Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie byli jednak zainteresowani zaciągnięciem kredytu we franku szwajcarskim. (...)Przedmiotowy kredyt był kredytem udzielonym we frankach szwajcarskich. (...)Małżonkowie J. K. i K. K. kredyt spłacali w złotych polskich, nie zdecydowali się na spłatę kredytu we franku szwajcarskim. (...)Powodowie ocenili, że opłacalny jest dla nich kredyt denominowany we franku szwajcarskim i w istocie w dacie(...)niewątpliwie tak było, bowiem kurs franka szwajcarskiego był dość niski i stabilny, co dawało podstawy do przewidywania, że spłata kredytu i wysokość raty będą atrakcyjne(...)

Powód wskazywał na błąd co do ryzyka spłaty kredytu udzielonego we frankach szwajcarskich. (...)Suma ta została indeksowana według kursu waluty franka szwajcarskiego w dniu wydania powodowi kwoty kredytu. (...)(...)w istocie przyznała sobie uprawnienie do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem waluty franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży waluty franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego, stanowiącego(...)(...)W ocenie Sądu, powodowi - poprzez odwołanie się do średniego kursu franka szwajcarskiego w Narodowym Banku Polskim - udało się to wykazać.

Przedmiotem żądania zawartego w pozwie było także stwierdzenie przez Sąd, że umowa kredytu (...) nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawarta w dniu 13 czerwca 2008 roku pomiędzy powodami a (...) Bankiem (...) spółką akcyjną z siedzibą w W. - jest nieważna ex tunc . (...)Sąd Okręgowy zważył, co następuje : Wniosek o zabezpieczenie jest zasadny w części dotyczącej zwolnienia powodów z obowiązku uiszczania rat w związku z umową kredytu (...) nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 13 czerwca 2008 roku. (...)Z treści tej umowy kredytu wynika, że na jej mocy pozwany udzielił powodom kredytu w kwocie 126 693,30 franków szwajcarskich (CHF), denominowanego do kursu PLN (§ 2 ust. 1). (...)(...)rat w związku z umową kredytu (...) nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 13 czerwca 2008 roku – aż do momentu prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy.

Z uwagi na fakt, że nie mieli zdolności kredytowej z złotówkach, bank zaproponował im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Zawarcie umowy o kredyt zostało poprzedzone spotkaniami, podczas których stronie powodowej zarekomendowano zawarcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF), nie przedstawiając symulacji tego kredytu z jasnymi, zrozumiałymi informacjami. (...)Zapewniano ich nadto, że kurs walutowy franka szwajcarskiego jest bardzo stabilny. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Odmówiono im także w innych bankach, za wyjątkiem (...) Banku (...) SA , gdzie zaoferowano im kredyt hipoteczny denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Doradczyni nie zaproponowała im kredytu w złotych, natomiast zarekomendowała kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Do Informacji dołączono wykres obrazujący zmiany kursu franka szwajcarskiego od stycznia 2000 r. do września 2005 r. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Odnośnie do tego drugiego kredytu A. R. powiedział im, że jest to kredyt we frankach szwajcarskich, ale jest wypłacany i spłacany w złotych po kursach, które ustala Bank. (...)Zeznania te stanowiły również wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej.

Jako walutę kredytu wskazali franki szwajcarskie. (...)Zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, gdyż w momencie zaciągania kredytu był on finansowo korzystniejszy, a pracownik Banku zapewniał, że rata kredytu będzie niższa niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Bank wezwał ich do zapłaty w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania kwoty 342,35 franków szwajcarskich pod rygorem wypowiedzenia umowy. (...)W ten sposób zatem pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Powyższe kredyty były denominowane na franki szwajcarskie, co oznacza, że po ich wykorzystaniu kwota kredytu była przeliczona ze złotych polskich na franki szwajcarskie i od tego momentu saldo kredytu zostało wyrażone w tej walucie. (...)W rozpoznawanej sprawie kredyt był wykorzystywany w kilku transzach, a więc istotny dla wysokości ustalenia kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich jest kurs kupna tej waluty w dniu wykorzystania poszczególnych transz. (...)Przede wszystkim trafnie ustalił Sąd Okręgowy, że przedmiotowe kredyty udzielone powodom miały charakter kredytów denominowanych do waluty innej niż waluta polska, a konkretnie do franka szwajcarskiego. (...)Oprocentowanie według stawki LIBOR jest niższe aniżeli oprocentowanie według stawki WIBOR. Z materiału dowodowego wynika, że w chwili zawierania kredytów powodom zaoferowano zarówno możliwość zawarcia umowy o kredyt złotówkowy, jak i kredyt denominowany do franka szwajcarskiego.