Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W § 1 ust. 1 pkt 12 lit. b) (...) została zdefiniowana stawka referencyjna jako wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielonych w (...) . (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy – miała być waluta polska (PLN). (...)W konsekwencji trudno uznać, aby konstrukcja umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, a realizowanego w walucie polskiej, była w swej zasadzie sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. (...)(...)że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorcy równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, lecz nie wiadomo, jak ma być ustalona ta równowartość (według jakiego miernika).

Łącznie w okresie od 4 lipca 2008 r. do 16 grudnia 2019 r. zapłacili bankowi kwotę 398 223,74 zł, która odpowiadała – według strony pozwanej - kwocie 113 865,09 franka szwajcarskiego. (...)Zawarte w łączącej strony umowie o kredyt postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na franka szwajcarskiego, składają się łącznie na klauzulę waloryzacyjną w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o waloryzacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie, celem ustalenia(...)(...)Natomiast klauzula według której dochodzi do przeliczenia dokonywanych przez nich wpłat rat na walutę obcą [ w tym przypadku na franka szwajcarskiego ] wpływa na wysokość tego świadczenia.

Bank na wniosek powoda mógł przewalutować kredyt udzielony mu we frankach szwajcarskich na kredyt udzielony w złotych polskich. Dla przewalutowania kredytu udzielonego we frankach szwajcarskich na kredyt udzielony w złotych polskich stosowany był kurs sprzedaży franka szwajcarskiego - zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w dniu przewalutowania, (dowód: umowa kredytu - k. 19 - 25; regulamin - k. 26 - 30) . (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Powód wskazał, że postanowienia umów o kredyt denominowany nie są abuzywne. (...)(...)ust. 1 części ogólnej umowy, kredyt mieszkaniowy udzielony został w złotych; w ust. 2 wskazano, że w przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej, kwota kredytu w złotych zostanie określona poprzez(...)wyrażonej w walucie, w której kredyt jest denominowany, według kursu kupna tej waluty,(...)(...)Kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacona w walucie polskiej. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez powoda pozwanym równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez powodów w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej.

Jednym z wymogów formalnych, koniecznych do ubiegania się o kredyt, było podpisanie druku pod nazwą: „Oświadczenie wnioskodawcy związane z ubieganiem się o kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej”. (...)Kredyt jest indeksowany do waluty obcej EUR. Kredyt przeznaczony jest na zakup lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym. (...)Przedmiotowa umowa kredytu miała charakter umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)(...)że kurs EUR w stosunku do złotego wzrósł w sposób nieprzewidziany przez powodów w momencie zawarcia umowy, istotnie wpływając na wysokość rat kredytu, które powodowie zobowiązani byli płacić, jednak wzrost ten nie był tak wysoko jak w przypadku franka szwajcarskiego.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że zawarła z pozwanym umowę kredytu hipotecznego indeksowaną kursem franka szwajcarskiego. (...)Poinformował powódkę, że ze swoimi zarobkami jako pracownik administracyjno-biurowy może starać się o kredyt w CHF. Powódka zdecydowała się na zaproponowany jej kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożyła wniosek o jego udzielenie. (...)Z kolei w § 7 ust. 1 umowy wskazano, że raty kredytu spłacane będą w złotych po przeliczeniu kwoty każdej raty wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote wg kursu sprzedaży z tabeli kursowej pozwanego obowiązującego na dzień spłaty. Umowa ani regulamin, który miał do niej zastosowanie, nie definiowały bliżej tabeli kursowej, ani sposobu określania w niej kursów walut, jak też w żaden inny sposób nie ograniczały swobody Banku w ustaleniu kursów franka szwajcarskiego w tabeli kursowej.

Wysokość udzielonego kredytu jak i wysokość rat kredytu we frankach szwajcarskich były ustalane przez Bank jednostronnie, a jednocześnie kredyt nie tylko był udzielony w złotych polskich, ale miał być w tej samej walucie spłacony. (...)Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu sporządzonej 14 maja 2007 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu kredytobiorców zostanie im udzielony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)Sąd w punkcie II sentencji wyroku ustalił nieistnienie między powodami, a pozwanym stosunku prawnego umowy kredytu Nr (...) indeksowanego do franka szwajcarskiego ( (...) ) zawartej w(...)

Powódka posiadała wiedzę o tym, że każdy kredyt indeksowany do waluty obcej obarczony jest ryzkiem kursowym, ale w przypadku franka szwajcarskiego ryzyko to wydawało się jej marginalne. (...)Z zeznań powódki wynikało również, że zdecydowała się na zawarcie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, gdyż był on tańszy oraz był niżej oprocentowany. (...)Innymi słowy niniejsza umowa poprzez indeksację odnosiła wysokość salda i kwotę kredytu do waluty franka szwajcarskiego. (...)Nieważność klauzul umownych warunkujących indeksację kredytu do waluty franka szwajcarskiego musiałaby zatem oznaczać nieważność umowy w całości – ze względu na brak jej istotnych postanowień.