Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: niezastosowanie się do ograniczenia wolności

Stwierdzić przy tym należy, że zaobserwowany przez Sąd wizerunek obwinionego odpowiada wizerunkowi kierowcy na fotografii z fotoradaru (k. 4).

Teza orzeczenia: Wykroczenie Przeciwko Bezpieczeństwu i Porządkowi w Komunikacji.

W dalszej części wyjaśniła, iż nie ma stuprocentowej pewności, iż to jej wizerunek jest uwidoczniony na zdjęciu. (...)Należy mieć na względzie również charakter stopnia prawdopodobieństwa zgodności wizerunków, który w połączeniu z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie dał podstawy do uznania, że to obwiniona prowadziła pojazd w chwili zdarzenia.

Pokrzywdzona była obecna na rozprawie, a zatem miała możliwość naocznie przekonać się czy wizerunek sprawcy przestępstwa na obrazie z monitoringu odpowiada wizerunkowi oskarżonej – dobra jakość nagrania(...)

Teza orzeczenia: Umieszczenie w miejscu publicznym wielkoformatowych zdjęć zakrwawionych płodów ludzkich pozostaje w sprzeczności z normami kulturowymi, zasadami współżycia społecznego, przyjętymi zwyczajami i obyczajami zachowań w miejscach publicznych, godzi w obyczajność publiczną w rozumieniu rozdziału XVI Kodeksu wykroczeń, a same zdjęcia, w kontekście (...)

Zauważyła pojazd marki M. ciągnący przyczepę, na której umieszczone były wielkoformatowe banery, na których po obu stronach widniały wizerunki martwych płodów. (...)(...)których umieszczone były plakaty z wizerunkami martwych płodów z każdej strony pojazdu. (...)Z materiału dowodowego wynikało jednak, że samochód M. ciągnący bilbordy z wizerunkami martwych płodów pojawiał się na(...)(...)Zatem umieszczanie i publiczne prezentowanie wizerunków martwych i zakrwawionych szczątków ludzkich w muszli klozetowej czy też w śmieciach bez wątpienia stanowi czyn nie tylko moralnie naganny, lecz również nieprzyzwoity i niezgodny z przyjętym powszechnie obyczajem.

Teza orzeczenia: niezastosowanie się do ograniczenia prędkości określonego znakiem drogowym B-33

Wizerunek na zdjęciu odpowiada wizerunkowi obwinionego.

Istotne znaczenie w sprawie miały dowody w postaci protokołów okazania wizerunku. Z protokołów tych wynika, że zarówno M. M. , jak i A. T. po okazaniu 111 kart albumowych z wizerunkami osób, w sposób zdecydowany wskazali na podobiznę oskarżonego A. M. , jako sprawcę postrzelenia G. G. . (...)Wizerunki osób zostały najpierw okazane A. T. , a więc osobie, która zgoła odmiennie w swoich zeznania opisała sprawcę postrzelenia, a dopiero potem – M. M. , który konsekwentnie obstawał przy swojej wersji zdarzeń i opisie sprawcy. (...)Świadek na rozprawie nie potrafił logicznie wyjaśnić dlaczego w toku postępowania przygotowawczego, spośród okazanych mu kart albumowych 111 osób, wskazał akurat wizerunek oskarżonego, jako osoby, która strzelała do G. G. .

Wizerunki te są w pełni tożsame, zdjęcia są bardzo dobrej jakości ( k. 107-108v). Ponadto oskarżony stawił się na rozprawę i Sąd Rejonowy miał możliwość bezpośredniej oceny, czy twarz oskarżonego odpowiada wizerunkowi sprawcy utrwalonemu w czasie inkryminowanego zdarzenia.

Podała, że mężczyzna rozpoznany przez nią podczas okazania wizerunku jako oskarżony K. N. , głównie przebywał w pokoju jej córki. (...)Sąd dał wiarę zeznaniom świadka jako spójnym logicznym i wzajemnie korespondującym z zeznaniami B. S. oraz treścią protokołu okazania wizerunku jak również wyjaśnieniami samego oskarżonego.