Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W ocenie powódki, inny kolor ściągacza skarpety oraz mniejsza liczba wizerunków tworzących wzór, nie wpływają na odmienność ogólnego wrażenia wywieranego na zorientowanym użytkowniku. (...)Skarpety z wzorem (...) istniały na rynku co najmniej od 2016 r., te z wizerunkiem (...) od 21 grudnia 2018 r. (...)W wyniku porównania wzorów powódki i pozwanej zawierających wizerunek (...) pozwana wskazała następujące elementy(...)kształt i kolor (...) , wizerunek (...) , oznaczenie nazwy i logo producenta (pozwanej) na podeszwie skarpety. (...)Na podstawie sporządzonych wykazów powódka wzajemna stwierdziła, że skarpety ze wzorem (...) zostały wprowadzone do obrotu co najmniej w 2016 r., a skarpety z wizerunkiem (...) w dniu 21 grudnia 2018 r.

Z treści art. 23 k.c. wynika, że dobrami osobistymi człowieka są w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. (...)Prawo prasowe i prawo autorskie uzależniają, co do zasady, możliwość rozpowszechniania wizerunku oraz publikowania informacji dotyczących prywatnej sfery życia od zgody osoby zainteresowanej. Istnienia zgody uprawnionego ani też jej zakresu nie domniemuje się, pozwanego zaś obciąża obowiązek wykazania, że uzyskał zgodę uprawnionego na rozpowszechnianie informacji o jego życiu prywatnym lub na rozpowszechnianie jego wizerunku. (...)Dz.U. z 2006 r. nr 60, poz. 631), skoro powód nie twierdził nawet, że doszło do naruszającego jego dobra osobiste rozpowszechnienia jego wizerunku.

Teza orzeczenia: W niniejszej sprawie istnieją wątpliwości, których nie da się już usunąć w oparciu o posiadany materiał dowodowy, ani redukować wszechstronną inicjatywą dowodową. Wątpliwości te wynikają z faktu, że pokrzywdzony w chwili zdarzenia znajdował się pod znacznym wpływem alkoholu, przez co jego zdolność postrzegania była ograniczona. Pokrzywdzony (...)

Pokrzywdzony wskazał wówczas na wizerunek oskarżonego P. P. (1) i stwierdził, że jest to osoba, która jako pierwsza zaczęła go bić i krzyknęła „brać go”. (...)Na rozprawie w dniu 20 maja 2014 r. pokrzywdzony A. P. (1) stwierdził: „Kiedy okazywano mi dokumentację fotograficzną, to jest tablicę poglądową z wizerunkami osób, kilka dni po zdarzeniu nie miałem wątpliwości, że wskazana przeze mnie osoba była osobą, która podczas zdarzenia krzyczała” brać go”. (...)To „opóźnione” wskazanie na podobieństwo sprawcy zdarzenia do kolegi, z którym pokrzywdzony miał przecież kontakt bezpośrednio przed zdarzeniem, może wskazywać na to, że widząc wizerunki na tablicach poglądowych, pokrzywdzony podświadomie wskazał na najbardziej znajomą mu twarz. (...)Nie bez znaczenia jest to, że okazanie wizerunku miało miejsce tuż po pobiciu, kiedy pokrzywdzony przebywał w szpitalu i jego percepcja mogła być zaburzona ze względu na bolesne obrażania oraz przyjmowane leki.

(...)utracił on swój pozytywnie odbierany wizerunek. (...)Wynika z niego, że uwadze Sądu nie uszły m. in. warunki w jakich przebywał aresztowany wnioskodawca, jego negatywne przeżycia wiążące się z izolacją, ich wpływ na jego zdrowie a także na wizerunek oraz oddziaływanie na aktualną sytuację życiową.

Pokrzywdzeni, jak wynika z zeznań, już na miejscu zdarzenia albo po zatrzymaniu oskarżonych w Komendzie Policji po okazaniu wizerunków rozpoznali oskarżonych, jako osoby biorące udział w zdarzeniu, które dopuściły się czynnej napaści. (...)Nie budzi zastrzeżeń także Sądu Okręgowego dokonana czynność okazania wizerunków oskarżonych M. P. , M. S. (1) , K. P. i Ł. G. . (...)Rozpoznał ich z całą odpowiedzialnością, a następnie rozpoznał wizerunki oskarżonych, opisał szczegóły ich ubioru, wskazał, że nie miał co do tego żadnych wątpliwości . (...)Zatem pokrzywdzeni rozpoznając oskarżonych jako sprawców biorących udział w czynnej napaści nie popełnili błędu przy rozpoznaniu ich wizerunków.

Stosownie do § 1 Agencja zobowiązała się do „świadczenia na rzecz Klubu usług marketingowych i sportowych polegających na profesjonalnej sprzedaży wizerunku Zawodnika poprzez uprawianie przez niego gry w piłkę siatkową”. (...)W szczególności określenie, że Agencja ma wszelkie prawa do wizerunku i świadczenia innych usług w imieniu i na rzecz M. K. , nie wskazywało, że umowa zawarta została w jego imieniu. (...)Zgodnie bowiem z treścią umowy to Agencja świadczyła usługi polegające na sprzedaży wizerunku zawodnika poprzez uprawianie przez niego gry w piłkę siatkową. (...)(...)„Agencję mającą wszelkie prawa do wizerunku i świadczenia innych usług w(...)wszelkich czynności zmierzających do sprzedaży wizerunku zawodnika” i w związku z(...)sportowych polegających na profesjonalnej sprzedaży wizerunku zawodnika poprzez uprawianie przez niego gry w piłkę siatkową.

Przykładowe wyliczenie tych dóbr z art. 23. k.c. (zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)(...)Sytuacja życiowa wnioskodawczyni nie uległa żadnemu pogorszeniu, doznała ona w/w uszczerbku, zwłaszcza na zdrowiu psychicznym, natomiast jej wizerunek w odbiorze społecznym , w ocenie Sądu, nie ucierpiał – a przynajmniej w tym zakresie sąd nie otrzymał żadnych dowodów.

(...)w postaci wydruku zdjęcia z wizerunkiem obwinionego, odpowiadającym osobie kierującego na zdjęciu z raportu z fotoradaru oraz oświadczeniem C. O. co do osoby, której powierzyła przedmiotowy pojazd . (...)Świadectwo legalizacji ponownej potwierdza, iż urządzenie dokumentujące przejazd dopuszczone zostało do obrotu w dniu przedmiotowego zdarzenia, czyli było sprawne i działało prawidłowo, zaś utrwalony wizerunek kierowcy jest w pełni czytelny.