Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wskazała także, że powódka nie wykazała, w związku z rzekomymi sprzecznymi z prawem działań pracodawcy doszło do niej do rozstroju zdrowia. (...)Podkreśla się, że prawo do swobody wypowiedzi rozmówcy, tajemnicy rozmowy jest prawem powszechnie szanowanym i respektowanym. (...)Mimo, że niewątpliwie takie postępowanie powódki i świadka B. C. godziło w konstytucyjne prawo K. M. to ochrony prywatności,(...)przemawiają za uznaniem, że naruszenie prawa K. M. było w tym przypadku równoważone prawem powódki do sprawiedliwego procesu. (...)W takiej sytuacji nie sposób uznać, aby prawo do ochrony prywatności osoby, która z jednej strony była sprawcą mobbingu, a z drugiej chciała nakłaniać świadka do zeznawania w sposób dla niego korzystny wyprzedzało prawo do rzetelnego procesu powódki.

Powód J. S. (1) , z wykształcenia posadzkarz, posiadający prawo jazdy kat. (...)Powód prowadził również bankowozy oraz busy do rozwożenia przesyłek lotniczych. (...)Przepis art. 11 2 k.p. wyraża zasadę równych praw pracowników z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, w tym prawa do równej płacy za równą pracę, ze szczególnym podkreśleniem równych praw pracowników bez względu na płeć. (...)Odnosząc się zaś do powołanej przez pozwaną konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych Sąd I instancji wskazał, iż zasada ta nie została skonkretyzowana w prawie pracy w przeciwieństwie do konstytucyjnej zasady równości, która jest jednocześnie jedną z podstawowych zasad prawa pracy.

W czasie ciąży powódka korzystała z opieki medycznej, czuła się dobrze i nie zrezygnowała z pracy polegającej na nadawaniu przesyłek lotniczych do transportu. (...)Wymaga to dokonania własnych ustaleń, dotyczących istnienia podmiotowych i przedmiotowych znamion przestępstwa, według zasad przewidzianych w prawie karnym. (...)Bez znaczenia pozostają natomiast okoliczności przewidziane w prawie karnym, uniemożliwiające ściganie sprawcy czy wymierzenie lub wykonanie kary. (...)Zarzuty naruszenia prawa materialnego także nie są zasadne.

Teza orzeczenia: Warunkiem stosowania obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary, przewidzianego w art. 60 § 3 k.k., jest: 1) przekazanie przez sprawcę przestępstwa popełnionego we współdziałaniu z co najmniej dwiema osobami, 2) organowi powołanemu do ścigania przestępstw, niezależnie od tego, na jakim etapie prowadzonego w tej sprawie postępowania (...)

W orzecznictwie trafnie zaznacza się5, że unormowanie art. 60 § 3 k.k. może być podstawą zarzutu rażącej obrazy prawa materialnego, przewiduje bowiem nakaz stosowania (obligatoryjny) wobec sprawcy instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w razie stwierdzenia wskazanych w tym przepisie warunków. Wykazanie zatem, że mimo zaistnienia tych warunków, sąd nie zastosował wskazanego przepisu, mieści się w ramach prawidłowo postawionego zarzutu obrazy prawa materialnego, niezależnie od faktu, że zarzut ten został skierowany przeciwko wymiarowi kary. Uznając więc, że skarżący postawił zarzut obrazy przepisu prawa materialnego, konieczne stało się dokładne przeanalizowanie, czy w realiach niniejszej sprawy w stosunku do czynu przypisanego oskarżonemu R. T. należało zastosować art. 60 § 3 k.k. (...)Brak przy tym jakichkolwiek racji, aby traktować owych dostawców lub odbiorców odmiennie wówczas, gdyby z powodu taktyki śledztwa lub innych przyczyn wyłącznie proceduralnych, a zatem niezwiązanych z wykładnią analizowanego przepisu prawa materialnego, sądzeni byli w odrębnych postępowaniach.

Czyli ta proporcja wynosi prawie pół na pół. ” (strona 8. protokołu rozprawy). (...)Z informacji tej wynika w sposób jednoznaczny, że osoba o danych wynikających ze znajdujących się w aktach sprawy dokumentów (prawa jazdy – kserokopii) jest osobą fikcyjną. (...)Czyli ta proporcja wynosi prawie pół na pół. ” (strona 8. protokołu rozprawy). (...)Sprawdzenia danych osoby A. M. (1) z kserokopii przedłożonego do Sądu I instancji prawa jazdy dokonał także Sąd Apelacyjny.

A. K. jest zatrudniony w (...) S.A. na stanowisku techniczny wykładowca lotniczy – w okresie 01.01.-30.06.2005 roku jego miesięczne zarobki netto wynosiły ok. 4.000 zł. (...)Żądanie to opiera się na art. 189 k.p.c. , który stanowi, że powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. (...)Apelacja nie formułuje zarzutów dotyczących prawa procesowego, nie kwestionuje się w niej zatem dokonanych przez Sąd Okręgowy ustaleń faktycznych. Bez ich podważenia trudno natomiast uznać, by Sąd ten naruszył prawo materialne, prawidłowo stosując wskazane w apelacji przepisy.

K. W. ukończył technikum Ochrony Środowiska w Z. , w chwili śmierci był w drodze do D. , gdzie miał się stawić na odbycie służby przygotowawczej, która miała poprzedzić jego zatrudnienie w jednostce lotniczej w M. , niedaleko jego miejsca zamieszkania. (...)Przy ocenie, czy zarzut przedawnienia stanowi nadużycie prawa uwzględniać należy wszystkie okoliczności konkretnego przypadku, zachodzące tak po stronie zobowiązanego, jak i po stronie poszkodowanego. (...)Dopiero bowiem przesądzenie poprawności ustaleń faktycznych pozwalać może na ocenę poprawności zastosowania przepisów prawa materialnego do prawidłowo ustalonej podstawy faktycznej. (...)W konsekwencji stwierdzić należy, że zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. jest nieuzasadniony a argumentację skarżących w tym zakresie należy uwzględnić odnosząc się do zarzutów naruszenia prawa materialnego.

Na treść umowy o roboty budowlane składają się prawa i obowiązki o charakterze cywilnoprawnym, które wynikają bezpośrednio z przepisów kodeksu cywilnego . Istnieją jednakże również inne elementy sytuacji prawnej stron, które wynikają z szeroko pojętego prawa budowlanego . Dlatego należy odwołać się w pierwszym rzędzie do obowiązków każdej ze stron, którym to obowiązkom odpowiadają określone prawa drugiej strony. (...)Praw. 2007, nr 16, s. 886).