Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W treści umowy zawarto klauzule przeliczeniowe do waluty obcej - franka szwajcarskiego (CHF). § 5 ust. 3 umowy przewidywał, iż kredyt może być wypłacany w walucie(...)granicą i w przypadku zaciągnięcia kredytu na spłatę kredytu walutowego; w walucie polskiej - na finansowanie zobowiązań w kraju. (...)(...)zobowiązania pozostała nieznana, a kwota kredytu oraz wysokość rat spłaty kredytu uzależniona została od mierników wartości im nieznanych, w tym w postaci kursu kupna i kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującego i ustalanego przez pozwanego w sposób arbitralny. (...)Sąd stwierdził następnie, że kredyt indeksowany do waluty obcej jest kredytem dopuszczalnym. (...)Z ciężaru tego pozwany nie mógł się jednak skutecznie zwolnić stwierdzeniem, że powodowie dokonali wyboru kredytu powiązanego z walutą szwajcarską.

Klienci częściej decydowali się na kredyt powiązany z walutą obcą – frankiem szwajcarskim – z uwagi na niższe raty spłaty niż w kredytach udzielonych w innych walutach. (...)Kwota podlegająca wypłacie na rzecz kredytobiorcy oraz zwrotowi na rzecz banku jest określana zgodnie z klauzulą waloryzacji w walucie franka szwajcarskiego i stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie waloryzacji (franku szwajcarskim). (...)Bez zastosowania kursu franka szwajcarskiego nie byłyby znane ani wysokość kredytu podlegającego wypłacie, ani wysokość świadczenia powódki. (...)W ocenie Sądu Apelacyjnego chybionym jest również zarzut odnoszący się do możliwości spłaty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, co skutkowałoby tym, że powódki nie obejmowałaby klauzule waloryzacyjne.

W ocenie powoda zawarta w dniu 15.02.2008 r. umowa o udzielenie kredytu indeksowana do franka szwajcarskiego była od początku nieważna, gdyż zawierała klauzule indeksacyjne, które zostały ukształtowane w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy powoda jako konsumenta. (...)Powód w dniu 20 02 2008 r. podpisał z (...) Bank (...) S.A jako konsument, umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego N. – H. nr (...) (...) (...) denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony był w walucie, w której kredyt jest denominowany. (...)W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej.

Sąd ocenił, że oceniana umowa to umowa kredytu, gdzie kwota kredytu indeksowana jest do waluty franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wybór powodów ograniczał się więc wyłącznie do wyboru waluty (poza oczywiście kwotą kredytu i okresem kredytowania), a nie sposobu dokonywania indeksacji kwoty kredytu z waluty polskiej na walutę franka szwajcarskiego, a następnie spłaty w oparciu o tabelę kursów. (...)Strona powodowa została również zapewniona o stabilności waluty franka szwajcarskiego, poinformowana, że nie ma się czego obawiać. (...)Równocześnie zapewniono, że frank szwajcarski to najbezpieczniejsza waluta.

W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 57 - 65). (...)Przed zawarciem umowy kredytu pracownik banku powiadomił powodów, że najbardziej korzystny dla powodów będzie kredyt - we frankach szwajcarskich. (...)Dopiero w roku 2017 strony zawarły aneks do umowy umożliwiający spłatę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Sąd jest zdania, że sposób zaoferowania kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego przez pracownika banku zmierzał do przekonania powodów, że umowa kredytu indeksowanego stanowi dla nich korzystną ofertę, zaś frank szwajcarski jest bezpieczną walutą obarczoną niewielkim ryzykiem kursowym.

W toku prezentacji oferty kredytowej pozwanego Banku powodom nie przedstawiono porównania ofert kredytu hipotecznego w złotówkach, euro, czy franku szwajcarskim. (...)Kierując się zaufaniem do pozwanego Banku jako instytucji finansowej oraz atrakcyjnością przedstawionej oferty, powodowie zdecydowali się na zawarcie umowy kredytu indeksowanego we franku szwajcarskim. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że przedmiotem spornej umowy był kredyt w walucie polskiej, indeksowany do franka szwajcarskiego.

Pozwany Bank posiadał w tym czasie w ofercie kredytów mieszkaniowych kredyty w złotych, euro i franku szwajcarskim. (...)Pracownik Banku nie informował powodów w jaki sposób Bank ustala kursy walut obowiązujących w Tabeli kursów służącej do obsługi kredytów powiązanych z walutą CHF. Pracownik Banku nie wyjaśnił powodom jaką rolę w umowie pełni waluta franka szwajcarskiego. (...)Zwrócić należy uwagę, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany Bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Doradca poinformował ją, że jedynym dostępnym dla niej kredytem przy jej możliwościach finansowych będzie kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Symulacja była przygotowana dla porównania kredytu złotowego i indeksowanego do franka szwajcarskiego w kwocie 200000 zł na okres kredytowania 30 lat. (...)Już w samej umowie wskazano kwotę kredytu we frankach szwajcarskich, natomiast od razu zaznaczono, że pełni ona funkcję informacyjną. (...)Klient podpisywał umowę we frankach.