Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z art. 49 Konstytucji , zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się, ich ograniczenie może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej określony. (...)Tym samym, w kontekście przywołanego powyżej art. 49 Konstytucji pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę korespondencji jest legalne, o ile spełnia ono warunki opisane w stosownej ustawie (przykładowo ustawie z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji ). Natomiast tak w płaszczyźnie wertykalnej, jak i horyzontalnej obowiązywania prawa, zatem w relacjach między jednostkami, zachowanie polegające w ogólności na naruszeniu tajemnicy korespondencji jako sprzeczne z prawem penalizuje art. 267 k.k. Powyższy przepis chroni w ten sposób gwarantowane przepisem Konstytucji dobro prawne jednostki w postaci prawa do prywatności i tajemnicy korespondencji (por.

E. C. zaciągała pożyczki w tajemnicy przed mężem B. C. . (...)Powódka wskazała, że nie zwracała się do B. C. o zwrot 5.000 złotych, które przelała na konto jego żony, ponieważ to była ich tajemnica, a tajemnicy się dochowuje. (...)Z całą pewnością nie stanowią wystarczającego dowodu na potwierdzenie żądań powódki jej twierdzenia, iż pożyczka udzielona pozwanej w 2007 r. była tajemnicą przed mężem pozwanej. (...)Trudno zatem uznać, aby pożyczka z 2007 r. była większą tajemnicą, aniżeli kolejne, o których powódka bez oporów informowała B. C. .

W § 2 przedmiotowej umowy strony zobowiązały się do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji o drugiej stronie w szczególności o charakterze tajemnicy przedsiębiorstwa, uzyskanych w związku z(...)(...)W § 10 wskazano okoliczności wyłączające obowiązek zachowania tajemnicy informacji niejawnych. (...)Natomiast przedmiotem sporu było to czy poprzednik strony pozwanej S. / (...) S.A. w Ś. naruszył postanowienia przedmiotowej umowy dotyczące zachowania w tajemnicy informacji niejawnych objętych tą umową. Zgodnie z § 2 umowy z dnia 12 lipca 2012r. o zachowaniu informacji niejawnych strony zobowiązały się do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji o drugiej stronie, w szczególności informacji o charakterze tajemnicy przedsiębiorstwa, uzyskanych w związku z(...)

Teza orzeczenia: … „Na gruncie odpowiedzialności z art. 267 § 1 kk, zachowanie polegające na przełamaniu lub ominięciu zabezpieczenia informacji, nie odnosi się bowiem do pism. W tym wypadku – co wynika wprost z brzmienia art. 267 § 1 kk - dla wyczerpania wszystkich znamion przestępstwa wystarczającym jest uzyskanie dostępu do informacji poprzez otworzenie (...)

(...)akcie oskarżenia zarzucono mu naruszenie tajemnicy korespondencji poprzez nieuprawniony dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonych, a znajdujących się na poczcie elektronicznej M. R. (2) . (...)(...)pisma i czy objęte były tajemnicą korespondencji.

Art. 11 ust. 1 u.z.n.k. stanowi, że czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. (...)Pozwany bowiem działając przez osobę z firmy (...) s.c. wszedł w posiadanie tajemnicy przedsiębiorstwa powoda, a następnie po wykonaniu dokumentacji fotograficznej oraz otrzymaniu projektów w e-mailu przystąpił sam do produkcji płotków mających dokładnie te same wymiary, co produkt powoda. (...)Zgodnie z tym przepisem czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystywanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. Strona pozwana weszła w posiadanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa strony powodowej w sposób bezprawny.

Nie brzmią więc niewiarygodnie wyjaśnienia R. i M. P. (1) , iż z ich punktu widzenia najistotniejsze było zobowiązanie M. P. (2) do zachowania w tajemnicy posiadanych przez niego informacji, a środkiem do tego było związanie go umową. (...)(...)nie było potrzeby zachowania w tajemnicy informacji, a tym samym nie wykazał, że nie było gospodarczego uzasadnienia dla zapłaty wynagrodzenia za utrzymanie informacji w tajemnicy. 6. (...)Prokurator nie rozważył też problemu, czy nawet za „częściowe” wykonanie umowy nie należałoby się jakieś wynagrodzenie, a przecież nie budzi wątpliwości, że M. P. (2) tajemnicy dochował. (...)że informację tę zachowa w tajemnicy M. P. (2) . 9.

Komentarz do artykułu dotyczył braku świadomości polskich przedsiębiorców w kwestii konieczności chronienia tajemnicy przedsiębiorstwa, w przeciwieństwie do społeczeństwa duńskiego, którego stopień świadomości w tym zakresie jest bardzo wysoki. (...)Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Szpiegostwo gospodarcze polega na wykradzeniu tajemnicy przedsiębiorstwa przez osobę zatrudnioną w(...)a następnie przekazaniu informacji objętych tajemnicą do konkurencyjnego przedsiębiorstwa, które wykorzystuje(...)(...)Duńscy dziennikarze opisali natomiast, że jeden z dyrektorów (...) z własnej inicjatywy skopiował i przekazał niemieckiemu przedsiębiorcy dokumenty stanowiące tajemnice przedsiębiorstwa (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. (...)Dobro to zostało bowiem wystawione na szwank również przez kontakt z niemieckim przedsiębiorcą, który bezprawnie wszedł w posiadanie dokumentów stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa (...) .

Teza orzeczenia: Art. 105 ust. 1 pkt 2 prawa bankowego w wersji obowiązującej w roku 2001 (Dz.U. z 1997 roku, Nr 140, poz. 939, ze zm.), miał na względzie także banki prowadzące rachunki. Udzielenie przez bank prokuraturze lub policji działającej na jej zlecenie informacji pozwalających na wykrycie przestępstwa polegającego na szeroko pojętych oszustwach (...)

Apelujący utrzymuje mianowicie, że pracownicy banku, przekazując policji informacje o kredycie zaciągniętym przez powódkę, dopuścili się złamania tajemnicy bankowej, a działanie takie jest penalizowane w art. 171 prawa bankowego . (...)Przestępstwo polegające na ujawnieniu tajemnicy bankowej, o którym mowa w art. 171 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – prawo bankowe (Dz. (...)Powódka nie tylko nie wykazała, by pracownicy banku dopuścili się przestępstwa, tj. by świadomie złamali tajemnicę bankową, ale nawet nie nakierowała na te tory postępowania dowodowego, nie zgłaszając w tej materii wniosków dowodowych. (...)Można mieć zresztą wątpliwości, czy w ogóle doszło do ujawnienia tajemnicy bankowej wbrew przepisom ustawy.