Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Z treści art. 180 § 2 k.p.k. wprost przecież wynika, że osoba obowiązana do zachowania tajemnicy radcy prawnego może być przesłuchana co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność – co najważniejsze – nie może być ustalona na podstawie innego dowodu.

(...)przedmiocie zwolnienia z obowiązku zachowania tajemnicy radcy prawnego na podstawie art.(...)B. S. z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej radcy prawnego, w celu(...)1Ds.391/13, co do faktów objętych tajemnicą zawodową radcy prawnego na okoliczność:(...)(...)Zażalenie radcy prawnego B. S. okazało się zasadne, natomiast skutkiem jego wniesienia musiała być zmiana zaskarżonego postanowienia i nie zwolnienie z obowiązku zachowania tajemnicy tegoż radcy prawnego. (...)Z treści art. 180 § 2 k.p.k. wprost przecież wynika, że osoba obowiązana do zachowania tajemnicy radcy prawnego może być przesłuchana co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to(...)(...)Jednocześnie zwolnienie z tajemnicy zawodowej ma umożliwić przesłuchanie radcy prawnego na okoliczność w jakich sprawach reprezentowała M. N. .

(...)ochrona dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnice państwową między instytucjami państwowymi i(...)

(...)tworzeniu menu oraz przepisów będących tajemnicą firmy (...) , rozwój firmy,(...)(...)(...)tworzeniu menu oraz przepisów będących tajemnicą firmy (...) , rozwój firmy,(...)

Teza orzeczenia: 1. W świetle art. 24 ust. 1 u.k.i.k. pojęcie „zbiorowego interesu konsumentów” obejmuje swoim zakresem znaczeniowym naruszenie interesu konsumentów zachowaniem przedsiębiorcy, które nie jest podejmowane wobec zindywidualizowanych konsumentów, lecz względem określonego kręgu podmiotów (grupy podmiotów) będących konsumentami. Cechą tego zbioru (...)

Dlatego też nie możemy uznać, iż wyrok, na który się Pani/Pan powołuje znajduje zastosowanie do Pani/Pana sytuacji” Omawiane stanowisko bank przedstawił w odpowiedziach na pisma konsumentów w 2016 r. [3 razy- tajemnica przedsiębiorstwa] oraz w 2015 r. [75 razy- tajemnica przedsiębiorstwa]. (...)W tym samym piśmie bank poinformował, że zakwestionowane przez Prezesa UOKiK stanowisko przedstawił w odpowiedziach na pisma w 2016 r. [3 razy- tajemnica przedsiębiorstwa] – w styczniu 2016 r. [2 razy- tajemnica przedsiębiorstwa], natomiast w lutym 2016 r. [1 raz- tajemnica przedsiębiorstwa]. (...)(...)wynikało, że tylko ośmiu (tajemnica przedsiębiorstwa) z siedemdziesięciu pięciu konsumentów (tajemnica przedsiębiorstwa) zdecydowało się na wystąpienie przeciwko bankowi na drogę postępowania sądowego. (...)Apelant akcentuje, że tylko 75 (tajemnica przedsiębiorstwa) zindywidualizowanych konsumentów powołało się na naruszenie ich skonkretyzowanych interesów w pismach reklamacyjnych.

Teza orzeczenia: Dziennikarzami są osoby pracujące intelektualnie nad tworzeniem materiałów prasowych a nie osoby zajmujące się technicznymi kwestiami związanymi z przygotowaniem materiałów prasowych do publikacji.

(...)809/13 w przedmiocie zwolnienia z tajemnicy dziennikarskiej na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. postanawia utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie. (...)zwolnienie świadka P. B. z tajemnicy dziennikarskiej, albowiem w ocenie Sądu okoliczności, na które świadek ma zostać przesłuchany oraz pozyskane informacje mają charakter publiczny i nie stanowią tajemnicy dziennikarskiej. (...)Mimo to godzi się wskazać, iż lektura uzasadnienia zażalenia pozwala na zrekonstruowanie myśli skarżącego, którą jest wyrażenie przekonania, że świadek P. B. jest dziennikarzem a tym samym może być przesłuchiwany tylko i wyłącznie po zwolnieniu go z obowiązku zachowania tajemnicy dziennikarskiej. Z takim poglądem Sąd odwoławczy się nie zgadza, albowiem obecny stan sprawy nie wskazuje, by świadek P. B. był osobą obowiązaną do zachowania tajemnicy dziennikarskiej, czyli mówiąc wprost, by świadek ten był dziennikarzem.

W niniejszym przypadku T. Z. domagał się ochrony następujących dóbr osobistych: prawa do życia intymnego, prywatnego, rodzinnego, czci, dobrego imienia, prawa do decydowania o życiu osobistym, tajemnicy korespondencji, nienaruszalności mieszkania oraz ochrony danych osobowych.

Teza orzeczenia: 1. Pomiędzy roszczeniem o naprawienie szkody wynikającej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania a roszczeniem o wykonanie umowy i spełnienie świadczenia in natura nie zachodzi zbieg roszczeń. Odszkodowanie za nienależyte wykonanie umowy jest świadczeniem mającym naprawić szkodę spowodowaną niewłaściwym działaniem bądź (...)

(...)niniejszej umowy w granicach nienaruszających tajemnicy bankowej Ponadto, Sąd Okręgowy ustalił,(...)

Sąd Najwyższy uznał więc, że można naruszyć tajemnicę komunikowania i prawo do prywatności, jeśli ma to służyć ochronie ważnego interesu, czyli na przykład ze względu na dobro pracownika.