Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Oczywistym jest przecież, że wynik negocjacji znajdował każdorazowo odzwierciedlenie w treści podpisywanej przez oskarżonego umowy, a zatem nie był dla niego żadną tajemnicą.

Przyznał ,że jeden raz dał je 50 zł w tajemnicy przed matką i ojcem . (...)Wprawdzie świadek obciążą J. S. i K. A. ale stara się utrzymać w tajemnicy te zdarzenia , które są dla niej samej nieprzyjemne albo podważają jej prestiż . (...)Ważną przyczyną zachowania tajemnicy przez nią tajemnicy były „profity” , które uzyskała z dokonywanych na niej czynów na niej lubieżnych (pieniądze, ubrania, telefon komórkowy). (...)P. L. (1) i E. G. (3) co skłaniało je do zachowywania w tajemnicy łączących z oskarżonymi relacji.

Zgodnie z przepisem art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)pozwaną i zmierza do naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa pozwanego (k. 102).

Okazało się również, że pozwana w tajemnicy przed powodem jeszcze przed swoją wyprowadzką założyła indywidualny rachunek w banku, na który wpływało jej wynagrodzenie za pracę.

Funkcjonariusze z reguły nie mają wiedzy co do chorób na jakie cierpią osadzeni (personel medyczny zobowiązany jest do przestrzeganie tajemnicy medycznej).

Po cóż bowiem Policja lub prokurator mieliby takie informacje komukolwiek przekazywać? Pozostaje zatem osoba oskarżonego jako informatora, który zwierzał się świadkom z tajemnic sprawy, czy to oczekując wsparcia psychicznego, czy też pomocy prawnej. 3. (...)Tajemnicą M. W. pozostanie natomiast, dlaczego o obawie pokrzywdzonej zeznała dopiero na rozprawie, a całkowicie pominęła tę kwestię w śledztwie, w którym wspominała, że (...) obawiała się wspólna znajoma, niejaka pani S. . (...)Widać, że hołdował zasadzie, by nie zdradzać za dużo więziennych tajemnic („byłem podłamany i nie interesowało mnie nic, co się działo na celi” – k. 982).

Zasłaniając się tajemnicą śledztwa prowadzonego w Prokuraturze Okręgowej(...)(...)Z pewnością nie mogła to być ta sama przyczyna, która uprzednio skłaniała świadka do zachowania tych informacji w tajemnicy. (...)Obawiał się, iż jego zeznania na temat osób występujących na spotkaniu mogą być dla niego niebezpieczne i dlatego prosił o utrzymanie ich w tajemnicy tak długo jak to będzie możliwe (k. 9430, t. 48). (...)Dalsze w tym zakresie zeznania składał on po złożeniu wniosku o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie jego tożsamości.