Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formalności związane z udzieleniem kredytu załatwiali powodowie I. W. i A. W. . (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w K. przedstawił im ofertę zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Pracownik banku nie udzielał im żadnych informacji na temat waluty CHF. Nie przedstawiał im też informacji historycznej wskazującej jak w poprzednich latach zmieniał się kurs franka szwajcarskiego. (...)(...)kształtowaniu wysokości zobowiązania powodów, których kredyt indeksowany był kursem CHF. Postanowienia(...)ustalaniu wysokości wymaganej spłaty z franka szwajcarskiego na złotówki. (...)Kredytodawca natomiast posługując się opracowanymi przez siebie wzorcami umownymi wprowadził do umowy mechanizmy indeksacji powiązane z kursem franka szwajcarskiego, które zostały uznane przez Sąd za klauzule abuzywne.

Pracownik poprzednika prawnego pozwanego Banku zaproponował mu kredyt waloryzowany do waluty obcej franka szwajcarskiego (nie posiadał on wystarczającej zdolności kredytowej, aby zawrzeć umowę kredytu „czysto” złotówkowego) jako najkorzystniejszą ofertę występującą wówczas na rynku bankowym. (...)Przed zawarciem umowy kredytu, pracownik Banku nie przedstawił ww. kredytobiorcy symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz, ani symulacji(...)(...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu indeksowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodowi nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

Była także wykonywana w sposób prawidłowy, zaś wytoczenie przedmiotowego powództwa wynika z umocnienia się waluty franka szwajcarskiego, kiedy to Umowa kredytu przestała przynosić powodom spodziewane korzyści finansowe. (...)Osoba, która ich wówczas obsługiwała, zasugerował im pójście do doradcy zajmującego się kredytami i wzięcie kredytu w CHF. Doradca, do którego się udali, zaproponował im kilka kredytów, przy czym jego zdaniem kredyt w CHF oferowany przez pozwanego(...)(...)(...)(...)Umowa zaniepokoiła ich gdy kurs CHF zaczął szybować. (zeznania powoda k. 803-815) W połowie stycznia 2015 r., w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku Narodowego o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)

Zawarcie umowy o kredyt zostało poprzedzone spotkaniami, podczas których stronie powodowej zarekomendowano zawarcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF), nie przedstawiając symulacji tego kredytu z jasnymi, zrozumiałymi informacjami. (...)Zapewniano ich nadto, że kurs walutowy franka szwajcarskiego jest bardzo stabilny. (...)Natomiast w niniejszej sprawie kredyt zgodnie z umową musiał być wypłacony w złotych polskich, choć był wyrażony we frankach szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Zaproponowano im kredyt we frankach szwajcarskich, jako najkorzystniejszy. (...)Do zawarcia umowy nr (...) o kredyt mieszkaniowy N. - H. na kwotę 92 284,36 franków szwajcarskich z poprzednikiem prawnym pozwanego doszło 8 czerwca 2009 r. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Powodów zapewniano o bezpieczeństwie oferowanego produktu pożyczkowego ze względu na stabilność kursową waluty CHF. Powodów nie pouczono o ryzyku wiążącym się z zaciągnięciem pożyczki denominowanej do franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy zważył co następuje: W ocenie Sądu będąca przedmiotem rozpoznania umowa była typową umową pożyczki denominowanej do CHF, jakie były powszechnie zawierane przez pozwany bank. (...)Sama kwota pożyczki (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z uwagi na konstrukcję pożyczki denominowanej i nie wynikało z woli(...)(...)Stanowisko to znajduje oparcie w aktualnym orzecznictwie Sądu Najwyższego, który wskazał, że „umowa jest umową kredytu denominowanego, w której określono kwotę kredytu w walucie obcej i przewidziano jednocześnie, że wypłata powinna nastąpić w złotych.

(...)w szczególności, aby: - umowa kredytu była sprzeczna z jakimikolwiek przepisami(...)udzielono rzetelnej informacji dotyczącej rodzaju kredytu, ryzyka walutowego, ryzyka zmiany stóp(...)roszczenie dochodzone pozwem zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. (...)Oceny tej nie zmienia okoliczność, że kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacona w walucie polskiej. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez pozwanego powodom równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez powodów w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej. (...)Co do zasady zatem uznać trzeba, że brak jest podstaw do uznania, że umowa ze względu na jej konstrukcję (umowa kredytu denominowanego) była sprzeczna z prawem lub z zasadami współżycia społecznego.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że w dniu 30 sierpnia 2005 r. strony zawarły umowę kredytu hipotecznego, denominowanego do waluty CHF. Powodowie podnieśli, że nie zostali poinformowani, w jaki sposób bank ustala wysokość CHF. Umowa kredytu nie była z nimi negocjowana w żadnym zakresie. (...)Powodowie wskazali na abuzywność postanowień umownych odnoszących się do waloryzacji kredytu oraz rat kredytu tj. § 2 pkt 1 -4, § 7 pkt 8 i 9, § 10 pkt 2 i 3, § 12 pkt 5 umowy. (...)Oceny tej nie zmienia okoliczność, że kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacona w walucie polskiej. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez pozwanego powodom równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez powodów w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej.