obcą jest standardowym rodzajem postępowania, który aktualnie dominuje w sądach powszechnych.