Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ubocznie tylko należy wspomnieć, że powodowy bank uchylił się od udzielenia odpowiedzi na zapytanie sądu, zasłaniając się tajemnicą handlową, co do wysokości prowizji jaką uzyskuje od zawartej umowy ubezpieczenia.

Te elementy pomogły oskarżonym utrzymać działalność grupy w tajemnicy przed organami ścigania przez ponad 5 lat, co pozwala ocenić przyjęty model organizacji za skuteczny i trwały.

Teza orzeczenia: Poszkodowany nie współdziałał z pozwanym, aby zminimalizować rozmiary szkody, choć do powyższego obligowała go treść art. 354 § 2 k.c. Naruszenie tej zasady skutkuje uznaniem, że wierzyciel przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody, co uzasadnia wówczas zmniejszenie zakresu obowiązku jej naprawienia stosownie do treści art. 362 k.c.

Z uwagi na tajemnicę handlową pomiędzy ubezpieczycielem, a podmiotem z którym pozwany zawarł umowę współpracy, nie jest możliwe przedstawienie szczegółowych postanowień umownych łączących strony.

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach).

Teza orzeczenia: wniosek o wszczęcie egzekucji powoduje przerwanie biegu przedawnienia tylko wobec wierzyciela oznaczonego w tytule wykonawczym

Odnośnie do podania ceny nabycia wierzytelności, powód wskazał, że nie ujawniał tych danych ze względu na tajemnicę handlową.

Sąd pomija już kwestię, że art. 362 k.p.k. nie jest podzielony na paragrafy, a sam przepis dotyczy pouczenia przez przewodniczącego o obowiązku zachowania w tajemnicy okoliczności rozprawy toczącej się z wyłączeniem jawności.

W myśl powołanego przepisu osoba, która nabyła informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa nie może ich przekazywać, ujawniać lub wykorzystywać przez okres trzech lat od ustania stosunku pracy lub podobnego stosunku prawnego, „chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy". (...)że ich obowiązek nienaruszania cudzych tajemnic przedsiębiorstwa wygasa po upływie trzech lat, chyba że umowa stanowi inaczej albo gdy wcześniej ustał stan tajemnicy. (...)Strony mogą więc zarówno skrócić, jak i wydłużyć okres, w którym pracownik lub inny podmiot świadczący pracę albo usługi będzie zobowiązany do zachowania tajemnicy lub wykorzystywania jej na własny rachunek (ust, 1). Z uwagi na funkcję społeczno-gospodarczą art. 11 ust. 2 znku należy przyjąć, że obejmuje on swoim zakresem wszystkie umowy, w ramach których jakiś podmiot świadczy pracę sensu largo na rzecz podmiotu uprawnionego do poufnej informacji, stanowiącej tajemnicę cudzego przedsiębiorstwa.

Pismem z dnia 13 września 2019 r. pozwany bank poinformował pełnomocników powoda, że przedłożone przy piśmie z dnia 13 sierpnia 2019 r. pełnomocnictwo nie uprawnia Biura (...) do przekazania informacji objętych tajemnica zawodową. (...)(...)i informacji poufnych lub stanowiących tajemnicę zawodową.