Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)jest obecnie postrzegana publicznie, za wizerunek powódki w mediach oraz za treść komentarzy zamieszczanych na forach internetowych.

Teza orzeczenia: oddala powództwo o przywrócenie do pracy, zasądza odszkodowanie

(...)Oddziału i (...) oraz jego wizerunku w tym np. dotyczących zgłaszanych(...)(...)Naruszaniu obowiązków wynikających z art. 100 § 2 pkt 4 i 6 kodeksu pracy poprzez bezzasadne naruszanie wizerunku dyrektora muzeum oraz nawoływaniu do jego odwołania pomimo braku ku temu jakichkolwiek podstaw faktycznych czy prawnych (kopia odwołania - k.

Teza orzeczenia: Ratio legis przepisu art.378a § 1 kpk jest zapobieżenie tamowaniu przebiegu rozprawy w związku z usprawiedliwionym niestawiennictwem oskarżonego lub obrońcy gdy dowody są gotowe do przeprowadzenia. Jednocześnie za okoliczność uzasadniającą zastosowanie tego przepisu uznać należy potrzebę ponownego i wielokrotnego wzywania świadka (tak: (...)

Przepisy postępowania karnego nie nakładają na ograny prowadzące postępowanie na etapie sądowym czy też przygotowawczym obowiązku okazywania wizerunków osób każdorazowo gdy osoba przesłuchiwana wskazuje w swych depozycjach na określone osoby. Toteż zarzut braku okazania R. P. wizerunku oskarżonego W. K. nie może zostać uznany za trafny.

W doktrynie wskazuje się na dwoisty charakter prawa do wizerunku i związane z tym odmienne reżimy ochrony prawnej tego prawa (zob. przede wszystkim: T. Grzeszak, Prawo do wizerunku i korespondencji, w: System Prawa Prywatnego, t. 13. (...)Jest to ochrona przed formalnym naruszeniem wizerunku, łącząca się ściśle z monopolem eksploatacyjnym wizerunku przyznanym jednostce przez przepisy prawa autorskiego. (...)W tym wypadku publikacja wizerunku stanowi w istocie przejaw naruszenia prawa osobistości. (...)Rozważając wskazaną kolizję w kontekście naruszenia prawa do wizerunku powódki wskazać należy, co trafnie uchwycił sąd pierwszej instancji, że zamieszczając wizerunek powódki w opublikowanym artykule posłużono się manipulacją.

Zwracając się do powoda A. M. stwierdził, że to on, jako prezes firmy powinien podjąć decyzję o sposobie budowania wizerunku firmy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że na skutek publikacji spornego artykułu doszło do naruszenia dóbr osobistych powoda, w postaci dobrego imienia, godności i czci oraz wizerunku. (...)Sąd okręgowy nie podzielił natomiast zarzutów strony powodowej, która wskazywała również na naruszenie przez pozwanych jej dobra osobistego w postaci prawa do wizerunku. W tym zakresie bezprawność działania pozwanych wyłączało dozwolone wykorzystanie wizerunku, w sposób przewidziany w ustawie prawo autorskie (art. 81 ust. 2 Prawa autorskiego).

Wizerunki innych osób, oprócz wizerunku M. T. (1) , nie były zamazane. (...)Powód nie miał zamazanego wizerunku. (...)Wizerunek może być zwielokrotniany i rozpowszechniany. (...)Termin „ochrona wizerunku” odnosi się w rzeczywistości do interesów związanych z wizerunkiem.