Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Powodowie domagali się ochrony z uwagi na naruszanie dóbr w postaci dobrego imienia, czci, wizerunku oraz rozpowszechniania nieprawdziwych informacji o(...)Sąd w materiale dowodowym nie dopatrzył się naruszenia wizerunku, rozpowszechniania nieprawdziwych informacji o zmarłych rodzicach, jak również naruszania prawa do prywatności i znęcania się psychicznego. (...)(...)którym niejako narzuca się „wizerunek” niezgodny z ich pozytywnymi wspomnieniami, a tym samym niszczy wizerunek zmarłych jako osób wyłącznie obdarzonych zaletami. (...)Przechodząc do oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego, tj. art. 6, 23 i 24 k.c. (powódka mylnie wskazała w apelacji k.p.c. ), Sąd Apelacyjny podziela ocenę Sądu I instancji, co do tego, że nie doszło do naruszenia dóbr osobistych powodów w postaci wizerunku.

Obrońca sugeruje również, że oskarżony stał się ofiarą pomyłki lub sugestii, która zaszła podczas pierwszego okazania pokrzywdzonej wizerunków. (...)Abstrahują również od tego, iż pokrzywdzona dwukrotnie rozpoznała wizerunek oskarżonego. (...)W każdym przypadku pokrzywdzona bez wahania rozpoznała wizerunek oskarżonego, jako sprawcy przestępstwa na jej szkodę. (...)Kwestionuje również to, że pokrzywdzona rozpoznała go na zdjęciu z tablic wizerunków, a nie rozpoznała go na zdjęciu wykonanym po zatrzymaniu.

Teza orzeczenia: W ocenie Sądu Odwoławczego nie może być jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru zachowania oskarżonych i tego, że wypełniało ono znamiona występku z art. 257 kk. Publiczny charakter ich działania, pełna świadomość określonych cech pokrzywdzonego tj. jego narodowości romskiej i właśnie chęć i zamiar naruszenia z tego powodu godności (...)

(...)rozpowszechnienia dwa pliki zdjęciowe zawierające wizerunek orła białego ze znakiem krzyża celtyckiego i napisem „ Wielka Polska na zawsze” oraz wizerunek orła białego ze znakiem krzyża(...)(...)(...)krzyża celtyckiego, jedną naklejkę z wizerunkiem orła białego i umięśnionego mężczyzny(...)rozpowszechnienia dwa pliki zdjęciowe zawierające wizerunek orła białego ze znakiem krzyża celtyckiego i napisem „ Wielka Polska na zawsze” oraz wizerunek orła białego ze znakiem krzyża(...)(...)Szczególnie te ostatnie stwierdzenia nie tylko w kontekście całokształtu dowodów niniejszej sprawy, ale zwłaszcza zasad logiki i doświadczenia życiowego jawią się wyłącznie jako próba wykreowania negatywnego wizerunku pokrzywdzonego, celem niejako usprawiedliwienia postawy oskarżonych. (...)Znamienita część powyższych uwag wypada również odnieść do zabezpieczonych na komórkach M. W. i M. S. plików zdjęciowych z wizerunkiem orła białego i krzyża celtyckiego oraz napisami „Wielka Polska na zawsze” oraz „Wielka Polska”.

Należy w tej kwestii wskazać, że tablicę poglądową z czarno-białym wizerunkiem P. M. (z k. 38) okazano pokrzywdzonej już 12 grudnia 2014 r. (k. 35v), a zatem zaledwie 3 dni po zdarzeniu. (...)Istotnym jest, iż w przypadku czarno-białych zdjęć, fotografia P. M. nie odróżnia się od pozostałych, co w konsekwencji nakazuje przykładanie większej wagi do pierwszego chronologicznie okazania wizerunku. (...)Natomiast tłumaczenie A. B. , iż nie potrafi rozpoznawać wizerunków osób na tego rodzaju zdjęciach należy uznać za nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. (...)Prowadzący postępowanie przygotowawcze również doszli do takich wniosków (k. 200) skoro sporządzili tablicę poglądową umieszczając na niej wizerunek B. M. (1) jako osoby rozpoznawanej (k. 201).

Jednym z obowiązków powoda było także zgłaszanie sytuacji, które mogły mieć negatywny wpływ na wizerunek banku. (...)Sąd zauważył, iż jednym z obowiązków powoda było zgłaszanie sytuacji, które mogły mieć negatywny wpływ na wizerunek banku. (...)Bezwzględnie zaznaczyć należy, że to właśnie do obowiązków powoda (zajmującego stanowisko samodzielne) należała bezwzględna troska o dobro pracodawcy w tym dbanie o jego wizerunek poprzez m.in. zgłaszanie sytuacji, które mogłyby wpływać na ten wizerunek negatywnie. (...)Wobec tego wskazane zachowanie powoda, bez względu na zasadność wniesionej przez niego skargi, jako godzące w wizerunek zatrudniającej go firmy nie było akceptowalne i mogło skutkować utratą zaufania do jego osoby, jako pracownika.

Miało to miejsce zarówno w trakcie postępowania przygotowawczego (w dniu 20 czerwca 2011 r.), kiedy to K. K. wizerunek oskarżonej okazywano na tablicach poglądowych, jak i przed Sądem. W tym miejscu Sąd Odwoławczy -w nawiązaniu do zarzutów apelacyjnych- wskazuje, że nie można uznać za istotne uchybienie faktu, iż organy procesowe zaniechały okazania pokrzywdzonej osoby U. K. , a jedynie ograniczyły się do okazania jej wizerunku na zdjęciu. (...)Słusznie bowiem przyjął Sąd pierwszoinstancyjny, że każda z pokrzywdzonych osób w różny sposób opisywała wygląd sprawcy; w opisach raz pojawiała się brunetka, raz blondynka; różna była przy tym zarówno długość włosów, jak i ich kolor, co sugeruje, że wizerunek oskarżonej ulegał ciągłym zmianom. W tej zaś sytuacji nie dziwi, że opis wyglądu sprawcy kradzieży podany przez K. K. w dniu 16 listopada 2010 r. (włosy blond, proste, krótkie, zaczesane po męsku) odbiegał od wizerunku oskarżonej na zdjęciu.

Teza orzeczenia: Godzić w dobre imię pracodawcy mogą nie tylko zachowania pracowników związane z wykonywaną pracą, ale również wydarzenia nie związane bezpośrednio ze stosunkiem pracy, które podważają i narażają na szwank wizerunek pracodawcy.

Stan ten spowodowany był wcześniejszym spożywaniem alkoholu i stał się przyczyną przerwania rozprawy lustracyjnej, przez co narażony został na poważny szwank wizerunek Instytutu Pamięci Narodowej. (...)Stan ten spowodowany był wcześniejszym spożywaniem alkoholu i stał się przyczyną przerwania rozprawy lustracyjnej, przez co narażony został na poważny szwank wizerunek Instytutu Pamięci Narodowej. (...)Powód obowiązkowi dbania o dobro pracodawcy i jego wizerunek niewątpliwie uchybił. Blamaż powoda w roli biegłego sądowego na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012 r. niewątpliwie wpłynął negatywnie na wizerunek strony pozwanej.

Art. 13.2. prawa prasowego wskazuje, że nie wolno publikować w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe, jak również danych osobowych i wizerunku świadków, pokrzywdzonych i poszkodowanych, chyba że osoby te wyrażaną to zgodę. (...)To jeszcze dodatkowo wpłynęło na pogorszenie wizerunku powoda w oczach lokalnej społeczności. (...)Należy mieć na uwadze, że zakaz publikowania w prasie danych osobowych i wizerunku oskarżonego w sprawie karnej ma właśnie na celu jego ochronę przed stygmatyzacją, w warunkach, gdy chroni go zasada domniemania niewinności (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2011r w spr.