Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zarówno wizerunek, jak i dane osobowe powoda były więc powszechnie znane, co w ocenie sądu okręgowego wyklucza ich naruszenie publikacją pozwanego. (...)Prawo prasowe , nie wolno publikować w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe, jak również danych osobowych i wizerunku świadków, pokrzywdzonych i poszkodowanych, chyba że osoby te wyrażą na to zgodę. (...)Jeżeli w materiale prasowym znajdują się m.in. takie informacje, to nie jest dozwolone opublikowanie w tym materiale wizerunku osoby podejrzanej lub oskarżonej. (...)Bezwzględny zakaz publikacji wizerunków i danych osobowych uczestników postępowania karnego nie jest bowiem niezbędny w celu ochrony wskazanych powyżej wartości, a nadto, w odniesieniu do wizerunku i danych osobowych osób oskarżonych,(...)

Natomiast oskarżony widniejący na wizerunku nr 4 ma nadwagę („ nalana ” twarz), dłuższe włosy i wyraźnie inne rysy twarzy oraz zauważalnie ciemniejszą karnację (widoczną pomimo wykonania wizerunków w kolorze czarno-białym). (...)Również wiek oskarżonego istotnie różni się od wieku pozostałych osób, których wizerunki zaprezentowano. (...)Powyższe wymogi nie są jedynymi, jakie powinny być spełnione, aby okazanie wizerunku można było uznać za prawidłowe. (...)W niniejszej sprawie, poza wskazanymi już uchybieniami, również brak zmiany wizerunków osób okazywanych czy choćby kolejności wizerunków na karcie okazywanej kolejnym świadkom stwarzał ryzyko wystąpienia takiej sugestii.

Do pozwanej należało uznanie, czy będzie korzystać z uprawnienia do rozpowszechniania wizerunku powoda. (...)Niezrozumiała jest argumentacja pozwanej o niewykonaniu umowy przez powoda, który miał nie przekazać jej swych praw do wizerunku. (...)Przecież do działania polegającego na rozpowszechnianiu wizerunku powoda została uprawniona pozwana. (...)To pozwana została uprawniona do rozpowszechniania wizerunku powoda.

Na stronach (...) zostały umieszczone dwa zdjęcia, na których został utrwalony wizerunek H. O. (1) . (...)Sąd wskazał też, że w przypadku ochrony wizerunku osoby fizycznej, zasadą jest zakaz rozpowszechnia wizerunku bez zgody danej osoby (art. 81 ust. 1 prawa autorskiego). (...)Rozpowszechnianie wizerunku nie wymaga więc zezwolenia, jeśli stanowi on jedynie element akcydentalny lub akcesoryjny przedstawionej całości, tzn. w razie usunięcia wizerunku nie zmieniłby się przedmiot i charakter przedstawienia. (...)Nie budzi jednak żadnych wątpliwości, że dwa zdjęcia obejmują wizerunek powódki a ta na opublikowanie jej wizerunku nie wyraziła zgody.

Stąd też, osoba uprawniona do wizerunku musi wykazać, że rozpowszechniany jest (ma być) rzeczywiście jej wizerunek i że jest ona w nim rozpoznawalna. Wynika to z funkcji identyfikacyjnej i informacyjnej, jaką pełni wizerunek, i ze względu, na które jest on chroniony. (tak zob.: Janusz Barta, Prawo autorskie. (...)Nie było też sporne, że powód nie wyraził zgody na publikację swojego wizerunku, a pozwany dokonał zabiegów technicznych mających na celu zniekształcenie jego wizerunku w emitowanym nagraniu. (...)Uzyskanie ochrony na podstawie art. 23 k.c. i 24 k.c. wymaga wykazania przez uprawnionego, że zostało naruszone dobro osobiste, w postaci wizerunku, a w praktyce - naruszenie innego dobra osobistego, tyle że za pośrednictwem wizerunku.

(...)także oburącz nałożonego na siebie wizerunku żeńskiego organu płciowego ze zmodyfikowanym wizerunkiem (...) - czym obraziła uczucia religijne innych osób, tj.

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zeznania S. J. , jak również prawidłowo dał wiarę rozpoznaniu przez niego T. K. podczas okazania mu albumu zawierającego m.in. wizerunek tegoż oskarżonego. (...)Tym bardziej, że doświadczenie życiowe, a także akta niniejszej sprawy potwierdzają, że dochodzi do nieprawidłowego przeprowadzenia okazania wizerunków. (...)Jego pozycja obserwacyjna umożliwiała mu dokonanie tych spostrzeżeń, S. J. relacjonował, że podczas pierwszego okazania wśród przedstawionych mu wizerunków nie rozpoznał sprawcy. (...)Z uzasadnienia Sądu I Instancji wynika, że nie mógł on go rozpoznać ponieważ jego wizerunku tam po prostu nie było.

Jak wynika z tejże opinii przedmiotem badań biegłego były wizerunku zarejestrowane na jedynym nośniku przesłanym do badań zawierający zapis monitoringu z klatki schodowej i piwnicy budynku przy ul, N. – Jeziorańskiego. (...)Zastrzegł także, że materiał dowodowy może okazać się wystarczający dla celów rozpoznawczych osoby, co oznacza, że po dostarczeniu materiału porównawczego biegły będzie w stanie określić, czy na obu wizerunkach znajduje się ta sama osoba. (...)Co więcej, w aktach sprawy znajdują się również zdjęcia z zapisu monitoringu budynku przy ul. (...) ( k. 25 i nast.), na których wizerunek oskarżonego jest wyjątkowo wyraźny. Sąd pominął całkowicie ten fakt, choć mógł ten materiał przekazać dodatkowo biegłemu z zakresu badań antroposkopijnych w celu ustalenia, czy na zabezpieczonym nagraniu oraz dokumentacji fotograficznej utrwalono wizerunek tej samej osoby.